Oprechte liefde tussen twee mannen

Ds. A. Simons | 5 reacties | 13-04-2010| 13:27

Vraag

Ds. Simons, bedankt voor uw bewogen antwoord op mijn vraag over “beter te trouwen dan te branden.” Ook bedank ik hartelijk die kandidaat die eveneens zo bewogen was met mijn nood. Toch heb ik nog enkele vragen waar ik echt mee zit. Er kan toch sprake zijn van oprechte liefde tussen twee mannen. En dan? En u zei dat er mensen zijn die de gave van onthouding krijgen. Ik heb die gave niet. Hoe moet ik hier dan mee omgaan? Hoe moet ik dan verder leven? Graag zou ik op deze vragen nog een antwoord krijgen. Weer hartelijk bedankt!

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?

Lees hier meer over onze principiële uitsluitingen.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Opnieuw wil ik belijden dat ik het heel moeilijk vind om jouw vragen te beantwoorden. Ik voel niet wat jij voelt op dit gebied. Toch moeten we eerlijk tegen elkaar zeggen dat het niet gaat over wat wij voelen. Tenminste, de waarheidsvraag is niet gebaseerd op wat wij denken en voelen. In het Koninkrijk van God gaat het over wat zegt God ervan in Zijn Woord. De waarheid van Zijn Woord gaat soms dwars tegen ons gevoel in. Of het nu gaat over Gods rechtvaardigheid of over Gods wil. Onze gevoelens staan haaks op het Woord. Nogmaals de Heilige Geest leert ons om te steunen op het Woord en niet op wat wij voelen.  De Heilige Geest leert ons het Woord lief te hebben en niet wat wij voelen. We kunnen zoveel ervaren en voelen. Maar dat is geen maatstaf en heeft geen waarheidsgehalte in zich. Laten we dit in ieder geval in liefde elkaar voorhouden.

Ik wil je daarom vragen; Heb je het Woord lief? Broeder heb je Christus in het Woord lief? Wil je Hem volgen? Zijn Woord volgen? Wanneer dit niet zo is, dan is het onmogelijk om Hem gewillig te volgen in Zijn Woord. Of het moet hooguit zijn uit vrees. Als we samen luisteren naar het Woord, dan zegt David in Psalm 119: Maak mijn voetstappen vast in Uw Woord, en laat geen ongerechtigheid over mij heersen (vers 133). Of, ik heb mijn voeten geweerd van alle kwade paden, opdat ik Uw Woord zou onderhouden (vers 101). Of, waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden? Als hij dat  houdt naar Uw woord (vers 9).

Ik kom nu bij je vraag: als er sprake is van oprechte liefde tussen twee mannen hoe moet ik daar mee omgaan? In de eerste plaats wat bedoel je met omgaan? Als je daarmee bedoelt dat je een relatie hebt met hem, zoals de Bijbel het beschrijft, als tussen man en vrouw, dan wijst de Bijbel dit af. Sterker, de Bijbel beschrijft het als zonde. Het tweede wat bij mij bovenkomt is: wat is oprechte liefde? Je bedoelt waarschijnlijk liefde met een ‘vaste’ relatie van een man. Je vraag is mag dat, bijbels gezien? Als jij daarmee bedoelt of dat zo’n relatie geoorloofd is, zoals er ook een oprechte verhouding is tussen man en vrouw, dan moet ik zeggen dat de Bijbel dit ook afwijst.

Mag je dan geen vrienden hebben in bijbels licht? Ik kan mij voorstellen dat dit voor jou een worsteling is. Waar is de grens? Wanneer ga je een grens over? Toch kunnen deze vragen ook bij andere verhoudingen boven komen en een worsteling zijn voor mensen. Natuurlijk moet ik ook denken aan de vriendschap tussen David en Jonathan. Twee mannen die door alles heen ook aan elkaar verbonden waren. Een verbintenis door de Heilige Geest. De Bijbel zegt dat deze vriendschap in den Heere, boven de liefde van de vrouwen uit gaat (“Wonderlijker”, zegt de Bijbel, “dan de liefde der vrouwen”, 2 Sam. 1:26). Kinderen van God kunnen op een oprechte wijze een diepe vriendschap door de Heilige Geest met elkaar ervaren. In de context van David en Jonathan noemt de Bijbel dit een liefde der ziel (1 Sam. 20:17). Verbonden in de Heere Jezus Christus, als broeders en zusters in het allerheiligst geloof.

Ik ga deze rubriek met je afsluiten. Vriend, denk er eens over na om met je vragen naar iemand te gaan die jou vanuit het Woord leiding kan geven. Probeer, hoe moeilijk ook in jouw situatie, iemand te vinden die je in vertrouwen wil nemen om samen met gevouwen handen Gods weg te vinden vanuit Zijn Woord. Van harte zegen en sterkte.

Vergeet niet de wapenuitrusting Gods aan te doen, we hebben immers te strijden met boze machten en lusten die in de lucht zijn en door ons heen gaan. Efeze 6.

Vriendelijke groet,
Ds. A. Simons, Vinkeveen

Lees meer artikelen over:

geaardheid
Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

  • Geboortedatum:
    07-05-1958
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Valburg-Homoet
  • Status:
    Actief
167 artikelen
Ds. A. Simons

Bijzonderheden:

Bekijk ook:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
5 reacties
Geep
13-04-2010 / 14:57
Bovenstaande probleem is op dit bij mij actueel. Vorig jaar ontmoette ik een jongen uit m'n gemeente die overigens een aantal keren verkering had gehad met een meisje. Het was niks geworden, hij ervaardde telkens een muur en het ging uit. Op één of andere manier voelde ik al jaren dat hij anders geaard was, gek, een soort instinct. Ik raakte met hem in contact en hij kwam een keer langs en er ontstond een vriendschap die van lief en lee te ver ging. Mijn vermoeden bleek waar. Dat wilden we beiden niet. Hij is nogal nuchter en kan het gemakkelijk blokken. Alleen, bij mij bleven bepaalde gevoelens bestaan en ik had het idee niet meer zonder hem te kunnen. Er ontstond een soort verlatingsangst, was enorm bang om hem kwijt te raken en ging onze vriendschap zien als iets exclusiefs. Later gebeurden er geen gekke dingen meer maar we bleven vrienden, zij het dan dat ik altijd meer voor hem voelde. Ik ben nu in therapie, werk maar gedeeltelijk en moet nu, ook in opdracht van de therapeut, m'n andere leven, vrienden die ik om hem heb laten zitten, dingen die ik voorheen deed, weer gaan oppakken. We hebben nu afgesproken elkaar 2 keer per week te zien. Het kost me veel tranen, verdriet, ik voel me erg alleen en het kost me moeite om hem uit m'n hoofd te zetten. Daarbij ben ik erg bang om hem helemaal kwijt te raken. Nu ik dit schrijf begint het huilen weer. Ik moet verstandig zijn om hem bijvoorbeeld niet te sms-en. Toch begrijpt hij het niet zo, en vind hij het maar onzin. Terwijl dit voor mij zo'n groot probleem is. Van de kerkelijke gemeente ontvang ik geen enkele begeleiding. Ik heb wel bezigheden en andere vrienden en vriendinnen. Maar toch blijft hij, voor m'n gevoel, m'n vriend en ik weet dat hij het ook moeilijk heeft. Soms denk ik: was ik er maar nooit aan begonnen dan had ik al deze ellende niet gehad. Dit voelt als een rouwproces. Alleen de Heere kan me nog helpen. Wil iemand erover door praten dan ben ik daarvoor beschikbaar. Of wie kan mij nog tips geven?
Geep
13-04-2010 / 15:03
Nog even dit: m'n vriend bid altijd maar om een vrouw en om 'normale' gevoelens en zegt dat hij het nog wel met een vrouw wil proberen. Ik geloof dat je als mens met een bepaalde geaardheid geboren wordt en dat dat niet zomaar te genezen is. Waarom ligt dat kruis op je? Ga dus nooit als homofiel een heterohuwelijk aan. Het is egoïstisch, daar heb je toch geen meisje voor over? Daarbij gebeuren zulke dingen veel uit eenzaamheid met alle gevolgen van dien. Probeer de Heere te vragen of Hij je Zijn weg wil wijzen om te bukken onder het kruis en er niet willens en wetens eronder uit te willen kruipen. Maar o, wat een strijd en een klem.
Catherine
13-04-2010 / 15:35
@ Geep, wat verschrikkelijk voor je ! Ik word er verdrietig van. Ik heb een hele lieve vriendin, we zijn echt soulmates, maar voel geen lich aantrekkingskracht gelukkig. Ik ben getrouwd, maar dit terzijde. Ik ken dat gevoel niet, wel dat je ontzettend bang bent iemand kwijt te raken.
Ik maak momenteel een ander rouwproces door (ook niet door de dood) en het voelt vreselijk ! Het is een intense pijn.
Wat dapper van je dat je nog waarschuwt om geen heterohuwelijk aan te gaan !
Het huwelijk is idd geen probeersel.
En we weten niet waarom er een bep kruis opgelegd wordt. Misschien wel nooit.
Alphonsus
13-04-2010 / 16:58
Waarom worden er gehandicapte kinderen (in Christelijke) gezinnen geboren. Waarom worden er nog veel Christenen onderdrukt en vervolgt (China, Korea, Turkije etc..). Waarom moeten sommige (Christelijke) gezinnen het verlies van een (jonge) dierbare meemaken. Waarom moet een (Christelijk) gezin met 9 kinderen hun moeder op middelbare leeftijd verliezen aan kanker. Waarom moet een (Christelijke) jongeman geboren worden met een andere geaardheid. Waarom moeten sommige (Christelijke) vrouwen het moederschap missen terwijl ze dat zo graag willen. Waarom moeten zo'n liefdevolle gesloten huwelijken zo dramatisch eindigen. Waarom moet een (Christelijke) man met een groot gezin zijn baan verliezen en als gevolg daarvan zijn huis verkopen en in de bijstand komen etc. etc.

Er is geen huis zonder kruis en geen hart zonder smart.
Vernedert u dan onder de machtige hand Gods, opdat Hij u verhoge te zijner tijd zegt Petrus in 1 Petrus 5, 6.

Vaak heeft de mens het nodig een juk te dragen in zijn leven om zijn afhankelijkheid van God dagelijks te ervaren. Paulus juk werd ondanks meerdere gebeden niet van hem weg ge nomen. Paulus had het dus kennelijk nodig vanwege de openbaringen die hem ten deel vielen en opdat hij zich niet te veel zou verheffen.

Later zullen we hopelijk alles begrijpen en God danken dat Hij een speciale weg met een ieder van ons is gegaan.
Cloudsadmirer
13-04-2010 / 18:03
Alphonsus, erg waardevolle reactie!!

En er staat ook zooo liefdevol:
"Komt allen tot Mij die vermoeit en belast zijt!!'
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Gevoel slaat continue om

Ik probeer in een paar zinnen even een lang verhaal kort te maken. Toen ik 17 was heb ik 3 jaar een relatie gehad. In deze relatie heb ik veel te verduren gehad van mijn vriend wat betreft drugs, vree...
1 reactie
13-04-2011

Grenzen van seksualiteit tijdens de verkeringstijd

Aan mevrouw Ronner-Wattel. Op Refoweb komen regelmatig vragen voorbij rondom de grenzen van seksualiteit tijdens de verkeringstijd. De antwoorden daarop verschillen in de mate van waarin ze lichamelij...
2 reacties
13-04-2016

Moeder bemoeit zich overal mee

Ik heb een moeder die zich overal met dingen bemoeit, zoals met mijn liefdesleven. Ze bemoeit zich overal mee terwijl ik 26 ben. Dat kan toch niet? Ik ben toch met 26 jaar rijp genoeg om mijn eigen ke...
1 reactie
13-04-2021
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering