Vertrouwensdeuk opgelopen

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 10-11-2003| 00:00

Mijn verhaal: ik heb al twee keer verkering gehad waarbij de eerste niet echt zo serieus was. De tweede was wel serieus, alleen dat meisje was nogal erg depressief en dat gaf heel veel spanning. We konden het niet meer aan en is het uitgegaan. Zelf ben ik heel snel ongerust. Je kunt zeggen dat ik een behoorlijke vertrouwensdeuk heb opgelopen. Ik kan nog maar heel moeilijk iemand vertrouwen en dat geeft een gevoel van onmacht en nutteloosheid.

Nu mijn verhaal: Ik heb nu al drie maanden contact met een meisje (die ik al langer dan een jaar kende) en we voelen allebei dat we op elkaars weg geplaatst zijn. We passen perfect bij elkaar ze vult en voelt me aan en voor het eerst heb ik het gevoel alsof ik er niet bij hang. Nu is het zo, soms is ze wel eens nalatig. Bijvoorbeeld als ik vraag om een email te sturen dan vergeet ze dit of komt met een smoes. Soms weet ik echt niet of ik haar moet geloven en dan krijg ik soms wraakgevoelens van. Dat haat ik. Later heb ik er dan ook spijt van. Ik weet niet waar ik aan toe ben.

Ik kan me best goed in een ander verplaatsen en ze meedenken. Ik voel haar heel goed aan. Maar dan als ze b.v. vergeet te sms'en word ik zo ongerust dat ik ga denken dat ze een ander heeft en dat ze niet van me houdt. Dan durf ik daarna niet zo open meer te zijn en doe bot, terwijl ik dat niet echt wil.

Haar vriendin zegt dat ze knettergek van me is, maar soms merk ik dat helemaal niet. Ik ben echt bang om weer bedrogen te worden. We hebben officieel nog geen verkering omdat we van onze ouders achttien moeten zijn, maar tussen ons bestaat er eigenlijk al een soort verkering. Soms kan ik hier zo wanhopig om worden en wil ik zo impulsief reageren.

Afzender een jongen van 17 jaar.

Ik merk dat jij heel nauwgezet bent, dat is op zich een goede eigenschap. Echter, niet iedereen is zo.

Je vriendin is nog jong en wordt mogelijk door allerlei bezigheden afgeleid. Ze vindt het dan waarschijnlijk heel leuk om een e-mail of sms-je van jou te krijgen maar vergeet even of is even niet in de gelegenheid meteen te reageren. Misschien wacht ze wel expres even omdat ze anders het gevoel heeft altijd meteen te moeten reageren en dat geeft ook weer een gevoel van onvrijheid.

Aan de andere kant vind ik wel dat ze wel rekening met jouw ongerustheid  moet houden. Eigenlijk zouden jullie allebei hieruit iets moeten leren: Je vriendin moet leren wel te antwoorden op je e-mails of sms-jes en jij moet leren niet ongerust te zijn als ze niet meteen antwoordt. Praat hierover met elkaar en spreek dit samen af.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

940 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven