Omgang met de Bijbel

Ds. R. van de Kamp | Geen reacties | 08-03-2010| 16:00

Hoe moet je omgaan met het lezen van de Bijbel? Als ik bijvoorbeeld een Bijbeltekst lees waarin erg grote dingen over God staan, raak ik daardoor verwonderd, maar dit ligt toch ook aan de manier waarop je het zelf interpreteert? Hoe kun je zo dicht mogelijk bij de kern van een tekst blijven zonder dat je er onbewust je eigen betekenis aan toevoegt? En hoe weet je of God jou er persoonlijk door aanspreekt? Stel je voor: je hebt een moeilijke dag gehad, je leest in de Bijbel en komt prompt een vers tegen wat precies aansluit bij wat jij hebt beleefd. Is dat toeval of mag je God dan danken dat Hij jou precies dat vers onder ogen liet komen? Ik vind dat namelijk heel gevaarlijk, want je kunt het op geen enkele manier nagaan. Bijbelteksten kunnen een grote impact hebben op het leven van iemand, dat weet ik uit ervaring. Maar ligt dat dan aan het feit dat God op die manier werkt, of kan het ook zo zijn dat diegene na het lezen van een Bijbeltekst heel veel positieve gedachten in zijn hoofd creërt, waardoor hij of zij een blij en 'gelovig' persoon van binnen wordt? Waar ligt die grens? In hoeverre is het echt en in hoeverre zijn dingen door jezelf aangepraat op het gebied van bekering? Hoe kun je dat nagaan?

Beste vraagsteller,

Dat zijn wel een heleboel vragen in één keer. Het eerste wat ik hierop zou willen zeggen is, dat ik blij ben, dat je veel met Gods Woord omgaat. Dat is nodig! Wij moeten erg oppassen voor zgn. invallende gedachten. De duivel kent de Bijbel veel beter dan wij. Hij kan ons ook allerlei teksten of versjes ‘geven’. Wat mij opvalt is dat veel mensen onder moeilijk omstandigheden altijd versjes uit de berijmde psalmen ‘krijgen’. Die ze al van hun kinderjaren af hebben geleerd en dus makkelijk in de gedachten kunnen schieten. Ik wil hier beslist niet flauw over doen, maar wel eerlijk over zijn. Daarom is het goed om de Bijbel in het vervolg te lezen. Ik bedoel daarmee, dat je begint bij Genesis 1 en doorleest tot aan Openbaring 22. Het gevaar van zomaar een stukje lezen is, dat je stukjes uitzoekt die aantrekkelijk zijn en bij je passen. Iedereen heeft zijn bijbel in de Bijbel. Eenzijdigheid is ons niet vreemd. Als je zo in het vervolg de Bijbel mag lezen, hoef je ook niet bang te zijn, dat je een antwoord gezocht hebt. Dan wordt het wonder zo groot, dat juist dat gedeelte aan de beurt was, wat een antwoord op je vraag geeft. Dan was het niet omdat jij dat gedeelte had uitgezocht, maar dat de HEERE het zo bestuurde!

Hoe weet je nu dat het gedeelte uit de Bijbel voor jou is? Belangrijk daarbij is of je gelooft wat je leest. En geloven is rusten. Als je een gedeelte leest en je vraagt je daarbij af of dat wel voor jou is, leg het dan maar aan de kant. Het geloof vraagt zich dat niet af, maar rust onvoorwaardelijk op het Woord van God. Denk hierbij aan die hoofdman te Kapernaüm (Matt. 8: 8): “maar spreek alleenlijk een woord, en mijn knecht zal genezen worden.” Hij had aan het woord van Jezus (d.i. het Woord van God) genoeg. Op dat Woord rustte hij. Als het geloof in beoefening is en het Woord mag omhelzen, wordt het rustig in je hart. Dan mag je het overgeven. En houd je nog vragen over, dan is dat niet het geloof. Dit geldt voor het moment, waarop je Woord leest. Als je wacht, dan komen er vaak weer vragen. Dit komt, omdat een levend geloof ook een bestreden geloof is. Dat drijft je weer op het Woord aan. Zo kan je ook weten of de HEERE aan jou een belofte heeft geschonken. De HEERE werkt door beloften. “Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt” (Hebr. 11: 1). Wij worden in hope zalig (Rom. 8:24). Het is niet een zalig zijn, maar een zalig worden. Als de HEERE een belofte schenkt, dan geeft Hij daar ook de werkzaamheden mee. Dan gaan we uitzien naar de vervulling van die belofte. En daarvoor hebben wij de HEERE nodig. En dat ziet Hij nu zo graag. Dat wij zo voortdurend Hem nodig hebben. Dus vraag je eens af: op welke belofte rust jouw zaligheid? Misschien ligt dit niet zo heel duidelijk voor je. Dan is het goed, dat je dit voor het aangezicht van de HEERE zoekt duidelijk te krijgen. Is dit jouw belofte: “Die in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven” (Joh. 3: 36)? Of: “Gij verdrukte, door onweder voortgedrevene, ongetrooste! zie, Ik zal uw stenen gans sierlijk leggen, en Ik zal u op saffieren grondvesten” (Jes 54: 11)?

Het is goed om bang te zijn, om je eigen gedachten in Gods Woord te leggen. Voor veel gedeelten uit de Bijbel is het echter niet altijd een enkelvoudige betekenis te geven. De beste exegeten (uitleggers) komen er soms niet uit. Belangrijk is om altijd Schrift met Schrift te vergelijken. Dus kijk als eerste altijd de verwijsteksten na. Dit geeft soms al licht op een tekst. Neem de Statenvertaling met kanttekeningen. De Statenvertaling blijft het dichtst van alle vertalingen bij de grondtaal en is daarmee de meest betrouwbare vertaling. Deze is niet altijd even makkelijk te begrijpen, maar gebruik dan de kanttekeningen. Welke vertaling je ook gebruikt, de Bijbel verdient het om bestudeerd te worden. Bedenk ook altijd, dat zonder het licht van Gods Geest wij niets verstaan van Gods Woord. Daarom bestudeer altijd biddend de Bijbel. Geve de HEERE dat je gang en treden, voor tijd en eeuwigheid, zo mogen worden vastgemaakt in Zijn Woord (Ps. 119: 67 ber.).

Gode en Zijn genade in alles bevolen,

Ds. R. van de Kamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R. van de Kamp

• Geboortedatum:
  26-09-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Opheusden
• Status:
  Inactief

62 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven