Terug naar je ex

Sinds enkele maanden heb ik een relatie met iemand die een kind heeft. Rond de geschiedenis van het kind zit een heel verhaal. Ik wil graag leven naar Gods wil. Toch blijf ik twijfelen, omdat er ook andere dingen zijn in de relatie. Soms lijkt het net alsof God groen licht geeft. Toch twijfel ik nog zo vaak. Ik kan er met niemand buiten m'n relatie over praten. Mijn ouders weten het niet eens. Tijdens mijn twijfelbuien denk ik: Weer een kind die zonder z'n beide biologische ouders opgroeit. Ga terug naar je ex. Twijfel ik misschien, omdat het niet Gods weg is? Op zich ben ik wel onzeker.

Beste lezer,
 
Best een complexe vraag. Ik kan het niet helemaal overzien, omdat ik niet alle ins en outs weet. Ik wil wel voorzichtig proberen er iets over te zeggen, maar ik raad je bij voorbaat aan om contact te zoeken met je dominee (als je die hebt) of anders met een ambtsdrager in de gemeente waartoe je behoort. Dat is ook bijbels; ze zijn over je gesteld, ook om je te begeleiden bij keuzes die eventueel gemaakt moeten worden. Beschouw dat als een gave van de Heere. De ambtsdrager kan gaandeweg de gesprekken het geheel overzien en op grond daarvan afgewogen adviezen geven. In het licht daarvan wil ik me graag bescheiden opstellen. Toch een paar vragen/overwegingen, om je in het ordenen van je gedachten een beetje te helpen.
 
In de eerste plaats moet je jezelf afvragen: waar baseer je het op dat het “soms net lijkt alsof God groen licht geeft”? Is dat een gevoel, of heb je daar bijbelse grond voor? Vervolgens: wat is de reden dat je er met je ouders niet over spreekt? Is dat omdat je iets te verbergen hebt, of omdat je voelt dat het niet goed is wat je doet? Of zit ik er nu helemaal naast (dat kan uiteraard)?

Dan: waar zit precies je moeite met “zijn verkering” (het laatste wat je aangeeft)? En: heeft hij nog steeds spijt? Waarover precies? Over het feit dat het allemaal zo gelopen is, of over het feit dat hij de verkering heeft uitgemaakt? Heeft hij zelf de dingen wel verwerkt, en is hij in het licht daarvan zelf wel toe aan een nieuwe verkering?

Je schrijft “nadat hij zijn dominee had geraadpleegd”. Het lijkt mij verstandig dat jullie dat samen eens gaan doen, even aangenomen dat hij een predikant heeft die zich in alles aan Gods Woord wil houden.
Verder geldt nog altijd: “bij twijfel niet inhalen.” Als we in ons geweten geen rust krijgen in een dergelijke situatie, moeten we maar geen grote stappen nemen.

Je merkt: heel wat vragen, terwijl je misschien graag een pasklaar antwoord had gekregen. Maar deze vragen willen je helpen om jezelf en deze relatie eens grondig tegen het licht te houden. En nogmaals: juist omdat de dingen zo complex liggen, adviseer ik in dit geval sterk om (een) ambtsdrager(s) te raadplegen. Veel wijsheid toegewenst, die de Heere op het gebed geven wil.
 
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs

Naschrift redactie: Om herkenbaarheid te voorkomen is een deel van de vraag weggelaten.