In het zwart
Ds. R. van de Kamp | 20 reacties | 28-11-2009| 14:11
Vraag
God geeft ons zoveel prachtige kleuren, daar kan ik echt helemaal verwonderd over zijn. Maar... moet ik nu echt in het zwart als ik een gelovige ben geworden door Gods genade? Iemand zei ooit eens: “Als God niet van kleuren had gehouden, had Hij de aarde wel zwart/wit gemaakt en Jezus’ rok die werd verdobbeld, denk je nu echt dat het een zwart kleed is geweest?” Vind het erg moeilijk. Hoe moet of mag ik dit zien!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het is goed dat wij onze gang en treden vast maken in het Woord (Ps 119: 133). Wij moeten dan echter niet vergeten de vertaalslag naar onze cultuur en onze tijd te maken. Dat de Heere Jezus een bepaald kledingstuk heeft gedragen in een bepaalde kleur, dat betekent nog niet dat wij daar ook in moeten gaan lopen. Ik heb wel eens horen suggereren dat Zacheüs de tollenaar, toen hij tot bekering kwam, andere kleren ging dragen. Maar dan begrijpen wij weinig van het leven in het oude Israël.
Zwart is de kleur van de rouw. Dat is een voluit Bijbels gegeven (zie o.a. Ps. 38, 42 en 43). Om bij een sterfgeval ons meeleven te betonen is het goed om in het zwart, of in ieder geval in het donker, naar een begrafenis of condoleance te gaan. Dat mensen, na hun bekering in het zwart gaan, heeft te maken met de droefheid over de zonde. Als wij op onze zonden zien, dan is er genoeg reden om in het zwart te gaan. Nu is dat ook weer sterk door de cultuur bepaald. En dan hoeven we niet eens buiten de landsgrenzen te kijken. Ook in ons land verschilt dat van streek tot streek. Maar fijn dat er een cultuur of traditie is! Dan hoeven we niet bij elk ding na te denken. Dat hebben de geslachten voor ons reeds gedaan en dat bespaart ons een hoop tijd en energie.
Dat wilde ik graag eerst zeggen. Maar nu de vraag: moet je in het zwart lopen als je bekeerd bent. In de eerste plaats is het de vraag of je dan nog behoefte hebt om je heel uitbundig te kleden. Welke betekenis heeft kleding voor je? Ik hoorde eens van een predikant, die tegen zijn vrouw zei dat de doopouders zo keurig in het zwart gekleed waren. Waarop zijn vrouw verontwaardigt reageerde: “Het was de mode van Parijs!” Dus we kunnen ons ook in het zwart uitbundig kleden. Of ons in het zwart kleden om een bepaalde indruk achter te laten. Aan de andere kant, als het bijvoorbeeld gebruikelijk is dat deelnemers van het Heilig Avondmaal zwart of donker gekleed gaan, dan zou ik mij daar van harte aan aanpassen. Als de HEERE in ons hart werkt met Zijn liefde, dan worden we bang om een ander te ergeren. Wat heb ik er voor over om mijn naaste niet te ergeren? Wat heb ik over voor Christus? En zou ik ook mijn naaste kunnen winnen voor Christus? Als ik mijn naaste ga ergeren, zal dat heel moeilijk worden. Dus laten wij, als het om onze kleding gaat, zo voorzichtig als de slangen en zo oprecht als de duiven zijn (Matt 10: 16).
Ik wil afsluiten met een vraag. Als wij Christus hebben mogen leren kennen als onze Borg en Middelaar en getrokken zijn uit de duisternis van de wereld, hoe zijn wij dan als dusdanig herkenbaar? Hoe kan men aan ons gewaad zien, dat wij een andere Koning toebehoren?
Gode en Zijn genade in alles bevolen,
Ds. R. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. van de Kamp
- Geboortedatum:26-09-1960
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ga altijd in de kleren die ik op zondag altijd draag. Als dat een fris groene trui is met een bruine baret of zo, ga ik me er niet speciaal voor omkleden. Ik heb nu een zwarte rok, paarse blouse en zwarte hoed, ok, dan hou ik dat aan.
Als een zondaar van dood levend wordt is het juist feest in de hemel en daar lijkt me zwart helemaal niet bij passen.
Alle zonden zijn dan witter dan sneeuw geworden.
Bovendien lijkt het me heel moeilijk om niemand te ergeren met je kleding.
De één neemt aanstoot aan kleuren en vind dat niet passen en de ander vind dat donkere nou juist somber en helemaal niet aantrekkelijk.
En het lijkt me dat onkerkelijke mensen er ook niet echt door aangetrokken worden.
Een ieder moet het maar voor zichzelf weten lijkt mij.
Ik denk dat we dan met God's Hulp daar een goede tussenweg in moeten vinden.
De laatste alinea van Ds. R. van de Kamp snap ik niet helemaal: hoe kan je nou aan iemand zien hoe hij bij het Koningkrijk hoort? Als ik mensen helemaal in het zwart zie gaan naar de kerk ga ik er niet gelijk per definitie vanuit dat zo iemand gelijk 'bekeert' is. Volgens mij (en de Bijbel) moet je dat juist laten zien door de Vruchten Van De Heilige Geest!
Woon je in de tropen dan ga je toch echt niet in het zwart lopen. zo is het dus voor iedereen weer anders.
Ik heb nog nooit gehoord dat kleuren niet mogen.
Wat belangrijk is: God ziet het hart aan.
Omdat ze bij ons in het donker aan het Avondmaal gaan (zwart, donkerblauw en donkergrijs) pas ik me daar volledig op aan en ga ik niet bijv. in een witte rok. Dat wil niet zeggen dat ik denk dat het in je kleren zit ofzo, verre van dat, maar ik zou iets uitlokken daarmee en ik vind persoonlijk dat je dat gewoon niet moet doen.
Mijn lieve oma is al jaren een kind van God en heb ik nog nooit anders gezien dan donker gekleed. Toen ik een kind van God werd dacht ik: moet ik nu net als mijn oma gekleed gaan? Nee, God weet dat ik Hem net zoveel dien in gekleurde kleding als in donkere kleding met eerbied gesproken.
Mensen maken allemaal regeltjes en wetten waardoor je in een soort dwang terecht komt en zo heeft God het echt niet bedoeld.
SV: Laat uw klederen te allen tijd wit zijn, en laat op uw hoofd geen olie ontbreken.
NBV: Draag altijd vrolijke kleren, kies een feestelijke geur.
Jakob en Jozef hadden ook niet zoveel problemen met veelkleurige kleding: Gen. 37:3b "en hij maakte hem een veelvervigen rok. "
In de Bijbel kun je nergens lezen dat mensen herkenbaar waren als kind van God aan hun kleding.
Mat 26:73 "En een weinig daarna, die er stonden, bijkomende, zeiden tot Petrus: Waarlijk, gij zijt ook van die, want ook uw spraak maakt u openbaar. " Petrus was dus slechts aan zijn Galilese accent herkenbaar en niet aan bepaalde kleding.
Ik lees in ons "nieuwe en beter" verbond juist het tegenovergestelde.
Hier de textgedeeltes die het tegendeel bewijzen: 1 Mijn broeders, hebt niet het geloof van onzen Heere Jezus Christus, den Heere der heerlijkheid, met aannemingen des persoons. Of in het tegenwoordige Nederlands: Broeders en zusters, het geloof in Jezus Christus, onze glorierijke Heer, staat niet toe dat u mensen op hun uiterlijk beoordeelt.
En wij zijn volgelingen van Jezus... waarom zouden de volgelingen in het zwart moeten gaan... ??? Terwijl de herder zelf in vrolijke kleuren rondliep?
En hoe kunnen andere mensen aan ons zien dat wij wedergeboren christenen zijn?
Nie aan onze kleding hoor wat een onzin!
De vrucht van de Geest dat is wat het veschil zal maken tegenover andere mensen.
Maar niet het uiterlijk, als we daarna moeten kijken zit dus de hele gereformeerde gemeente vol met wedergeboren christenen dan. Want die kleden zich anders dan de gemiddelde.
Vlees of Geest
13 Want gij zijt geroepen, broeders, om vrij te zijn; (gebruikt) echter die vrijheid niet als een aanleiding voor het vlees, maar dient elkander door de liefde. 14 Want de gehele wet is in één woord vervuld, in dit: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. 15 Indien gij echter elkander bijt en vereet, ziet dan toe, dat gij niet door elkander verslonden wordt.
16 Dit bedoel ik: wandelt door de Geest en voldoet niet aan het begeren van het vlees. 17 Want het begeren van het vlees gaat in tegen de Geest en dat van de Geest tegen het vlees – want deze staan tegenover elkander – zodat gij niet doet wat gij maar wenst. 18 Indien gij u echter door de Geest laat leiden, dan zijt gij niet onder de wet. 19 Het is duidelijk, wat de werken van het vlees zijn: hoererij, onreinheid, losbandigheid, 20 afgoderij, toverij, veten, twist, afgunst, uitbarstingen van toorn, zelfzucht, tweedracht, partijschappen, 21 nijd, dronkenschap, brasserijen en dergelijke, waarvoor ik u waarschuw, zoals ik u gewaarschuwd heb, dat wie dergelijke dingen bedrijven, het Koninkrijk Gods niet zullen beërven. 22 Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. 23 Tegen zodanige mensen is de wet niet. 24 Want wie Christus Jezus toebehoren, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd.
25 Indien wij door de Geest leven, laten wij ook door de Geest het spoor houden. 26 Wij moeten niet praalziek zijn, elkander tartend, elkander benijdend.
Immers, er is geen goede boom, die slechte vrucht voortbrengt, noch ook een slechte boom, die goede vrucht voortbrengt.
Want elke boom wordt aan zijn eigen vrucht gekend. Want van dorens leest men geen vijgen, en van een braamstruik oogst men geen druif.
De gelijkenis van de verloren zoon
11 En Hij zeide: Iemand had twee zonen. 12 De jongste van hen zeide tot zijn vader: Vader, geef mij het deel van ons vermogen, dat mij toekomt. En hij verdeelde het bezit onder hen. 13 En weinige dagen later maakte de jongste zoon alles te gelde en ging op reis naar een ver land, waar hij zijn vermogen verkwistte in een leven van overdaad. 14 Toen hij er alles doorgebracht had, kwam er een zware hongersnood over dat land en hij begon gebrek te lijden. 15 En hij trok er op uit en drong zich op aan een der burgers van dat land en die zond hem naar het veld om zijn varkens te hoeden. 16 En hij begeerde zijn buik te vullen met de schillen, die de varkens aten, doch niemand gaf ze hem. 17 Toen kwam hij tot zichzelf en zeide: Hoeveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed en ik kom hier om van de honger. 18 Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u, 19 ik ben niet meer waard uw zoon te heten; stel mij gelijk met een uwer dagloners. 20 En hij stond op en keerde naar zijn vader terug. En toen hij nog veraf was, zag zijn vader hem en werd met ontferming bewogen. En hij liep hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem. 21 En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u, ik ben niet meer waard uw zoon te heten. 22 Maar de vader zeide tot zijn slaven: BRENGT VLUG HET BESTE KLEED HIER EN TREKT HET HEM AAN EN DOET HEM EEN RING AAN ZIJN HANDEN SCHOENEN AAN ZIJN VOETEN EN HAALT HET GEMESTE KALF EN SLACHT HET EN LATEN WIJ EEN FEESTMAAL HEBBEN WANT MIJN ZOON HIER WAS DOOD MAAR IS WEER LEVEND GEWORDEN HIJ WAS VERLOREN EN IS GEVONDEN EN ZIJ BEGONNEN FEEST TE VIEREN.
De verloren zoon wordt eerst compleet opgetuigd haha en daarna wordt werkelijk alles uit de kast getrokken om het te vieren. Toch???
Ds Kamp vraagt stelt de volgende vraag: Ik wil afsluiten met een vraag. Als wij Christus hebben mogen leren kennen als onze Borg en Middelaar en getrokken zijn uit de duisternis van de wereld, hoe zijn wij dan als dusdanig herkenbaar? Hoe kan men aan ons gewaad zien, dat wij een andere Koning toebehoren?
Nou zie het voorbeeld van de verloren zoon!
En dan niet te vergeten eens kijken wat er in de hemel gebeurt als 1 zondaar tot inkeer komt: Lukas 15 vers 10 Alzo is er, zeg Ik u, blijdschap bij de engelen Gods over één zondaar, die zich bekeert.
Ik lees in het nieuwe verbond waar wij onder leven alleen maar vreugde feest en vreugde blijdschap.... als we het hebben over mensen die tot bekering zijn gekomen.
Ik zie niet bepaald voorbeelden van mensen die nog in een rauwgewaad gaan lopen jullie wel???
Ik neem alleen maar jullie gemeente als voorbeeld.
De meeste mensen weten dan wel waar ik het over heb toch?
Ik weet dat er veel mensen uit de gereformeerde gemeente anders gekleed gaan dan de gemiddelde Nederlander. Juist omdat jullie toch door jullie kleding iets uit willen dragen naar de wereld?
Althans dat heb ik al van veel mensen die naar de gereformeerde gemeente gaan gehoord.
Ik bedoel het in elk geval niet negatief.
Maar wat een vreemde stelling hé dat als je bekeerd zou zijn het goed zou zijn om in het zwart gekleed zou gaan.
Echt ik zit met ogen op steeltjes dat mensen denken dat zoiets iets uit zou dragen richting onze medemensen.
Het draagt zeker iets uit, maar niet veel positiefs mijns inziens. Anders had Jezus het wel even genoemd aan ons dat we ons zo moesten gaan kleden als we tot bekeren gekomen zijn.
Ik kan echt niets anders vinden dan juist het tegenovergestelde.
Wij kijken er niet van op als iemand met een kleurtje binnen komt.
Je kunt denk ik beter met je verhouding, woorden en gesprekken tot GOd en de medemens je Christen zijn uitstralen dan met kleding.
Als ik me daarna door mijn zonden weer in somberheid terugval kan er slechts één ding nodig zijn: het belijden van die zonden aan God en zijn vergeving ervaren.
Hoe kan ik dan nog somber blijven???
Is dat niet ontzettend ondankbaar t.o.v. onze God die altijd wil vergeven?
't Klinkt misschien hard, zo bedoel ik het niet, maar ik geloof dat het satan is die ons elke keer weer in dat hoekje drijft en ons vooral niet een overwinningsleven laat leiden!
gr. Swimmie
Ik heb overwegend zwarte kleding, en voel me er fijner bij als in felle kleuren zoals aquablauw e.d, er is ook veel zwart te vinden in de winkels, dus alleen omdat christenen 'vrolijk' horen te zijn geen zwart dragen?!
De grote auto's en slagschepen worden bij ons in de kerk niet gevonden...
Het is voor ieder persoonlijk hoe je je kleed, en daar hoort kledingkeuze en kleurkeuze ook bij...dus mensen die in het zwart lopen of veel zwart dragen kunnen dat ook doen omdat ze zich er prettig in voelen.
En de wereld spuugt toch wel op kerkmensen, is het niet op het een dan wel op het ander...
Gewone kleding kan ook zwart zijn, en hoeft niet perse duur te zijn, rare gedachtegang trouwens...
Nu verschillen we nog wel eens wat van elkaar...
Het is vervelend dat verschillende over een gemeenschap klagen of praten waarin velen het met liefde bedoelen
Evenmin is het inherent aan een gemeenschap, die zich traditioneel presenteert, en vervelend om verantwoording af te moeten leggen over b.v. je eigen kleding kleur
Tja,.... het blijft moeilijk met z'n allen op deze aarde
een mens blijft een mens
Rechts blijft toch rechts en links blijft links
De vraagstelling is wel een beetje naar een bekende weg vragen
Welke zwart geklede dominee gaat antwoorden van:
Je hebt gelijk, doe dan maar roze aan!
Hierop antwoorden is veelal argumentatie om het vertrouwde in stand te houden
Laten we toch Wederzijds respect voor elkaar hebben en laat je niet verleiden
Jezus Christus die in je leeft!!!