Huwelijksproblemen en gevolgen voor kind

drs. J(oke) Ronner-Wattel | 5 reacties | 14-04-2010| 16:00

Wij hebben huwelijksproblemen. Eindelijk heb ik mijn man zover gekregen om hulp te gaan zoeken. We houden van elkaar, maar kunnen alleen geen ruzie maken. Als we dat doen, verliezen we het respect voor elkaar en vliegen er woorden en spullen door de lucht. Ik wil nu voor ons kind hulp zoeken, want zij heeft ouders nodig met een stabiele relatie. Ik wil niet dat ze ziet of hoort dat we ruzie maken, laat staan dat ze er een voorbeeld aan neemt. Nu heb ik een brandende vraag: als wij hulp hebben en wij vertellen dat er rake klappen vallen tijdens onze ruzies en dat we schelden op elkaar, zal ons kindje dan uit huis geplaatst worden? Omdat het een onveilige leefomgeving zou zijn voor haar? Verder is de sfeer in huis goed, we proberen haar pedagogisch verantwoord op te voeden en we slaan haar absoluut niet! Ze is ruim een jaar, zou ze het zich later kunnen herinneren?

Allereerst verdient het een compliment dat jullie tot het besluit gekomen zijn om hulp te zoeken voor jullie relatieproblemen. Dat is geen gemakkelijke stap. Jullie zeggen het te doen voor jullie kind, dat is goed, maar het lijkt me zeker ook goed voor jullie zelf. Of wil je op deze manier nog jaren doorgaan, samen oud worden met veel ruzies met de mogelijkheid dat jullie huwelijk op een scheiding uitloopt?
 
Voor jullie dochter is er met zoveel ruzies geen veilige leefomgeving. Ook al slaan jullie je dochter niet, ze is blijkbaar wel getuige van jullie verbaal en fysiek geweld. Ze zal zich de ruzies die rond deze tijd plaaatsvinden niet letterlijk kunnen herinneren, maar het opgroeien in een omgeving waar veel ruzie en geweld is, heeft invloed op haar ontwikkeling en kan leiden tot bijvoorbeeld gedragsproblemen zoals problemen rond slapen, eten en zindelijkheid.

Verder is het zo dat een uithuisplaatsing van een kind niet meteen zal gebeuren op het moment dat duidelijk wordt dat er sprake is van geweld in de relatie, zeker niet als dat geweld niet op het kind gericht is. Aan een uithuisplaatsing gaat altijd uitgebreid onderzoek vooraf (tenzij er sprake is van een zeer ernstige situatie voor het kind). Uiteindelijk is het beter voor de meeste kinderen bij hun ouders op te groeien, mits ouders de bereidheid hebben aan hun problemen te werken.
 
Als jullie hulp zoeken en eerlijk vertellen hoe het bij jullie thuis toegaat, zal dat dus niet zondermeer leiden tot uithuisplaatsing. Wel wordt dan van jullie verwacht dat jullie, met behulp van therapie, hard aan de slag gaan met werken aan een relatie zonder verbaal of fysiek geweld. Dat zal niet altijd gemakkelijk zijn, jullie moeten elk bereid zijn naar je eigen aandeel in de problemen te kijken en er aan te werken, zonder steeds naar de ander te wijzen als veroorzaker van de problemen. Want we gaan er over het algemeen dat als er bijvoorbeeld sprake is van veel ruzies in een relatie, je daar beiden een aandeel in hebt.
 
Pas als blijkt dat de therapie zonder resultaat blijft, het geweld blijft bestaan, omdat er onvoldoende inzet is van één of beide partners, kan het gebeuren dat er een melding wordt gedaan door de therapeut bij het AMK, het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. Zo'n melding vindt overigens niet zonder jullie medeweten plaats. Het AMK kan na onderzoek de ouders verplichten te werken aan hun problemen. Als er dan nog geen verbetering optreedt, kan de Raad van Kinderbescherming een onderzoek doen. Daaruit kunnen dan in ernstige gevallen verdere maatregelen uit voortkomen, zoals het onder toezicht plaatsen van een gezin. Uithuisplaatsing is in zo'n traject pas de allerlaatste maatregel.
 
Drs. Joke Ronner-Wattel

Dit artikel is beantwoord door

drs. J(oke) Ronner-Wattel

• Geboortedatum:
  26-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  -
• Status:
  Actief

151 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven