Maagklachten

drs. J. de Jongh-van Hoof | 1 reactie | 17-02-2010| 16:00

Sinds vier jaar heb ik last van maagklachten. Het begon met veel keelpijn, brandende lippen en keel en opkomend maagzuur. Ik ben begonnen met omeprazol 20 mg, dit had niet voldoende effect, overgegaan op 40 mg, dit ging goed. Na een aantal maanden bouwde ik af naar 20 mg en vervolgens probeerde ik geleidelijk aan te stoppen. Helaas lukte dit niet. Weer begonnen met 20 mg, toch weer opgebouwd naar 40 mg. Na een half jaar had ik geen klachten meer en ben ik gestopt. Een halfjaar ging het goed, maar helaas kwamen de klachten weer terug en moest ik opnieuw beginnen met 20 mg. De huisarts verweet de klachten aan stress/spanning. Ik ben een behoorlijke stresskip en er hoefde maar iets te gebeuren, of ik kreeg weer maagpijn. Ondertussen een keer bloedonderzoek gehad voor de maagbacterie, deze was niet aanwezig. Twee jaar geleden ben ik door de huisarts doorgestuurd naar een haptonoom, ook in de hoop dat de maagklachten zouden verminderen. Dagelijks had ik last van maagzuur. In overleg met de huisarts zou ik twee weken overgaan op 40 mg. Ook dit had weinig effect, had nog steeds erg last van maagzuur, misselijkheid, pijn in de maagstreek enzovoorts. Ik heb toen Nexium 40 mg voorgeschreven gekregen en opnieuw een bloedonderzoek gehad voor de maagbacterie, deze was weer niet aanwezig. Gelukkig reageerde ik beter op de Nexium, na een klein half jaartje is de Nexium daarom verdubbeld naar 2 x 40 mg. Ook gebruikte ik al langere tijd geregeld rennies. Pijnaanvallen kwamen erbij, hierbij werd er gedacht aan galstenen, maar bij een echo en bloedonderzoek was alles goed. De huisarts wilde verder geen onderzoek laten doen, hij bleef toch de oorzaak van m'n (maag)klachten zoeken in psychische oorzaken. Als klein meisje was ik al erg gevoelig, ben veel gepest, zo'n zes jaar geleden kreeg ik last van minderwaardigheidsgevoelens en examenvrees. Ikzag het niet meer zitten. Het volgende jaar begonnen er toch dingen op te vallen bij de leraren. Na onderzoek naar de maagklachten ontwikkelde zich een depressie. Helaas stelde de hulp die ik kreeg niks voor en ben ik voor m'n gevoel weer op straat gezet. Na een jaar aanmodderen en steeds verder wegzakken, ben ik vorig jaar naar de huisarts gegaan omdat ik het niet meer kon volhouden en inmiddels behoorlijk depressief was. Ik ben toen doorgestuurd naar een psycholoog die inderdaad vaststelde dat ik depressief was. Kort daarna ben ik doorgestuurd naar de GGZ. Volgens de psycholoog zou er daar ook verder worden gekeken naar m'n maagklachten en was er ook een psychosomatische afdeling. De huisarts wilde nog overleggen over mijn maagklachten, ik vertrouw er wel op dat de psycholoog dit ook gedaan heeft, maar had inmiddels al gesprekken bij de GGZ. Dus stopten de gesprekken met de bewuste psycholoog. Ik heb er verder ook nooit wat over gehoord. Vorig voorjaar gaf ik de huisarts aan dat ik m'n klachten gigantisch beu was, zo vaak misselijk, opgeblazen voelen en altijd maar last hebben van maagzuur. Oxazepam zou misschien een oplossing zijn, maar doordat dit m'n gevoelens zou afvlakken, terwijl het juist voor mij belangrijk is me bewust te worden van m'n gevoelens, wilde de huisarts dit niet doen. Tegen de misselijkheid kon ik Domperidom gebruiken. Zolang ik psychisch nog niet 'klaar' ben, wil de huisarts geen verdere onderzoeken doen. Blijven m'n klachten aanhouden, dan wordt verder onderzoek noodzakelijk. Inmiddels ben ik een jaar onder psychische behandeling en een halfjaar in therapie. Psychisch gaat het al een stuk beter, maar m'n maagklachten blijven voordurend aanwezig. Het maagzuur komt me inmiddels letterlijk en figuurlijk de keel uit. Ik ben het gigantisch beu! Of ik nu wel of niet eet, het heeft geen effect. Bepaalde etenswaren verergeren het wel, maar soms kan iets heel lichts al veel maagpijn geven. Moet ik maar door blijven modderen of toch eens aandringen op verder onderzoek?

Maagklachten werden vroeger gezien als psychosomatisch. Nu worden deze klachten als somatisch (lichamelijk) beschouwd. Spanningen kunnen hier zeker invloed op hebben. De medicijnen die je voorgeschreven hebt gekregen zijn goede medicijnen. Betere medicijnen voor zuurbranden als de groep waarin omeprazol en nexium zitten, zijn er op dit moment niet. Deze werken zeer effectief en over het algemeen afdoende.

Verder is het goed dat er nagegaan is of er sprake is van een bacterie (Helicobacter Pylori).  Dit kan uit bloed, uit ontlasting en tijdens een (gastro)scopie bepaald worden.

Ik vind het moeilijk om te zeggen of je moet aandringen op verwijzing of verder onderzoek. Huisartsen willen zinvol verwijzen en willen hun patiënten ook beschermen tegen onnodig (en soms schadelijk) onderzoek. Algemeen gesproken heeft ieder patiënt recht op een second opinion. Wanneer je dit wilt, zou ik dit zeker met je huisarts bespreken.

José de Jongh-van Hoof

Dit artikel is beantwoord door

drs. J. de Jongh-van Hoof

• Geboortedatum:
  30-11-1967
• Kerkelijke gezindte:
  Zevende-dags Adventist
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Actief

272 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven