Vriendin is strikt-baptist

Ds. E. Gouda | 3 reacties | 16-02-2010| 20:00

Aan een hervormd predikant. Ik ben 20 jaar en heb 2 jaar geleden belijdenis gedaan in de hervormde kerk in de gemeente waar mijn vader predikant is. Ik heb nu bijna een jaar verkering met een meisje die strikt-baptist is. U begrijpt misschien al dat dan het grootste probleem de doop is. Mijn vriendin is heel duidelijk opgevoed met de volwassendoop en is als kind dus ook niet gedoopt. Wij zijn de doopkwestie aan het onderzoeken, maar als je belijdenis hebt gedaan, hebt je in feite al gekozen. Hoe moeten we nu verder gaan? Zelf hebben wij nog geen uitgesproken mening over de doop. Qua grondslag staan we wel helemaal achter de kerk waarin ik opgegroeid ben en belijdenis heb gedaan en zelf wil ik deze kerk nooit verlaten. Mijn vriendin zou zich later ook bij mijn gemeente willen aansluiten. Onze beide ouders zien dit als een grote bedreiging voor de opvoeding van hun kinderen en het tast hun identiteit aan. Soms worden we hier wekelijks mee geconfronteerd (met het verschil). Hoe moeten we hier op een bijbelse manier mee omgaan zonder dat het al te veel problemen veroorzaakt en ik niet mijn belijdenis verloochen? Mijn vriendin heeft nog geen keuze gemaakt en is ook nog niet gedoopt en heeft op kerkelijk gebied nog helemaal niets ondernomen. Haar ouders zijn thuislezers. Wel zijn wij ervan overtuigd dat God ons samen heeft gebracht en dat we samen mogen delen in de eeuwige zegen die God voor zondaars heeft. Kunt u wat adviezen geven?

Beste vragensteller,
 
De doop is een kwestie die altijd actueel is, waar in de loop van de tijd al heel wat over gezegd en geschreven is. Vooral vanaf het tijdvak van de Reformatie is deze discussie meer opkomen zetten. Als we spreken over de vroege kerk dan is al snel duidelijk dat de kinderdoop of zuigelingendoop gepraktiseerd wordt. En dat heeft te maken met de visie van de kerk op het verbond van God. Gods verbond houdt niet op bij Abraham. Het gaat om Abraham en zijn vrind (Ps.105 vers 5). In u zullen al de geslachten des aardrijks gezegend worden. Abraham moet besneden worden als een zegel van de gerechtigheid des geloofs. Maar ook Izak, maar nu als teken van Gods genadeverbond. Izak is pas een jongen van acht dagen oud als hij besneden wordt (naar Gods inzetting). Van hem wordt geen geloof gevraagd. Wel overigens van zijn ouders. De lijn van het OT zet zich voort in het NT. Alleen is daar niet langer de besnijdenis, maar het onbloedige sacrament van de doop het teken en zegel bij dit ene verbond. De vorm wijzigt, maar de inhoud blijft hetzelfde. Dat is niet Israël passeren, maar dat is de wijze waarop God het heeft ingezet.

Wij dopen onze kinderen omdat God het heeft gewild. We kunnen denken aan de zogenaamde huisteksten. We dopen onze kinderen omdat ook zij bij het verbond behoren in de lijn der geslachten. Het is daarom ook goed om bij de doop niet vanuit het individu te denken, maar vanuit het collectief. We worden geen lid van de gemeente nadat wij ervoor gekozen hebben, maar omdat Gods keuze aan alles voorafgaat. Dat is de lijn van Gods Woord. Dat is de lijn ook wanneer we komen tot het doen van belijdenis des geloofs. Dat was niet mijn keuze, maar Gods keuze voor mij. En door het geloof mag ik dat beamen.

Toen jij belijdenis deed heb je ook geantwoord op wat geleerd wordt volgens het OT en NT en heb je ingestemd met de (gereformeerde) belijdenis van onze kerk. Toen je belijdenis deed heb je door Gods genade je doop in geloof mogen beantwoorden. Dat deed je bewust. Dat deed je met vrijmoedigheid. Dat deed je in het geloof. Je doop is een zaak die voor eens en voor altijd staat. En die troost biedt. Denk aan Luther. Wat heeft hij getobt en geworsteld in geestelijke zaken. Wat zag het er vaak donker uit. Maar hij mocht terugvallen op zijn doop: ik ben gedoopt. Dat wil zeggen, ik val terug op de God van het verbond. Ik val terug op deze God, omdat Hij waar is en trouw aan Zijn gegeven eed.

Wie als kind is gedoopt wordt niet meer opnieuw gedoopt en laat zich ook niet opnieuw dopen. Wie zich alleen als volwassene wil laten dopen omdat hij daarvoor kiest, heeft dus duidelijk een andere visie op Gods verbond en daarmee op het hele OT en NT. Hij neemt daarmee ook de gereformeerde belijdenis niet voor zijn rekening (zie bijvoorbeeld HC, v&a 74, NGB, art. 34).

Het is belangrijk dat je open en eerlijk met elkaar spreekt over de heel Gods Woord en niet alleen maar over de Heilige Doop. Wat is je visie op Gods Woord en op Gods verbond. Lees bijvoorbeeld het boek van Hoek&Verboom, “Eeuwige vriendschap”. Hierin pleiten de auteurs voor een herwaardering van het verbond. Dat is hard nodig. Want anders gaan we de doop onderschatten of overschatten. We beginnen van God uit. Laat Hem spreken. Van A tot Z bepaalt Hij mijn leven. Niet ik ga God de wet voor schrijven. Eerlijk luisteren met elkaar en naar elkaar. Want het gaat niet om zomaar een kwestie. Het gaat ook om de ere Gods. Neem dus duidelijk stelling. Na je huwelijk kun je niet meer terug. Maar wat moeten eventuele kinderen aan met ouders die verschillende visies hebben op belangrijke bijbelze zaken... Hoe ga je dat oplossen in de opvoeding? Welke gevolgen heeft dat? Dat grijpt diep in in je huwelijk en in je gezin. Dieper dan je denkt, omdat liefde nu veel scherpte wegneemt. Wees eerlijk. Je hebt belijdenis gedaan en daarmee heeft God gekozen en jij mocht dat belijden. Dat maak je niet meer ongedaan. Je mag je belijdenis niet verloochenen, daarom zul je hier een eerlijk spoor moeten trekken. De kinderdoop is de moeite van het geloven waard, omdat het ook een sacrament is wat het gewerkte geloof versterkt. Dat is voor ouders met kinderen een hele troost. Het is niet mijn keus, maar Gods keus voor mij/ons en mijn/onze kind(eren). God gaat door en bevestigt Zijn verbond. Hij is trouw en blijft trouw. En daarom mogen we terugvallen op wat God heeft gedaan. En als God je samengebracht heeft, dan zal God daar ook een duidelijk weg in wijzen. Want God spreekt Zichzelf niet tegen. Hij spreekt Zich uit over de doop en Hij betuigt en verzegelt dat Hij met ons en onze kinderen een eeuwig verbond der genade heeft opgericht.
 
Sterkte en Licht van boven,
Ds. E. Gouda

Dit artikel is beantwoord door

Ds. E. Gouda

• Geboortedatum:
  25-12-1968
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven