Lange incestgeschiedenis
prof. dr. J.C. Borst | 1 reactie | 28-01-2010| 19:00
Vraag
Geachte heer Borst, door een lange incestgeschiedenis van mijn 5e tot mijn 19e jaar (ik ben nu 34) heb ik veel problemen in de familie. Er heerst nog wel een zekere mate van betrouwbaarheid, maar als het op concrete keuzes aankomt, geven ze niet thuis. Ze verbieden bijvoorbeeld niet dat de dader nog in huis komt. Dit onder het mom van: "Wij weten toch niet precies wat er is gebeurd." Ik heb nog een oude moeder die als het ware tussen twee vuren inzit. Ik heb intensieve hulp om mijn verleden te verwerken, maar heb het gevoel dat dat ook niet gaat helpen. Heeft u enig idee wat ik kan doen? Ik weet dat dit zeer beperkte informatie is, maar ik hoop dat u mij kunt helpen.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Geachte mevrouw,
Hartelijk dank voor uw vraag. Het is ontzettend erg wat u is overkomen en het heeft uw jeugd als het ware afgepakt. Het is goed dat u intensieve hulp hebt gezocht en gevolgd, maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat gedachten en beelden uit het verleden u blijven achtervolgen. Het komt vaak voor dat familieleden -en ook kerkenraadsleden- niet goed weten hoe met de dader om te gaan. Het wordt moeilijker als er een kans is dat er (voortdurende) contacten zijn, bijvoorbeeld op verjaardagen, tussen dader en slachtoffer. Een slachtoffer zit inderdaad dan tussen twee vuren, zoals u ook schrijft, omdat de vrouw of man eigenlijk geen kant uit kan. Een familie heeft vaak geen ervaring met dergelijke situaties en doet dan ook vaak niets in de ogen van het slachtoffer.
Als ik hardop denk zou u het volgende kunnen overwegen:
1. Wanneer u nog begeleiding of therapie hebt, zou u dit met uw therapeut kunnen bespreken, met name hoe u moed en woorden vindt om te zeggen dat uw bezoeken of verblijf in het (ouderlijk) huis op de ene of andere manier veilig en prettig moet zijn. U hebt genoeg meegemaakt om te blijven aanpassen. Veel slachtoffers vinden dat toch ook heel moeilijk en vandaar de hulp van een derde.
2. U zou ook kunnen overwegen degenen wie het betreft of wier huis het is te vragen samen met u en uw therapeut, predikant, maatschappelijk werker te vertellen wat het u doet wanneer dergelijke ontmoetingen er zijn of dreigen aan te komen en dat u dit echt niet aankan.
3. De minst aantrekkelijke optie is dat u overweegt dat wanneer de kust niet veilig is, u uw bezoeken beperkt of dat u een andere invulling van uw tijd overweegt om de ongewenste ontmoetingen uit de weg te gaan.
4. Wees zuinig op wat u hebt, maar doe ook maar niet te veel water bij de wijn. U zou met iemand samen de balans kunnen opmaken van welke contacten u opknapt en van welke u afknapt en wat dat betekent.
Op grond van de summiere info kan ik helaas u niet meer schrijven.
Ik wens u veel sterkte, wijsheid, Gods zegen.
Prof. dr. J. C. Borst
Dit artikel is beantwoord door
prof. dr. J.C. Borst
- Geboortedatum:24-10-1952
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sleen
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
- predikant te Sleen
- docent Christelijke Hogeschool Ede
- hoogleraar pastoraat aan de Evangelisch Theologische Faculteit Leuven.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ken iemand die hetzelfde heeft meegemaakt.
Die wil graag mensen verder helpen (waar mogelijk)
Mail me maar als je in contact wil komen met die persoon.
Wie kan je beter helpen dan mensen die weten waar jij het over hebt...
toontjevos@hotmail.com