Echtscheiding

drs. J. Hoekman | 3 reacties | 11-05-2010| 11:00

In Markus 10: 9 staat: "'Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet". Vaak wordt deze tekst gebruikt bij de behandeling van het zevende gebod. Ik heb de kanttekeningen nagelezen. Kan een dominee mij vertellen wat dit vers betekent?

Als je een vers wilt onderzoeken dan moet je altijd kijken binnen welke (nauwe en wijdere) context dit vers staat en dan zie je dat het staat binnen de context: echtscheiding. Dus lijkt de verwijzing naar het 7de gebod op het eerste gezicht wel geoorloofd. Ook moeten we de historische achtergrond meenemen, dat volgens het joodse uit die tijd alleen de man het huwelijk mocht ontbinden. De vrouw kon wel de rechterlijke macht inschakelen als haar man niet wilde scheiden. De vrouw kreeg dan een scheidingsacte zodat zij opnieuw kon trouwen. Dat was belangrijk omdat de vrouw anders in een financieel moeilijke situatie zou terechtkomen.

"Wat God samenbindt /heeft samenvoegd moet een mens niet scheiden"

Hier ligt de nadruk op “God” en op wat Hij doet of heeft gedaan toen het huwelijk tussen man en vrouw werd gesloten. En contractbreuk tussen God en mens is altijd het gevolg van de zonde van ons mensen. Tegelijk moeten we dit, hoewel met grote voorzichtigheid, relativeren, want hoevele huwelijken zijn er niet ontstaan door de wil van de man of door de wil van de vrouw? Ik denk bijvoorbeeld aan alle huwelijken die zijn ontstaan doordat men al geslachtsgemeenschap had voor het huwelijk, waarbij de vrouw zwanger werd en men om schande te voorkomen, ging trouwen. Is dat ook een huwelijk dat God heeft samengevoegd? Huwelijken kunnen ook enkel gebaseerd zijn op de begeerte van het vlees. Is dat een door God samengevoegd huwelijk? En zijn huwelijken die door geweld of misleiding zijn ontstaan door God samengevoegde huwelijken?

Het woordje “samenbinden” geeft het beeld weer van een span trekdieren dat samen onder hetzelfde juk een taak van de Heere heeft ontvangen en als dit span wordt verbroken, dan is dus ook de opdracht die zij samen van de Heere hadden ontvangen verbroken (zo is naast de belofte van trouw ook bijv. bij kinderen, de gezamenlijke doopbelofte verbroken)! Maar tegelijk hebben alle dingen een bepaalde prijs en zijn ze vanwege, en in ons zondige bestaan, dan ook niet absoluut: "daarom heeft Mozes.".

Bij dit vers komen de wil van de Heere en die van de mens (=man) tegenover elkaar te staan. God maakt scheiding tussen man en vrouw door de dood, maar nu grijpt de man door de zonde in Gods “beslissingsbevoegdheid” in! Paulus zegt ook in 1 Kor. 7:10,11: "Maar de gehuwden beveel ik -niet ik maar de Heere- dat een vrouw niet zal scheiden van haar man of zich met haar man verzoenen - en ook de man mag zijn vrouw niet verlaten". Dat is de grondtoon en al het andere (scheidingsbrieven door onverzoenlijke omstandigheden) is geen regel maar moeten altijd weer een grote uitzondering zijn! Laten we altijd zien op Jezus Christus de Verzoener en in zijn voetsporen met elkaar altijd weer op zoek gaan naar instanties en mogelijkheden om ons met elkaar en dus eigenlijk ook weer met God te verzoenen, want waar verzoening niet meer mogelijk is, daar ligt het gevaar van hardheid en liefdeloosheid op de loer. En daar is de duivel ook als de kippen bij!

Maar er kunnen situaties zijn waar verzoening niet meer mogelijk is, dat dan de liefde heerse in uw harten!

Ds. J. Hoekman

Dit artikel is beantwoord door

drs. J. Hoekman

• Geboortedatum:
  27-01-1962
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

107 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven