RK-jongen en refomeisje
Ds. J. van het Goor | 8 reacties | 07-12-2009| 19:00
Vraag
Ik ben een RK-jongen, niet actief met het geloof bezig, maar heb nu een refomeisje leren kennen. Kan ik daar gelukkig mee worden of gaat dat niet met haar geloof? Ze is zelf niet zo streng. Ze heeft wel belijdenis gedaan. Kan ze dat nog terugdraaien? Haar ouders zijn wel een beetje erg. Die zeggen, als ze met mij om gaat, breken ze met haar. Ik vind het zo erg dat hun eigen dochter niet gelukkig mag worden.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller!
Een veelheid van gegevens, vragen en opmerkingen in jouw vraag. Laat ik met de deur in huis vallen: Jammer dat je niet actief met het geloof bezig bent. Maar wat niet is kan komen, misschien wel door een relatie. Hoewel dat voor mij nooit uitgangspunt voor een relatie kan zijn. Een relatie is immers geen instelling voor evangelisatie.
Op jouw vraag of je als niet actieve RK-gelovige jongen gelukkig kunt worden met een refomeisje, ben ik geneigd te antwoorden: Nee! Maar dat is te kort door de bocht. Om werkelijk gelukkig te zijn in het huwelijk dienen er drie pijlers onder het huwelijk te staan: (geloof in) God, liefde en trouw. Als de laatste twee aanwezig zijn, is dat heel veel, maar ontbreekt voor een christelijk huwelijk het/de belangrijkste, namelijk God. Wat is jullie basis om verder te gaan? In eerste instantie staan jullie wat geloof betreft ver van elkaar, RK en Refo. Eigenlijk een paar uitersten. Dat merk je ook aan de houding van de ouders van het meisje.
Voordat je de ander echt toelaat in je leven, is het goed om samen te spreken over wat het geloof voor jou en haar inhoudt. Wat betekent het geloof voor jou als RK-jongen; en wat betekent het geloof voor haar als Refomeisje. Neem de Bijbel erbij. Sta jij open voor het geloof, voor de Bijbel, voor God? Als je op dit punt op een verschillende golflengte luistert en afgestemd blijft, kun je samen niet gelukkig zijn/worden. Dan blijft het bij een heel oppervlakkig leven. Daarbij kun je wel leuke dingen samen doen, maar het zal nooit een één-worden zijn. Hierover zul je het eerst samen eens moeten worden.
Wat haar belijdenis betreft…; je vraagt of ze dit kan terugdraaien. Waarom? Als je bedoelt of ze van de ene kerk naar de andere kerk kan, is het antwoord: Ja! Maar belijdenis doen is wel even iets anders dan alleen maar lid worden van een kerk. Ze heeft haar geloof beleden en daarin haar leven aan de Heere over gegeven. Dat kan, dat wil ze toch niet ongedaan maken, om een vriend te hebben? Wat belet jou om je te verdiepen in het geloof van je meisje, om zo samen voor de Heere te buigen.
Overigens denk ik wel, dat de houding van de ouders geen goede houding is. Ze mogen hun dochter zeker wel waarschuwen, omdat de Bijbel zelf ook zegt, dat je “geen juk moet aantrekken met de ongelovige.” Maar om deze reden afscheid nemen als ze de relatie doorzet is meer dan jammer, zelfs niet christelijk.
Een laatste opmerking: Volgens mij gunnen de ouders van je meisje haar zeker wel dat ze gelukkig wordt. Kun jij je voorstellen dat ze er moeite mee hebben, dat hun dochter een “niet-op-het-geloof-betrokken-jongen” heeft gevonden? Ze willen graag dat jullie samen gelukkig zullen zijn, maar dan niet zonder, maar met de Heere God als Bron waaruit jullie samen leven.
Ik wil afsluiten met waar ik mee begon: Ga samen in gesprek over het geloof, en dan vanuit de Bijbel. Leer zo elkaar kennen. Laat het ook een kwestie van je gebed zijn. En blijf je daarin op verschillende golflengtes ontvangen, dan doe je er goed/beter aan te breken met deze relatie.
Vooralsnog zeg ik (tegen jullie beide): Bekeer je echt tot God.
Hartelijke groet,
Ds. J. van het Goor
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. van het Goor
- Geboortedatum:20-09-1953
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het was beter geweest als ze juist hartelijk hadden ontvangen en uitleg hadden gegeven over wat ze geloven.
Je uitnodigen om mee te gaan naar hun kerk en daarna jouw vragen te beantwoorden.
Misschien zul je dan merken dat je niet jezelf kan zijn in hun kerk en geloof. Als je vriendin zich echter daar wel thuis voelt zul je zelf kunnen kiezen of je dat wel of niet wilt. Maar je kan niet een oordeel vormen, als je zelf de kerk of het geloof niet kent.
Gelukkig zijn er in onze gemeente ook stelletjes waarvan een van de partners uit de RK komt en die samen gelukkig zijn geworden. Ze hebben echter wel voor 1 kerk gekozen, dit is ook belangrijk om later (al je ze krijgt) je kinderen te kunnen dopen en opvoeden.
In onze omgeving zie ik ook stellen met oecomenische inslag, waarvan de een lid is bij RK kerk en ander bij protestantse kerk, maar in de praktijk doen ze geen van beiden meer wat met hun geloof.
Niet kiezen samen voor 1 kerk, nee samen kiezen voor de zelfde God, en samen met heel je hart die God dienen, en zorg dat dat in orde komt niet alleen voor je huwelijk maar ook voor je eeuwige behoud Jezus is naar de aarde gekomen om voor jouw zonden te sterven aan het kruis, zoek Hem!
Voor de ouders van je vriendin zou ik zeggen open je huis maar ook jw hart voor die jongen, en leg hem het evangelie uit!
Veel zegen!
Vanuit die houding ben ik, reformatorische jongen, getrouwd met een katholieke vrouw. Voordat we wat met elkaar kregen, deden we nauwelijks iets met ons geloof. Sinds we wat met elkaar hebben, zijn we er allebei veel meer bezig en houden we elkaar scherp. Wat mij verbaasde is hoe verassend veel dingen overeenkomen tussen serieuze refo's en serieuze katholieken.
Mijn ervaring is dat mijn ouders mijn vrouw in het begin zagen als het katholieke meisje. Nu zien ze de persoon erachter en dat heeft geholpen met de acceptatie ervan. Ik hoop dat het bij jullie ook zo gaat.
Wat ik gemerkt heb in onze relatie is dat het van groot belang is om veel met elkaar in gesprek te gaan over je standpunten en dingen die voor beiden belangrijk zijn in het leven. Ook ten aanzien van de toekomst en eventuele kinderen. Natuurlijk ben je het niet altijd met elkaar eens, maar heb interesse voor elkaar en respecteer de standpunten van een ander.
Wij zijn inmiddels getrouwd en mijn man is zich aan het verdiepen in het protestantse geloof m.n. de chr ger. kerk. Als hij kiest voor de chr ger. kerk wil hij dat ook vol overtuiging doen en niet omdat ik daar lid ben. Of hij die keuze ooit zal maken, weet ik niet. Ik zie dat hij er volop mee bezig is.
Onze zoon is chr ger. gedoopt en wordt ook zo opgevoed ( in volle overeenstemming met mijn man). Ik moet zeggen dat mijn man door een relatie met mij meer heeft ingeleverd dan ik. Denk hierbij alleen al aan de zondagsbesteding en bepaalde opvattingen ten aanzien van het opvoeden van kinderen.
Het bovenstaande wil niet zeggen dat een relatie tussen een rk-man en een refomeisje makkelijk is....integendeel juist! Dat is zeker een punt dat je je moet realiseren.
Dan zou mijn eerste vraag aan jou moeten zijn;
Hoe diep gaat jouw binding met de RK Kerk ?
En de tweede vraag;
Hoe diep gaat jouw binding met dat meisje ?
En de derde en laatste vraag;
Waar kies je voor ?
Zou je willen adviseren om je open te stellen voor de geloofsbeleving van jouw geliefde en daar eens goed en diepgaand met elkaar over te spreken.
Zou je ook willen adviseren om ondanks alles toch te proberen het gesprek met haar ouders aan te gaan in daarin de nadruk te leggen op jouw bereidheid om open te staan voor de geloofsbeleving en kerkelijke verbondenheid van jouw meisje en haar familie.
Daarover zou je hen eerst ook kunnen schrijven of mailen.
Maak hen daarin vooral duidelijk dat je het wel degelijk serieus met haar meent !
Je zou bijv. kunnen voorstellen samen met haar naar de Kerk gaan, wat boeken over het geloof van haar vader te lenen en te lezen. etc..
Ik zeg niet dat dat makkelijk zal zijn, maar dat zijn dingen die echt de moeite waard zijn vrijwel nooit.
Jullie kunnen samen ook een afspraak maken voor een gesprek met haar predikant. Dat zijn geen boemannen of dwingelanden en ze kennen dit soort problemen vaak betere dan wie dan ook.
Als je echt van haar houdt kun je het niet van haar verlangen dat ze met haar familie zal breken of haar belijdenis zal opgeven. Een relatie die is gegrond op een diepingrijpende beslissing voor een van de betrokkenen is een zware belasting voor jullie beiden en hoe dan ook een slecht uitgangspunt om er jullie verdere levensweg op te funderen. Dat geldt voor elke relatie en niet alleen waar het de kerkelijke betrokkenheid van een van de twee betreft.
Krijg je op de lange duur alleen maar ellende van voor jullie beiden.
Tenslotte wil ik toch afsluiten met een hoopvol perspectief voor jullie beiden;
Als zij een christelijk meisje is en echt van je houdt dan kun je er van op aan dat ze ook voor jou zal bidden; misschien wel urenlang alleen `s nachts.
Dan kan het best wel eens zo zijn dat God Zich er mee gaat bemoeien.
En dat gun ik jullie beiden nog het allermeest !
Wat voor mensen onmogelijk lijkt is voor Hem een peulenschiletje.
Mocht dat gebeuren dan zal de HEERE Zijn genade nog aan jou bewijzen en zul je niet enkel jouw hart aan haar maar ook en vooral aan Hem geven en kan ik je verzekeren dat ieder bezwaar of obstakel om samen gelukkig te kunnen worden definitief van de baan is.
Dan zul je het mogen weten en ervaren dat ware liefde, die van God gegeven is, alles overwint.
Mocht je me nog willen antwoorden;
helmuthoorn@hotmail.com
