Moeder erg neerslachtig
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven | Geen reacties | 22-12-2009| 18:00
Vraag
Mijn moeder is de laatste maanden erg neerslachtig/depressief. Dit heeft meerdere oorzaken. Mijn vader zit zonder werk en is dus veel thuis, haar zus is afgelopen zomer overleden en ze heeft het erg moeilijk met het geloof. Ik (dochter van 20) zou graag wat voor haar willen doen, maar ik zou niet weten wat.... In pastorale hulp van de kerk ziet ze ook geen nut. Als dit zo doorgaat, gaat ze er zelf aan onderdoor. Wat kan ik voor haar doen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste dochter,
Als ik zo je vraag lees dan komt bij mij de gedachte op dat jouw moeder alle reden heeft om somber te zijn! Ik vraag me af hoe je vraag bedoeld is. Blijkbaar is het voor jou lastig/moeilijk om te zien dat jouw moeder verdrietig is. Weet je, door deze vraag lijk je juist voorbij te gaan aan het verdriet van je moeder. Alsof het ‘over’moet zijn. Toch begrijp ik ook wel dat het moeilijk is om iemand waar je van houdt zo verdrietig, somber en neerslachtig te zien. Zeker ook voor wat betreft geloofsvragen. Dat jouw moeder veel te verwerken heeft en haar vragen heeft qua geloof is toch niet gek?
Of jij je moeder kan helpen vind ik een lastige vraag. Dat hangt ook af van de relatie die jij met je moeder heb. Wat je vooral kunt doen, volgens mij is dat echt helpend, is erkenning geven aan haar verdriet. Veel buitenstaanders, (waarmee ik jou niet bedoel, hoor), geven mensen die rouwen vaak het gevoel dat het ‘over’ moet zijn. Juist als je van elkaar houdt, is het belangrijk dat haar verhaal en verdriet er mag zijn. Mijns inziens help je haar daar het meest mee. Verder kun je haar laten merken dat ze van betekenis is voor jullie als gezin. Ook kun je, maar dat heb je waarschijnlijk zelf ook al bedacht, haar afleiding bezorgen. Ook al heeft ze geen zin, toch leuke dingen ondernemen. Haar aandacht ergens anders op richten helpt wel degelijk.
Daarnaast denk ik dat het ook iets is wat tussen je ouders hoort. Wat maakt dat jij je zo verantwoordelijk voelt voor je moeder? Kun je het hier met je vader over hebben? Deel jij je zorgen met hem of anderen? Zijn er meer zussen/broers die zich zorgen maken? Wanneer je denkt dat het echt niet goed gaat met je moeder, dat er echt meer aan de hand is, dan moet je met je vader overleggen. Hij kan met de huisarts praten of hem inschakelen als je moeder niet wil.
Tot slot denk ik ook aan jou. Het is goed dat jij je zorgen om je moeder maakt maar het moet wel ‘passende’ zorg zijn en de rollen moeten niet worden omgedraaid. Ik bedoel dat het niet de bedoeling is dat jij gaat moederen over jouw moeder! Daar doe je haar geen recht mee en het is niet goed voor jou. Verder vraag ik me af of jijzelf met anderen kunt overleggen en je zorg kunt delen. Wordt niet te verantwoordelijk! Blijf daarnaast leuke dingen doen zodat je sterk blijft om (passend) er te kunnen zijn voor haar. Als jijzelf ‘meegezogen’wordt in het verdriet van je moeder kun je er ook niet meer voor haar zijn en het is slecht voor jezelf.
Ik hoop je hiermee te kunnen helpen en ik wens jou en je ouders alle goeds en veel sterkte toe!
Hartelijke groet,
Petra van Bodegraven
Dit artikel is beantwoord door
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven
- Geboortedatum:26-03-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief