Roeping zijn tot het zendingsveld

J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 06-02-2010| 14:00

Aan J. W. N. van Dooijeweert. Al geruime tijd mag er bij mij de roeping zijn tot het zendingsveld. Een roeping die in het vroege stadium door mijzelf ontkend werd en ook na de bevestiging van deze roeping was ik als een Jona, die vluchtte voor zijn roeping. Na een tijdje mocht ik op deze roeping toch antwoorden en groeide ook het verlangen om als Gods knecht te mogen dienen. Ja, het werd een dankbaar verlangen. Op dit moment ben ik dan ook bezig mijn weg te volgen naar het werk als zendeling, door middel van een studie. Het is mijn verlangen om door te studeren tot het predikambt en dus in de toekomst als zendingspredikant aan het werk te gaan. Natuurlijk zo de Heere wil en wij leven. Hoewel over de weg die gegaan moet worden nog onduidelijkheid bestaat en ook om Gods leiding door die weg gebeden wordt, zijn er nog altijd vragen betreffende het zendingsveld zelf. Kunt u mij daarom wat meer vertellen over het zendingsveld en de volgende onderwerpen: 1. Welke cursussen/studies kan men het beste volgen om kennis op te doen en zichzelf voor te bereiden op het zendingswerk (daar er geen officiële opleiding voor is)? 2. Hoe zag uw dagelijks leven in Peru eruit (betreffende het werk dat u daar dagelijks deed)? 3. Wat voor problemen kwam u vooral tegen tijdens uw werk als zendeling? 4. Wat is belangrijk te weten over een land waar men als zendingswerker aan de slag gaat (zoals cultuurkenmerken)? 5. Heeft u nog enige aanvullingen en/of tips die u hier nog aan zou willen toevoegen? Hoogachtend en Gods zegen van harte aanbevolen, een oriënterende jongeman.

Beste vriend en broeder,

“Welkom in de strijd”… Dat zeiden ze vroeger wel als iemand tot geloof gekomen was. Ik zou het nu tegen jou willen zeggen. Ik vind het altijd weer heel bijzonder als de Heere iemand roept voor het werk in Zijn koninkrijk. Deze roeping kan op allerlei manieren plaatsvinden. Er zijn mensen die een “Paulusroeping” hebben. Helder en klaar, in één moment weten ze dat de Heere roept. Anderen hebben een langzame “toebereidingsweg”.

Vaak hoor je dat mensen eerst over hun roeping heen leven of er geen weg mee weten. Dat heb ik zelf ook ervaren. Mijn roeping dateert van mijn 18e of 19e jaar. Maar voor ik er gehoor aan gaf was ik 34. Wat fijn dat jij de weg mocht inslaan om je roeping te volgen. Volg je weg met vreugde! Achter de Meester aan. Hij die je roept is getrouw. Maar weet ook dat de weg achter Jezus aan geplaveid is met Zijn bloed. Volg je weg met je oog en je hart gericht op je Zender. Hij zal je leiden en onderwijzen in de weg die je te gaan hebt. Denk aan Psalm 32:8.

Jouw praktische vragen:

1. Welke cursus. Er zijn inderdaad mogelijkheden om cursussen en opleidingen te volgen voor het zendingswerk. Het best kun je eens rondneuzen op “Google” met het woord “zendingsopleiding” of “zendingsinstituut”. Dan kom je van alles tegen. Het is wel zaak dat je goed vast staat in je geloof. Er komt op verschillende instituten veel op je af dat helemaal niet klopt met je eigen geloofsbeleving. Verder zijn  er goede opleidingen mogelijk in België en Engeland. Het meest dringende is natuurlijk dat je je heel ernstig en serieus steeds meer en meer verdiept in de Bijbel, en dat je je  gaat verdiepen in volkerenkunde.

2. Ons dagelijks leven in Peru ziet er heel bijzonder uit: Hard werken, iedere dag. De lessen beginnen vroeg en eindigen ‘s avonds. Is de cursus of conferentie klaar, dan gaan we op reis en beginnen de volgende dag opnieuw. Je moet jezelf wegcijferen. Je helemaal geven aan de mensen met wie je werkt. Hen liefhebben en dienen!!! Niet zitten te zeuren over het eten (lees wat Jezus zegt als Hij ten hemel gaat; Marcus 16:15-18). Niet zeuren over je bed; Jezus had zelfs geen kussen om Zijn hoofd neer te leggen. Niet zeuren over je hotel of over de gebruiken, maar je volledig aanpassen. Eén zijn met de mensen waar je werkt. Hun voedsel eten, hun gewoonten leren begrijpen. Indiaan zijn met de Indianen. Bergbewoner zijn met de bergmensen. De vreugden zijn meer dan de ontberingen!!! Als je me je emailadres geeft wil ik je wel wat verslagen toesturen die mijn vrouw wekelijks schrijft.

3. Welke problemen ik tegen kwam. Wij kwamen steeds praktische problemen tegen: vervoer, klimaat, overstromingen, vreselijke hitte, verwoestende koude, hoogteziekte, andere vervelende ziekten. Maar het ergste is de enorme onkunde. De meeste Bijbelverhalen kennen de mensen niet. Wat het inhoudt Jezus te kennen en te volgen: de meesten hebben er nog nooit over nagedacht. Verder de schreeuw om Bijbels. Zonder Bijbels kun je niet echt werken. Met de mensen hebben wij nooit problemen gehad. Als zendeling hebben wij alleen ervaring in Peru. De bevolking daar is integer, leergierig en hongerig naar het Woord.

4. Wat is belangrijk om over een land te weten. Eigenlijk alles! Cultuur, geschiedenis, zendingsgeschiedenis, geloofsbeleving, karakter van de mensen, klimaat, gebruiken. Vooral is het belangrijk om hun heidense wortels een beetje te begrijpen. Geef aandacht aan hun middelen van bestaan. Aan hun eetgewoonten, hun slaap- en leefgewoonte. Alles is belangrijk om je dichter bij  de “mens” te brengen. Zoveel mensen weten alleen maar van “heidenen”. Dan schiet je echt tekort. Je gaat naar mensen met een eigen verleden en een eigen heden. Ze zien tegen je op… dien hen en sta nooit boven de mensen.

5. Enige aanvullingen of tips. Bezoek zendingsdagen of zendingsconferenties om je wat meer thuis te gaan voelen in de wereld van de zending. Als je duidelijk roeping hebt om zendeling te worden moet je voor jezelf goed overwegen wat je bedoelt. Voel je veel interesse om in een heidens land te gaan werken, speelt het spannende van het werk hierin mee, het avontuur, of medelijden met die arme zwarte mensen… Bedenk dan eerst dat er veel verschil is tussen “zending” en “zendingswerk”. Er wordt heel veel werk “zending” genoemd, maar dat geen “zending” is zoals de Heiland dat bedoelde toen Hij zei: Gaat heen en predikt het Evangelie. Het is  dan vaak ontwikkelingswerk met een evangelisatietintje.

Bedenk voor jezelf waar je roeping naar uitgaat: Naar zendeling-zijn, met je Bijbel als belangrijkste boek, Jezus als je enige Naam, het heil van zielen als je eerste taak… Of wil je in de armoedebestrijding en het ontwikkelingswerk je toekomst zien. Dit lijkt veel op zending maar is echt iets anders. Al is het wel zo, dat in deze weg heel veel evangelieverkondiging plaats vindt. En vaak kan het ook niet anders omdat zendingbedrijven in veel landen absoluut onmogelijk is.

Ga je weg trouw aan de hand van onze hemelse Vader. Hij zal je wijzen, Hij zal je leiden in dit werk Hij weet nu al waar Hij jou in zal zetten. Gods zegen! Wil je meer weten, schrijf me gerust.

J. W. N. van Dooijeweert,
Waddinxveen-Peru

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven