Prozac en zwangerschap
dr. Nomen Nescio | 11 reacties | 07-01-2010| 14:00
Vraag
Zijn er extra risico's verbonden aan een zwangerschap of is dit nadelig voor het kind bij een (langdurig) gebruik van het medicijn Prozac?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller,
Als antwoord op deze vraag wil ik je graag meegeven wat vermeldt staat in het farmacotherapeutisch kompas voor artsen:
"Met het gebruik van deze stof tijdens zwangerschap is al veel ervaring. Er zijn tot dusver geen aanwijzingen voor een toegenomen risico op aangeboren afwijkingen. Na gebruik in de laatste zwangerschapsfasen en direct voor de partus zijn bij de pasgeborene reacties gemeld, die kunnen wijzen op serotonerge effecten en ontwenningsverschijnselen. Fluoxetine gaat over in de moedermelk en kan bij de zuigeling ongunstige reacties geven. Tijdens gebruik geen borstvoeding geven."
Ik hoop dat deze informatie genoeg antwoord geeft op de vraag. Je kunt dit natuurlijk ook altijd overleggen met je behandelend gynaecoloog en/of de huisarts.
Dit artikel is beantwoord door
dr. Nomen Nescio
- Geboortedatum:11-09-1984
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuwegein
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Arts/chirurg
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Vragenstelster,
Probeer van Prozac af te komen. Vaak wordt een dergelijk middel langer genomen dan strikt noodzakelijk is. Enerzijds uit gewenning, anderzijds uit angst dat verschijnselen mogelijk terug kunnen komen.
Het in overleg met je arts zoeken naar een afbouw kan vaak tot een gunstig resultaat leiden.
Ik heb er zelf geen ervaring mee maar in mijn omgeving zie ik nogal eens een te vanzelfsprekend gebruik.
Vraag ook in gebed om genezing want Christus heeft al onze ziekten en zwakheden gedragen. Pleit daarop en bid daar voortdurend om. God geeft gaarne aan de oprechte bidder die in nood is. Niet voor niets is HIJ een verlosser!!
Dit zou gepaard gaan met slecht drinken, geelzucht, huilen, hoofdpijn en trillen.
Het advies van mijn eigen huisarts was, als we zwanger wilde worden we beter met de antidepressiva konden afbouwen alvorens de zwangerschap.
Verder wil ik me helemaal bij het bovenstaande van Alphonsos aansluiten!
Inmiddels geen antidepr meer nodig en kan op mezelf nu weer verder uiteraard met Gods hulp!
Sterkte met alles.
ik slik ook paroxetine. momenteel ben ik zwanger. volgens onze huisarts is er niet echt een heel groot risico op aangeboren hartafwijkingen ed.het is niet bewezen. wel moet je in het ziekenhuis bevallen en moet de baby een bepaalde tijd ter controle blijven.
In het farmaceutisch kompas (een soort telefoongids maar dan met alle medicijnen en bijwerkinen etc) staat het ook dat je een kans hebt op hartafwijkingen bij de baby
Hier is de linhttp://www.farmacotherapeutischkompas.nl
Je kan dan rechts paroxetine intypen, en naar beneden scrollen tot je komt bij zwangerschap/ lactatie (is borstvoeding)
En dan staat er het volgende;
Zwangerschap/Lactatie
Bij gebruik van paroxetine door de moeder in het eerste trimester van de zwangerschap is er een licht vergroot risico van aangeboren hartafwijkingen bij het kind (m.n. ventrikelseptumdefecten). Na gebruik van SSRI's zijn in de laatste zwangerschapsfasen en direct voor de partus zijn bij de pasgeborene reacties gemeld, die kunnen wijzen op serotonerge effecten en ontwenningsverschijnselen.
Paroxetine gaat in kleine hoeveelheid over in de moedermelk; bij zuigelingen zijn geen geneesmiddeleffecten waargenomen. Borstvoeding kan worden overwogen.
Als ik kijk naar mijn eigen ontwenningsverschijnselen die ik allemaal had; vreselijk trillen, wazig zien en hierdoor niet kunnen lezen zo hevig, overgeven, misselijk zijn en flinke hoofdpijn ondanks het zorgvuldig afbouwen in samenwerking met de huisarts dan vind ik dit echt zielig als een babytje dit heeft.
Liefs en ondanks dat een mooie zwangerschap toegewenst!
Dapper van je om af te bouwen en door de ontwenningsverschijnselen je heen te worstelen.
Medicijnverslaving wordt nauwelijks onderkent in de maatschappij of men vindt het niet ernstig genoeg om er iets tegen te ondernemen.
Vaak vraagt het om een kolossaal doorzettingsvermogen én gebed om hier doorheen te komen.
Stel je eens voor dat er een tijd zou kunnen komen dat deze middelen niet meer beschikbaar zouden zijn, welk gedeelte van de Nederlandse bevolking zou dan ten einde raad zijn?
ik heb voor ik zwanger werd de huisarts om advies gevraagd en tot tweemaal toe heeft hij mij ervan verzekerd dat het geen kwaad kon. toen ik zwanger was heb ik veel informatie opgezocht hierover en heb de informatie die jij ook beschrijft, nogmaals voorgelegd aan de huisarts. vervolgens zei hij dat het te verwaarlozen is niet bewezen.
de ontwenningsverschijnselen de baby zullen er zijn, maar vandaar ook dat je in het zh moet bevallen en de baby in de gaten word gehouden. zielig is het natuurlijk wel voor zo`n kleintje, maar wat moet je dan.
voor ik zwanger werd ik twee pogingen gedaan om af te bouwen. die ontwenningsverschijnselen die jij beschrijft had ik ook. de oude klachten kwamen ook terug dus ik nam het weer vrij snel.
ben jij er helemaal af dan ?
als alles achter de rug is zal ik toch nog eens proberen af te bouwen
gr jettie
En ook met hoeveel mg. tegelijk je moest minderen?
Ik ben al een paar maanden bezig er vanaf te komen en ik word er een
tikkie erg moedeloos van.
Alphonsus, paroxcetine is niet verslavend.
Het zou de bovenstaande reageerders sieren als ze iets terughoudender waren met hun uitspraken, die gebaseerd zijn op hier wat gegoogeld en daar wat gehoord in mijn omgeving.
Het is alleen de behandelende psychiater en gynaecoloog die samen een goede afweging kunnen maken over het al of niet verder nemen van dit medicament in de zwangerschap.
Dat het farmacotherapeutisch Kompas hier rept van hartafwijkingen is niet verwonderlijk, omdat dit boek niet bedoeld is om zwangere vrouwen een realistische behandeling te bieden, maar om een opsomming te geven van alle info over een medicament, ook als die info van een fabrikant komt die zich alvast maar indekt voor eventuele schadeclaims en om die reden al snel zegt dat het medicament niet door zwangeren mag worden gebruikt.
Voor een goede afweging is het belangrijk niet alleen aan de bijwerkingen van prozac te denken, maar ook in de gaten te houden wat de 'bijwerkingen' van een depressie zijn tijdens en na de zwangerschap. Die kunnen in sommige gevallen zelfs fataal zijn.
Het is dus niet aan ons iemand die hier een ernstige vraag stelt af te schepen met dooddoeners als 'wat zielig voor het babietje' en 'in mijn omgeving slikken ze ook allemaal antidepressiva zonder dat het eigenlijk nodig is'. Dat is werkelijk een afweging die de behandelend arts voorbehouden is die zijn patient kent.
De wereldwijd vooraanstaande specialisten voor medicamenten in de zwangerschap en tijdens de borstvoeding van het 'hospital for sick children'
schrijven een goed afgewogen artikel over dit onderwerp voor als je een engels kunt en een beetje medisch onderlegd bent:
http://www.motherisk.org/women/updatesDetail.jsp?content_id=735
Allereerst wil ik zeggend dat ik 20 mg slikte en dit niet lang heb gebruikt.
Van zomer 2008 tot eind september 2009.
Ik ben in samenwerking met de huisarts afgebouwd met 10 mg tegelijk.
De eerste keer afbouwen ben ik de ene dag een hele tabl gaan slikken en de andere dag een halve zodat je globaal genomen dan 15 mg binnenkrijgt.
Dit heb ik een week of 6 geslikt toen ben ik overgegaan op een halve tablet (10 mg)en heb dat 2 maanden gebruikt en heb toen geloof ik weer 4 weken de ene dag een halve tablet geslikt en de andere dag niets (5 mg per gemidd per dag) en na de 4 weken niets meer.
Ik heb ontzettend last van bijwerkingen gehad!
@drj; ik geef je helemaal gelijk dat het niet slikken van antidepr in een zwangerschap misschien fataal kan zijn, maar als dit daadwerkelijk zo is, zou je misschien beter met een arts / gynocoloog erover eens kunnen zijn dat zo iemand die zo zwaar depr is dat -geen medicijnen fataal- kunnen worden, wel in staat is om kinderen op te voeden.
Misschien dat een arts dan beter deze spreuk in zijn geheugen kan houden;
Het hebben van kinderen maakt je net zomin een ouder
als het hebben van een piano je een pianist maakt