Autisme en geloofszekerheid

Ds. C.J. Droger | 3 reacties | 29-04-2010| 17:00

Mijn aandacht werd getrokken naar de vraag over PDDNOS en schuldbesef. Interessant! Toch heb ik een vraag aan ds. Droger. Hoe weet u wat autisme inhoudt? Ik weet zelf ook veel over autisme, mede doordat ik het zelf heb. Ik ben dus -helaas- ervaringsdeskundige. Ik kan zelf niet tot geloofszekerheid komen, omdat ik de lat hoog leg en vind dat ik een hele, hele diepe mate van zondebesef moet hebben. In de omgang met anderen vind ik al snel dat ik verkeerd handel. Vroeger had ik diep berouw en ervaarde ik diepe emoties als ik mijn zonden beleed. Nu heb ik dat niet meer zo. Ik zou willen dat ik diep, diep berouw heb van al mijn zonden en dat ik mijn zondepak maar goed voel drukken. Nu zegt u dat mensen met ASS moeite hebben met het belijden van hun zonden aan de Heere. Ik wist gelijk dat dat bij mij niet zo was. Bovendien kan ik ook aan anderen belijden wat ik verkeerd doe. Ik vind het jammer dat u mensen met autisme daarmee over één kam scheert. Ze worden trouwens door u 'autisten' genoemd. Alsof ze dat alleen maar zijn, in plaats van mens. Het zijn mensen met autisme. Iedereen met autisme is anders! Zoals mensen zonder autisme ook zoveel verschillen van elkaar. Echt hoor! Tegelijkertijd trek ik het mezelf aan wat u zegt. Nu denk ik: tja, ik heb autisme, ik heb dus moeite met het belijden van mijn zonden. U zegt dat het anders wordt als de Heilige Geest gaat werken, dan kan zelfs iemand met autisme zijn zonden belijden. Mee eens. Toch voel ik me akelig door het antwoord, want het gaat net om die punten waar ik mee worstel: belijd ik (tegenwoordig) wel echt en oprecht mijn zonden? Is het geen lippentaal? Is het wel echt in mijn leven, is het het werk van de Heilige Geest? Ik weet het allemaal niet meer. Daarom vind ik dit antwoord heel moeilijk en jammer. Hoe moet het nu in mijn leven? Ik was al bang dat ik mijn zonden niet echt, net als vroeger, oprecht beleed. Trouwens, beleed ik ze vroeger dan wel oprecht, misschien heb ik mezelf maar ingebeeld dat het Gods werk was. Ik ben bang dat ik nooit geloofszekerheid kan krijgen, mede doordat ik snel over iets tob en de lat hoog leg. Ik denk dus: als ik echt Gods kind was... Dan... Hoe weet u trouwens dat mensen met autisme zelfreflectie moeilijk vinden? Ik ga echt door zulke dingen twijfelen aan mezelf! En dat terwijl ik van mijn baas het compliment kreeg dat ik een goede zelfreflectie heb. Nog bedankt voor de verwijzing naar het verslag van Eleos, dat vond ik interessant. Hopelijk voelt u zich niet aangevallen door deze reactie en vragen, zo bedoel ik het niet. Ik wil deze vragen in alle eerlijkheid stellen en hoop op een eerlijk antwoord.

Beste vraagsteller,
 
Hartelijk dank voor je reactie op mijn beantwoording van de vraag over autisme en schuldbesef. Voor de duidelijkheid haal ik een aantal vragen en opmerkingen uit je reactie en voorzie die van een antwoord. Die duidelijke structuur zul je waarderen!
 
1. Vraag: “hoe weet u wat autisme inhoudt?” Antwoord: onze twee jongste kinderen hebben een bepaalde vorm van autisme. Zodoende hebben mijn vrouw en ik ons de jaren door behoorlijk verdiept in dit onderwerp én er elke dag mee te maken. Vanaf het begin van mijn predikantschap (1995) ben ik in aanraking gekomen met gemeenteleden die autistisch zijn. Door het houden van lezingen en het spreken van mensen erna heb ik ook veel over dit onderwerp geleerd. Daarnaast heb ik diverse familieleden die een vorm van autisme hebben en met wie ik regelmatig contact heb. Op deze manier heb ik behoorlijk thuis geraakt in het onderwerp autisme.
 
2. Opmerking: “ik kan mijn zonden wel aan de HEERE belijden, vroeger deed ik dat ook met diep berouw en diepe emoties. Ook aan anderen kan ik belijden wat ik verkeerd doe. U schrijft dat autistische mensen moeite hebben met het belijden van hun zonden aan de HEERE.” Antwoord: ik heb opgeschreven wat ik vaak hoor en regelmatig lees. Tegelijk besef ik dat dit niet voor iedereen geldt die een bepaalde vorm van autisme heeft. Ik ben blij dat jij je niet hierin herkent. Zo zie je maar weer dat in het verschijnsel autisme heel wat variaties zijn. Wat dat betreft blijft het beeld van Colette de Bruin van de streepjeskode een goed beeld. De ene autistische persoon heeft inderdaad meer streepjes dan de andere.
In dit kader schrijf je ook dat je de lat heel hoog legt. Wat mij betreft: te hoog. Ik denk dat we aan de HEERE niet hoeven voor te schrijven en aan ons zelf niet hoeven voor te houden hoe diep en hoe zwaar schuldbesef en berouw moeten zijn. Ik zou zeggen: vraag maar aan de HEERE of het echt mag zijn. En laat de diepte en de zwaarte maar aan Zijn wijsheid over.
 
3. Opmerking: “de term 'autisten' vind ik niet prettig.” Antwoord: ik weet dat sommige mensen met autisme daar een hekel aan hebben. Ik zal in de toekomst proberen deze aanduiding niet meer te gebruiken. Ik denk dat ik hem in mijn antwoord gebruikt heb ter afwisseling. Maar ik ben het helemaal eens met wat je erover schrijft.
 
4. Vraag: “hoe kun je nu weten of het echt is in je leven wat je voor het werk van de HEERE houdt?” Antwoord: ik merk aan je schrijven op dit punt dat er een bepaalde angst in je zit. Verschillende keren schrijf je: “ik ben bang dat...” Uit een groot onderzoek onder christenen met autisme kwam naar voren, dat zij in hun geloofsleven vaak hebben te kampen met angst. Angst op verschillende gebieden. En dat herken ik, omdat ik weet dat veel autistische mensen angstig zijn. Niet alleen op geloofsgebied, maar ook op andere. Misschien herken je dat ook wel in je eigen leven. Doe ik het wel goed? Zie ik er wel goed uit? Kom ik wel goed de dag door? Zal ik alles wel goed begrijpen? Enz., enz. Als dit in je karakterstructuur zit, zul je er ongetwijfeld ook mee te kampen krijgen in je geloofsleven.
 
Hoe kun je nu weten of het echt bij je is? Laat ik het eenvoudig zeggen: doordat je de HEERE liefhebt, nodig hebt en niet meer kunt missen. Verdriet hebt over je zonden en vergeving zoekt bij de HEERE. En een verlangen in je hart hebt om te leven zoals de HEERE dat van ons vraagt. Als je dit in je leven herkent, werkt de Heilige Geest in jou. En leg dan a.u.b. de lat niet zo hoog, maar buig voor de HEERE en ga in Zijn Woord na wat Hij echt van ons vraagt én aan ons wil geven!
 
5. Vraag: “hoe weet u dat mensen met autisme zelfreflectie moeilijk vinden?” Antwoord: dat lees ik in de literatuur over autisme, dat hoor ik van autistische mensen zelf of van hun omgeving. En vanuit de stoornis is dat goed te begrijpen. Fijn, dat het bij jou anders is! Op dit punt wijk je dus af van wat veel autistische mensen wel hebben.
 
6. “Opmerking: ik hoop dat mijn reactie goed bij u overkomt.” Antwoord: dat komt ze zeker! Ik waardeer het zeer dat je nuanceringen aangebracht hebt. Zo blijf ik leren. En kan ik er mijn winst mee doen bij de volgende lezingen. Nogmaals dank voor je opmerkingen. En vergeet het niet: ook jij mag er zijn zoals je bent. En de HEERE wil ook voor jou zorgen en ook jou genadig zijn!
 
Hartelijke groeten!
Ds. C. J. Droger

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.J. Droger

• Geboortedatum:
  10-01-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Vlaardingen
• Status:
  Actief

155 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven