Kind voor zichzelf opkomen
drs. A. Diepeveen- van der Marel | 6 reacties | 27-03-2010| 15:00
Vraag
Hoe en in hoeverre mag je kinderen leren voor zichzelf op te komen? Ik heb drie schoolgaande kinderen. Als ze gepest of geslagen worden, wat dan? Ze zijn van zichzelf verlegen en hebben moeite om voor zichzelf op te komen. Hoe is de bijbelse lijn? Jezus werd gescholden en schold niet terug. Hij leed, maar dreigde niet. Moeten mijn kinderen zich dit laten gebeuren? Moeten ze altijd om de ander denken, de minste zijn? Waar blijven ze zelf dan nog? Waar is een grens? Hoe moet ik ze hierin bijbels opvoeden?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste ouder van drie schoolgaande kinderen,
Wat fijn dat u op zoek bent naar een bijbels verantwoorde lijn in de opvoeding! Als ouder heeft u een belangrijke en verantwoordelijke taak om uw kind te begeleiden in de weg naar volwassenheid. Dit is zowel het geestelijk als lichamelijk grootbrengen van uw kind. Zodat het, passend bij zijn of haar mogelijkheden, opgroeit tot een evenwichtig en zelfstandig persoon.
U vraagt zich terecht af waar de kinderen ‘zelf’ blijven als ze over zich heen laten lopen. Als je als kind of als volwassene over jezelf heen laat lopen en geen grenzen aangeeft, belemmert dat een gezonde ontwikkeling. Voor jezelf opkomen wil als het ware zeggen dat je rekening kunt houden met jezelf én met de ander. Zo denken over weerbaarheid is een bijbelse lijn van God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf. Je hoeft jezelf dus niet weg te cijferen, in tegendeel.
Wanneer kinderen leren dat ze zó waardevol zijn, legt dit een basis voor een gezond zelfbeeld. Van daaruit kunt u als ouder het weerbare gedrag versterken en uw kinderen ondersteunen bij het duidelijk maken van wensen en grenzen. Weerbaar zijn is niet tegengesteld aan de minste zijn. In de Bijbel staat een treffend voorbeeld van iemand die haar lage plek accepteerde, maar toch volhardde in het duidelijk maken van haar wens om genezing van haar dochter (de Kananese vrouw in Matt. 15).
Er zijn kinderen die van nature verlegen zijn. Dit kan het karakter van het kind zijn en dit hoeft geen probleem te zijn. Ook worden niet alle verlegen kinderen gepest. Het is wel zo dat kinderen die moeite hebben om voor zichzelf op te komen een groter risico lopen om gepest te worden. Gepest worden en de machteloosheid die dat oproept, kan schadelijk zijn voor een gezonde ontwikkeling van een kind. Het is kwetsend en kan kinderen angstig of onzeker maken. Veel scholen besteden aandacht aan pesten en hebben er over nagedacht hoe zij pesten tegen willen gaan. Als ouder kunt u met de leerkracht in gesprek over algemene afspraken die de school hanteert, maar vooral samen nadenken over de unieke behoefte van uw kind. Wanneer er voldoende steun en vertrouwen is van ouders en leerkrachten, helpt dit het kind om te handelen zoals bij hem past. Voor het ene kind is dat “nee zeggen”, voor een ander kind is dat uit een situatie weglopen en/of bij een volwassene steun zoeken. Je kunt een kind niet tegen pesten beschermen, maar je kunt het kind wel ruimte geven voor het uiten van gevoelens van boosheid en angst en ook de vaardigheden van kinderen vergroten om op pesten te reageren. Dit kan door praktisch oefenen, het kind oplossingen te laten bedenken in verschillende situaties, enz. Je kunt kinderen zo leren hoe ze hun grenzen mogen aangeven en duidelijk tegen een ander kunnen zeggen dat ze bepaald gedrag heel vervelend vinden.
Als ouder put u uit eigen ervaringen, zowel de positieve als negatieve. Eigen gevoelens kunnen dan ook van invloed zijn op uw handelen. Wat doet het met u als uw kinderen het moeilijk vinden om voor zichzelf op te komen? Wat was voor u als kind belangrijk en welke opvoedingsbagage heeft u zelf ontvangen van uw ouders? Het kan heel verhelderend zijn om hier als vader en moeder met elkaar over te spreken.
En zo samen te ontdekken wat uw kinderen nodig hebben en wat u hen als vader en moeder kunt geven in de groei naar zelfbewustzijn en bescheidenheid. Dit is een groei naar zorg voor zichzelf en zorg voor de ander. U kunt uw kinderen hierin voorleven vanuit uw kennis, uw ervaringen, maar vooral door liefde en gebed.
Anja van der Marel
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Diepeveen- van der Marel
- Geboortedatum:19-10-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Orthopedagoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als een kind een ander kind slaat dan kan het verwachten dat het teruggeslagen word... Het is gewoon gezond om je kinderen zelfverdediging mee te geven.
Het is mooi en goed dat een kind de minste leert zijn maar dat is m.i. wat anders dan je te 'laten' pesten of slaan.
sterkte...
Als leerkracht ontmoedig ik de leerlingen altijd om terug te slaan. Kom naar de leerkracht toe als er iets is. Ga nooit zelf slaan. Ik heb al zo vaak gezien dat er narigheid van komt. En wie is er dan begonnen???
Ouders komen ook vaak naar me toe met het verhaal dat ze hun kinderen aanleren flink terug te meppen. Maar waar gaat het dan naar toe? Niet naar een veilige leeromgeving!!
