Met de pil stoppen ondanks angstklachten
drs. J. de Jongh-van Hoof | 6 reacties | 15-04-2010| 13:51
Vraag
Sinds enkele jaren slik ik de pil vanwege vrij heftige premenstruele klachten. Daarnaast heb ik helaas te kampen met angstklachten die mijn leven soms erg beïnvloeden. Hier slik ik antidepressiva voor. Nu is het zo dat ik inmiddels getrouwd ben en het eigenlijk beter vind om te stoppen met de pil (uit principieel oogpunt). Ook hebben mijn man en ik een kinderwens, hoewel deze wordt overschaduwd door allerlei angsten voor de zwangerschap en de bevalling. Daarnaast is het zo dat we bij het hebben van gemeenschap problemen ondervinden doordat mijn bekkenbodemspieren zich aanspannen. Dit veroorzaakt veel pijn. De gynaecoloog heeft me doorverwezen naar een fysiotherapeut voor oefeningen. We hebben met de gynaecoloog gesproken over het stoppen met de pil. Haar eerste reactie was om hier nog een half jaar mee te wachten tot de therapie effect heeft. Stoppen met de pil levert me spanning en gezondheidsklachten op die ik nu moet vermijden. Toch vragen we ons af of dit principieel verantwoord is. Ik weet dat ik de pil om medische redenen ben gaan slikken en dat de kans op zwangerschap door de gemeenschapsproblemen ook erg klein zou zijn, maar toch... Kan iemand hier een goed advies over geven? Zou het mogelijk zijn dat deze vraag op korte termijn beantwoord kan worden? We vinden dit namelijk erg lastig!
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Angstklachten komen vaak voor. Medicatie hiervoor (antidepressiva) werken vaak goed en wordt vaak gegeven in combinatie met cognitieve gedragstherapie. Het komt vaker voor dat vrouwen die deze medicatie gebruiken zwanger willen worden. Dan komt er angst voor wat er gebeurt wanneer medicatie gestaakt wordt (daarbij kan angst ook voorkomen/verergeren tijdens de zwangerschap).
Het is een overweging om voor dat je zwanger wordt, advies te vragen aan een psychiater (via een verwijzing van je huisarts) over je medicatiegebruik. In elk ziekenhuis is er vaak wel een psychiater die geïnteresseerd is in de combinatie psychiatrie/zwangerschap en bevalling. Deze kan aangeven wat op dit moment geadviseerd wordt ten aanzien van medicatiegebruik. Ik zie dat enkele van mijn patiënten omgezet worden op middelen die relatief veilig zijn voor het ongeboren kind en de hele zwangerschap geslikt worden. Het belang van een (psychisch) gezonde moeder is namelijk ook belangrijk! Tegenwoordig zijn er ook gecombineerde poli’s van gynaecologen en psychiaters die preconceptioneel (voordat er sprake is van een bevruchting) advies geven ten aanzien het omgaan en medicatie gebruik bij dit soort problematiek.
Bekkenbodemoefeningen bij gespannen bekkenbodem, dit is zeer effectief gebleken. Het vergt ook een gemotiveerde patiënt en de bereidheid om te oefenen. Ga hier vooral mee door.
Er kan behalve problemen met gemeenschap ook sprake zijn van ‘obstipatie’-klachten. Een combinatie dat vaker voorkomt. Ook hierbij kan bekkenbodemtherapie uitkomst bieden.
De pil slikken is dit principieel verantwoord? Jouw geweten en jouw overtuiging spelen hierin een belangrijke en doorslaggevende rol. Jij bent degene die op dit vlak het besluit neemt. Onder christenen is op dit vlak verschil van mening. Het is natuurlijk mogelijk om de verschillende opinies te verwoorden, maar waarschijnlijk zijn deze je bekend. Het helpt soms om jezelf een aantal vragen te stellen, om je mening in deze te vormen. Bij jou is er namelijk ook een medisch verhaal; los van de premenstruele klachten zijn er ook angsten.
Stel je de vraag: Welk belang weegt op dit moment zwaarder:
- De psychische gezondheid van mijzelf tegenover een eventuele zwangerschap en kind?
- Ben ik in een conditie dat ik ouder van een kind kan zijn?
- Hoe gewenst is een kind in deze situatie? Daarbij speelt je leeftijd mee(heb je de tijd om de kinderwens verantwoord uit te stellen?)
Wanneer je gezien de huidige medische situatie besluit de pil toch te slikken, neem dan ook het besluit wanneer je dit zult evalueren. Spreek af dat je een x aantal maanden de pil slikt en dan de situatie opnieuw bekijkt. Gedurende de afgesproken periode ga je niet aan het gebruik van de pil tornen. Dit geeft ‘rust’. Ik kan me voorstellen dat dit in jou situatie ook wenselijk zou kunnen zijn. Na de x-aantal maanden kan het besluit anders uitvallen. Mensen die je goed kennen (zoals je man) kunnen je hierin helpen.
Ik zou je adviseren om pas met de pil te stoppen na advies te hebben gevraagd bij een psychiater over hoe om te gaan met je medicatie; nadat je mogelijk omgezet bent van de ene soort antidepressivum op een andere/veiligere soort, gezien de zwangerschapswens en nadat je ‘stabiel’ bent ingesteld op eventuele nieuwe medicatie. Ook verwacht ik van de psychiater een plan ten aanzien van de begeleiding gedurende de zwangerschap en net daarna. Net na de bevalling wordt vaak ook je huisarts betrokken bij de zorg. Of er een psychiater is in de omgeving waar je woont – is zeker bekend bij je eigen huisarts.
Sterkte met het maken van een wijze beslissing.
José de Jongh-van Hoof
Dit artikel is beantwoord door
drs. J. de Jongh-van Hoof
- Geboortedatum:30-11-1967
- Kerkelijke gezindte:Zevende-dags Adventist
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Huisarts
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je zal het wel niet verkeerd bedoelen maar misschien toch maar even beter nadenken voor je wat zegt.
Vraagstelster, vergeet niet dat je ook een verantwoordelijkheid naar jezelf toe hebt. Als ik jou was zou ik, zoals in het antwoord staat, luisteren naar de deskundigen.
Veel sterkte!!
Had ook sinds trouwen pijn bij gemeenschap, het was voor mijn gevoel te klein ging zelf kapot. Maar zette altijd door en dacht komt wel goed enz. Na bijna 3 was ik zat, langs de huisarts. Deze heeft mij doorgestuurd naar gynaecoloog. Daar kreeg ik ook te horen, dat ik het te veel onbewust aanspande enz. Daardoor kom je in een soort cirkel, van angst voor pijn, aanspannen, weer pijn enz. Zij heeft mij een licht verdovend glijmiddel mee gegeven, daardoor werd het wat minder gevoelig. Ik kon ontspannen want het deed geen pijn, en eindelijk na 3 jaar kunnen wij pas echt genieten. En zelf zonder de gel. Doe er echt iets mee, je hoeft je niet te schamen bij de huisarts. Ik zelf persoonlijk zou wachten met stoppen v.d pil, maar dat moet je zelf weten. Sterkte
Bovenstaand advies van drs de Jongh is een goed advies, ga er biddend mee aan de slag.
Inderdaad "bootje", deze middelen kunnen heel goed helpen om te kunnen ontspannen! Ik weet van de vele verhalen die mij toevertrouwd zijn, dat hiervan veel gebruik wordt gemaakt.
