Ervaringen op papier zetten
Ds. P. Molenaar | Geen reacties | 03-02-2010| 16:00
Vraag
Voor ds. Molenaar. Een reactie op de vraagsteller van 'Liever preek dan huiswerk'.
Hallo vraagsteller en antwoordende predikant. Vraagsteller ik kan me helemaal vinden in uw stand van leven, alhoewel er wel een verschil is. Tenminste... ik heb een geestesziekte en zit volledig in de wao, maar ben getrouwd en heb twee kinderen en een vrouw die ik mocht krijgen van de Heere, hoewel zij nooit in de Bijbel leest. Ik denk wel eens dat ik door ben geslagen, maar toch weet ik dat het de strijd tussen vlees en geest is. Omdat ik thuis loop heb ik bijna alle tijd (afgezien van de taken die ik heb te doen) om mij in dienst te stellen van God. De Heere heeft me veel diepe indrukken gegeven van Zijn rechtvaardigheid en heiligheid. Met gemoedstoestanden kan ik niet meer uit de voeten. Door het geloof (dus niet vanuit gevoel, wat echter niet altijd zonder gevoel gaat, wil zeggen Zijn nabijheid ervaren) mag ik na een strijd van 16 jaar (die echter doorgaat) mezelf overgeven in Zijn handen. Ik weet dat mijn ziekte een grote rol speelt in de ervaring van het geloofsleven. Ik zit nu op een punt dat ik zoekende ben naar mijn talenten om deze te mogen besteden in Zijn wijngaard. Vanuit mezelf zie ik mijn verdorvenheid en weet dat ik geen enkel goed kan doen (onnutte dienstknecht). Ook weet ik dat ik de wereld niet kan veranderen, om het maar idealistisch te zeggen. Naast mijn ziekte (sachizofrenie) ben ik zeer depressief. Dit werkt mee t.a.v. het geloofsleven, maar ook tegen, want ik bagatelliseer (misschien ben ik wel een zwartkijker) alles wat ik ook maar denk te willen doen. Ik weet dat één van mijn talenten ligt in het schrijven. Ik heb vaak ideeen om te schrijven over onderwerpen, niet om er iets mee te worden of te zijn, maar om mezelf te kunnen uiten. Maar vanwege mijn depressies denk ik dan: wat heeft het allemaal voor zin. Ik leef in de wetenschap dat overal in de wereld het waarachtige geloof zeer ver te zoeken is en denk dan dat het de wil van God is; immers alles is een eenzijdig Gods werk. Dus dan denk ik, wat denk ik te bereiken met mijn geschriften... En zo denk ik wat af in dat cirkeltje... Intussen gebeurt er niets en kom ik door al dat gedenk weer in de gevangenis te zitten van het web van de boze. Want de boze bespeelt mij vaak en heeft mij al zeer vaak overmeesterd en mee willen sleuren. Maar de Heere heeft mij altijd uitgered en ik mocht door deze beproevingen veel leren. En al deze inwendige bestrijdingen en geloofservaringen wil ik graag op papier zetten, opdat misschien de Heere het als een middel zou willen gebruiken, maar ik zit vast in die cirkel. Dit wilde ik graag delen. Een mens heeft een woord van een ander mens nodig. Dus bij deze hoop ik dat u een woordje heeft, gegrondvest op Gods Woord, anders is het mij niets waard. Dus graag een antwoord vanuit Gods Woord. Ik hoop dat ik duidelijk ben met mijn vraagstelling en dat u er wat mee kunt?
Antwoord
Beste vriend,
Eigenlijk weet ik niet goed, waarmee ik moet beginnen. Laat ik in de eerste plaats zeggen, dat het positief is dat je diepe indrukken kreeg van Gods heiligheid en rechtvaardigheid. Het geestelijke leven begint altijd met het feit dat we God heilig gelijk gaan geven. We worden dan zondaar voor God en de Heere kan dan alleen maar goed doen. We geven de HEERE heilig gelijk in ons leven en dat geeft ook rust. Dat is een bijzondere weg, als we het eens worden met de HEERE in ons leven.
Verder vertel, dat je na een strijd van 16 jaar jezelf hebt overgegeven in Zijn handen. Dat is een rust, als je mag weten dat de Heere geen kwaad meer doet, maar dat de Heere altijd dichtbij je is. Tegelijk lees ik dat je wel heel veel zorgen en moeiten hebt in het leven: wao en een vorm van geestesziekte. Dat zijn zware dingen. Je wordt daardoor wel ernstig geremd om aan wat toe te komen. Tegelijk is het wel goed je lichamelijk wat in te spannen. Dat is goed voor de verwerking van psychische klachten. Tegelijk zijn er ook veel zegeningen: je hebt een vrouw en twee kinderen van de Heere ontvangen.
Er is ook een zware strijd in je leven tussen vlees en geest, zoals ik begrijp. Je zou tijd hebben om je leven in dienst van God te stellen, al voel je jezelf een onnutte dienstknecht. De vraag daarbij is, welk werk je wilt gaan doen. Je mag de Heere wel vragen, of hij de talenten die je hebt tot een zegen wil stellen. Ook lichamelijke arbeid, zoals ik al zei, kan heel goed zijn voor de verwerking van een depressie. Weet wel dat de Heere de talenten nooit op één hoop gooit. Wel denk ik dat je met een zekere voorzichtigheid en in biddend opzien tot de Heere met het werk moet beginnen. Juist vanwege die depressies kun je weer een forse terugslag krijgen. Ik weet niet waar je interesses precies liggen. Juist bij depressies is het ook van groot belang, dat je je grenzen weet. Maar misschien is het goed om gewoon eens wat van je af te schrijven en dit alles voor de Heere neer te leggen.
Mij viel op dat wijlen ds. Elshout heel veel betekend heeft met zijn boekjes, die hij geschreven heeft: “Een helpende hand” en “Nogmaals een helpende hand”. Die boekjes zijn Bijbels zeer verantwoord en vaak heb ik ervaren dat deze boekjes mensen met depressies wel eens geholpen hebben. Wel denk ik dat je niet te hoge aspiraties moet hebben met het oog op het schrijven van boeken. Stel de menselijke verwachting maar wat laag, dan kun jij juist, wanneer de ootmoed je beweegt, veel betekenen voor de ander. Onze cultuur zit boordevol van slachtofferrollen. Boeken, die een mens uittekenen als slachtoffer maken vaak ook anderen nog ziek, terwijl je dan zelf ook in een vicieuze cirkel blijft ronddraaien. Daarvoor moet je oppassen. Deze slachtoffercultuur hangt heel duidelijk samen met de ik-gerichtheid van deze tijd. Dat moet m.i. nooit je intentie zijn van schrijven. Bekeringsgeschiedenissen, die Gods werk beschrijven, doen vaak het meest in het leven van mensen, ook slechts in het leven van jongeren. Het gaat er altijd erom dat wij niet leven, maar wel dat Christus in ons leeft, zoals Paulus zei. Het ‘ik’ op de voorgrond zetten maakt jezelf depressief en dat geeft vaak weer een depressieve terugslag. Probeer in het schrijven eens aan te geven wat de Heere in je leven gedaan heeft en probeer vooral Zijn leiding in je leven te ontdekken en die centraal te stellen. Ik heb wel eens gemerkt dat je dan zelf er ook wat bovenuit getild kunt worden.
Wat je depressieve gesteldheid betreft, denk ik dat je het moeilijk hebt. Je zegt dat alles eenzijdig Gods werk is. Inderdaad is alles van de Heere, maar de Heere noemt ook de andere kant: dat in elk verbond twee delen begrepen zijn (doopformulier). De Heere stelt ons in dat opzicht zeer verantwoordelijk. Wanneer je schrijft, dat het waarachtig geloof ver te zoeken is, dan zit in die bewering wel een diepe waarheid. Maar je moet wel oppassen dat je daarin niet doorvloeit vanwege je depressie. De andere kant mag je namelijk ook niet vergeten, dat de Heere in de weg van het wonder zo gaarne het geloof wil schenken. We mogen daarom Gods eenzijdig werk niet kleineren. Maar juist in je depressie heb je zo nodig om groot te denken van God en al Zijn werken. Calvijn heeft vooral de beide kanten van de waarheid Gods benadrukt. Tegelijk heeft hij de grootheid en heiligheid Gods steeds benadrukt in de ondoorgrondelijke wegen die de Heere met mensenkinderen gaat. Dat zie je o.a. in zijn preken over Job terug. Inderdaad ging de Heere met Job bijna de meest diepe weg, die een mens kan ervaren. Hoe heeft de Heere alles wonderlijk wel gemaakt. De Heere wijst op Zijn grootheid als de vrienden van Job en hij zelf aan het woord is geweest.
Als je gaat schrijven hoop ik dat je vooral de uitreddingen op papier zet, omdat de Heere niet verheerlijkt wordt in het uittekenen van onze ellende en ons klagen. In het Huisboek van Bayly, dat pas opnieuw is uitgegeven, staat dat als je veel last hebt van aanvechtingen je vooral maar je eigen zonden moet belijden. Dat is wel een ontdekkend woord. Zelfs in de aanvechtingen proberen we nog vaak heimelijk de schuld bij de duivel te leggen of soms heel geraffineerd en voorzichtig bij de Heere neer te leggen en niet bij onszelf. Daarom schrijf vooral goed van de Heere Christus, daar Hij uit de grootste benauwdheden redt en Zelf ook in de diepste duisternis geweest is, om zondaren te redden uit de kuil van modderig slijk.
Tegelijk zeg ik dat we elkaar wel tot een hand en tot een voet kunnen zijn, maar toch mag ik je verwijzen naar Christus. De zaligheid ligt altijd immers buiten ons. De vrienden van Job zwegen zeven dagen en zeven nachten en toen ze gingen spreken waren hun woorden toch nog verkeerd, al waren vele woorden wel gegrond op Gods Woord. Christus is dieper in de poel van lijden afgedaald dan een mens kan afdalen, ook dieper dan Job. Daardoor kan een mens nog gered worden van de last van zonden en schuld, van angsten en depressies, omdat Hij een medelijdende Hogepriester is, Die in alles is verzocht geweest, doch zonder zonden. Hij is ook de overste Leidsman en Voleinder des geloofs (Hebreeën 12).
Dordrecht, ds. P. Molenaar
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Molenaar
- Geboortedatum:22-05-1945
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
