Alleen bidden met anderen
Ds. W.G. Hulsman | 1 reactie | 26-03-2010| 17:08
Vraag
Ik heb een probleem. Ik denk dat ik een levende relatie met God heb, maar ik heb een sterke voorkeur om samen met anderen gemeenschap met God te hebben (stille tijd, bidden, lezen, zingen). Ik bid zelf bijna nooit, eigenlijk alleen samen met vrienden en vriendinnen, kerkmensen, m'n eigen vrouw, ouders, enzovoorts. Zelf kan ik ik er geen discipline voor opbrengen. Hoe kan ik deze situatie verbeteren, of is dit normaal?
Antwoord
Je geeft aan dat je een probleem hebt. En dat betreft jouw bidden. Nu herken ik wel, dat het gemakkelijker is om samen met anderen gemeenschap met God te hebben. Ik vind ook fijn om samen met anderen te bidden. Mijn bidden samen met anderen is vaak intenser en betrokkener. Toch moeten we altijd weer naar de Bijbel terug. En de Bijbel spreekt toch wel heel duidelijk van het persoonlijk gebed. Denk aan Daniël in het Oude Testament. Denk aan Paulus in het Nieuwe Testament. “En zie hij bidt”, wordt er van hem gezegd na zijn bekering. Deze voorbeelden kunnen met vele worden aangevuld. Maar belangrijker is dat de Heere Jezus Zelf ook heel zo vaak persoonlijk in gebed was.
Persoonlijk gebed is juist nodig. Er zijn altijd weer zaken, die je niet wilt delen met anderen. Dat is iets tussen jou en God. Het gebed is de ademtocht der ziel, wordt er wel gezegd. Zoals het ademen hoort bij het leven, zo ook bidden bij geestelijk leven.
Niet altijd zal het gemakkelijk zijn, om daar plaats voor in te ruimen en om compleet stille tijd te houden. Maar bidden kan ook tussen door. Men spreekt wel over schietgebedjes. Vroeger had men het over bidden met de pet op en met de pet af. Niet altijd ga je er echt voor zitten. Zo tussendoor kun je heel goed contact zoeken met God.
Vaak heb je je computer lange tijd achter elkaar aanstaan. Je bent dan online. Dat is gemakkelijk. Een open verbinding naar de ander. Laten we zo ook online met God zijn. Een open verbinding met de Heere, waarbij we alle dingen waar we mee zitten aan de Heere voorleggen. En waarbij we Hem ook danken voor zegeningen die we ontvangen. Geef op die wijze invulling van het Schriftwoord: “bidt zonder ophouden” (1 Thess. 5:17).
Toch is het ook goed om een bepaalde tijd voor gebed stille tijd en gebed af te zonderen. Waarschijnlijk zal dat gaan met vallen en opstaan. Maar begin dan steeds weer opnieuw. Het is de moeite waard. Zoek er ook eens een boekje bij over het gebed. Schrijf ook eens wat gebedspunten op. Het is heerlijk om je hart zo uit te storten voor de Heere. Je gooit heel je hart leeg met alle vuiligheid en narigheid. Je geeft je leven in de handen van de Heere. Je doet voorbede voor hen die je op het hart gebonden worden. Je vraagt om de Geest der genade en der gebeden (Zach. 12:10), opdat je gebed niet verflauwt. Misschien worden zulke momenten nog wel eens de beste momenten van de dag.
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien zou je nu juist deze vraag eerst eens moeten voorleggen aan God Zelf. Met ook het onderzoek of dat inderdaad samen kan gaan, God écht kennen en dienen, en nooit alleen bidden?
Een ziel die leeft, bidt. Zoals opgemerkt was dat juist het allereerste wat we van Paulus lezen na zijn bekering.
Geestelijk leven en persoonlijk gebed (in de binnenkamer (Matt.6)) zijn niet te scheiden!