Voor de Heere uit willen lopen
J.M. Strijbis | 2 reacties | 12-03-2010| 17:30
Vraag
Ik ben een meisje van 21 jaar en heb verkering met een jongen van dezelfde leeftijd. Ik ben heel erg tevreden met hem, hij is een echte schuilplaats voor me. Toch kost het hem de laatste tijd steeds meer energie om met mij om te gaan. Ik uit op een extreme manier mijn frustraties en problemen bij hem en dat is hem fataal geworden. Hij wil een punt achter onze relatie zetten. Wij zijn onze relatie heel duidelijk met God begonnen en alles draaide om Zijn eer; we hadden iedere dag een bijbelstudie, begonnen en sloten de dag af met gebed en we baden ook met anderen. We voelen ons enorm met Christus verbonden; we ervaren duidelijk een drieverbondenheid. Ik zou me absoluut geen relatie zonder Christus kunnen voorstellen. Nu duurt het echter al een week dat mijn vriend helemaal niets voor mij voelt. Ik blijf vertrouwen op God, want wij zijn naar mijn mening geroepen om een levend getuigend stel te vormen in deze zondige wereld. Wij ervaren een roeping om later uitgezonden te worden. Maar nu ik al zolang niets van hem hoor, begin ik toch wel onzeker te worden, ook omdat hij met een andere levende getuige in zijn woonplaats veel en close omgaat. Ik vind het erg beangstigend dat hij niet terugkomt bij mij. Wij hadden al zolang verkering! Binnen zeer korte tijd loopt het vast helemaal mis. Ik word steeds meer gespannen. Hoe kan ik onderzoeken of dit een beproeving is? Is er een toekomst voor ons samen weggelegd? Wat moet ik doen als dit nog langer duurt? Ik vind helemaal nergens rust meer in, want ik kan niets meer bij hem kwijt. Kan deze vraag snel beantwoord worden? Ik loop er echt mee vast.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Toen ik jouw probleem las en nog een keer las, moest ik denken aan bijbelse figuren (zoals bijv. Petrus, David en Saul) die dingen in hun leven verkeerd zagen gaan. Wanneer ging het pas echt verkeerd? Als ze voor de Heere uit wilden lopen. In jouw geval lijkt me dat ook een groot gevaar. Op een klein tegeltje las ik eens: "Wie de Heiland volgen wil, moet hem ook laten voorgaan." Dat geef ik je graag mee als advies. En dat is misschien wel het moeilijkste wat er is. Wij wachten liever niet onze tijd af, maar nemen actie en zijn ongelovig of kleingelovig. De discipelen waren in de storm in de grootste nood en zij waren doodsbang, terwijl ze Jezus aan boord hadden. Maar zij zagen wel de persoon van de Heiland, maar niet op Wie hij in werkelijkheid was. "Hoe hebt gij geen geloof?"
Ik lees in jouw brief iets wat mij tegenstrijdig voorkomt. Je gelooft dat jullie uitgezonden worden, maar tegelijk heb je geen vertrouwen en ben je bang dat het uit gaat. Hoe erg dat ook voor jou moet zijn, toch wijs ik je op het allervolmaaktste gebed van de Heere Jezus: "Uw wil geschiede". Het komt mij voor dat je heel gevoelig bent en daardoor kun je je wel eens heel sterk heen en weer geslingerd voelen. Dat is heel lastig. De vastigheid ligt niet in ons gevoel, maar in het eeuwig blijvende woord van God. "Doch gij mijn ziel, het ga zo't wil, stel u gerust, zwijg Gode stil; vertrouw op Hem, Zijn hulp zal blijken" (Ps. 62:4 ber.). De onberijmde psalm 62 is ook geweldig rijk.
Hoe graag je ook iets wilt, en hoe begrijpelijk ook: wij moeten leren in ons leven dat het niet om ons gaat en ook niet om ons geluk. Het gaat om God en God alleen. Wij kunnen dat wel eens zo gemakkelijk zingen, maar als het er werkelijk op aan komt, dan merken we dat we daar echt genade voor nodig hebben. Ik wens je van harte toe dat je de rust in God zoekt.
Alles in ons leven heeft ons iets te zeggen. In die zin kan dit ook een beproeving zijn. Maar een beproeving werkt aan op God. Graag geef ik je het advies om uit de brief van Jacobus, de eerste achttien verzen van het eerste hoofdstuk te lezen, nog een keer te lezen en te herlezen.
Heel veel wijsheid en overgave toegewenst.
Vriendelijke groeten,
J. M. Strijbis
Dit artikel is beantwoord door
J.M. Strijbis
- Geboortedatum:16-06-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Docent(opleider) Driestar Hogeschool
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hij is een schuilplaats voor jou, wat ben jij voor hem?
Is hij een makkelijke "dumpplaats" geworden voor jouw frustraties en problemen?
Als dat zo is kan ik me goed voorstellen dat zijn reactie terughoudender naar jou wordt.
Ben je al eens na gegaan in hoeverre hij in staat is om jouw frustraties en problemen te kunnen blijven absorberen en te verwerken, zonder er mogelijk iets (van liefde) voor terug te krijgen?
In dit verband vraag ik me wel af of je hier van een verkering kan spreken in de betekenis die daaraan toegekend moet worden: o.a. elkaar beter te leren kennen door over en weer te geven en te nemen.
Als je later uitgezonden wilt worden (eventueel met hem) dan dien je wel stevig in je schoenen te staan!
Ik raad je aan eerst eens goed naar jezelf te kijken; wie ben ik? hoe zit ik in elkaar? wat wil ik? wat wil ik van hem? wat kan ik geven? waar wordt hij gelukkig van? etc. etc.
Veel succes.