Zonde tegen de Heilige Geest

B.S. van Groningen | 11 reacties | 25-11-2009| 18:43

Ik heb iets heel vreselijks hier... Ik weet haast heel zeker dat ik de zonde tegen de Heilige geest gedaan heb. Op mijn 10e jaar vroeg ik me als kind al heel sterk af wat de zonde tegen de Heilige Geest was. Toen ik een keer heel erg boos was, heb ik bewust een Godslastering uitgesproken tegen/specifiek de Heilige Geest. Op dat moment (ik vergeet het nooit meer) ging ik zo hevig trillen. Een gevoel dat het meteen mis was. Die periode heb ik er heel erg mee gezeten... (er slecht van slapen, etc). In de loop der jaren kwam het nog weleens naar boven, maar ik legde het weer naast me neer. Zo heb ik in mijn omgeving ook veel vragen gesteld over specifiek zonde doen tegen de Heilige Geest. Mijn dominee zei eens: “Als je het niet zeker weet of je de zonde tegen de Heilige Geest gedaan hebt, dan heb je het niet gedaan.” Dat stelde me gerust, want heel zeker wist ik niet. Onlangs was ik bij een bekende die lezingen geeft over popmuziek en het gevaar daaraan. Hij had het ook over zondigen tegen de Heilige Geest. Hij zei dat Godslastering tegen de Heilige Geest “heel dicht in de buurt kwam van de zonde specifiek tegen de Heilige Geest.” Dat sloeg heel erg naar binnen. Ik weet dat er een verschil is tussen de Heilige Geest bedroeven en specifiek die zonde doen. Maar echt hoor, voor mij geen genade meer. Het Woord van God, luister ik niet eens meer naar. Uitnodiging tot bekering, voor mijn oren niet bestemd. En: ik heb horen zeggen dat dat het gevolg is van die zonde doen. Weet u, ik heb al wel eens op het punt gestaan zelfmoord te plegen. Echt hierom. Als ik nu een eind aan mijn leven maakt, dan bespaar ik mezelf voor hevigere slagen in de hel. Want voor alle aankomende zonden (die er vast nog vele zullen zijn) word ik ook eens gestraft - met dubbele slagen. Dan is het beter er nu een einde aan te maken. Maar als ik op het punt staat, komt er zo'n ontzettende angst voor de Godsontmoeting waar ik niet gereed voor ben - immers, ik ben nog niet wedergeboren. En dan de hel: ik hoor de duivelen bij wijze al spreke gillen van plezier over hun nieuwe slachtoffer. Ik weet niet meer wat te doen! En dan te beseffen dat satan -de verwoester- te midden van zijn eigen pijn, zal lachen om de pijn van mij. Help! Groet, Meisje van 20 met een Ger. Gem. in Ned. achtergrond.

Beste vriendin,

Dit is vrij heftig: ik weet haast heel zeker dat ik de zonde tegen de Heilige Geest gedaan heb. Je was met deze problematiek al op je tiende  levensjaar bezig. Je spreekt ook van een bewuste Godslastering tegen de Heilige Geest. Maar je zegt niet wat en hoe. Wel de gevolgen: trillen, een gevoel dat het meteen mis was. In de loop van de tijd heb je het weer naast je neergelegd. Toch stelde je in je omgeving vragen hoe dat is: de zonde tegen de Heilige Geest.

Ik ben het met je dominee eens: als je er over inzit of je het gedaan hebt, of als het je toch wat doet innerlijk, dan is dat een zeker bewijs, dat je het niet gedaan hebt. Nu was je bij een lezing aanwezig en daar kwam alles in alle heftigheid terug. En dan jouw conclusie: voor mij is geen genade meer. Zo’n uitspraak kan niet bij God vandaan komen. Die komt regelrecht bij satan vandaan. Je zegt het allemaal wel erg nonchalant: naar het Woord van God luister ik niet eens meer, uitnodiging tot bekering is niet voor mijn oren bestemd. En jij denkt dat dit te maken heeft met die Godslastering. En dan jouw gedachten om zelfmoord te plegen: huiveringwekkend. Je maakt wel een vreemde conclusie: dan bespaar ik mijzelf voor hevigere slagen in de hel. Tenslotte kom je niet tot dat verschrikkelijke, omdat je God niet kan ontmoeten. Wat is dan het verschil tussen God ontmoeten en pijnlijden in de hel? En dan zeg je er direct achter: ik ben nog niet wedergeboren. Dus eigenlijk zeg je: dat kan nog wel. Direct daar achter aan laat je merken dat de satan jouw ondergang op het oog heeft. En daar heb je gelijk in. Dan eindig je met “Help!”

Eigenlijk kan ik je niet helpen, maar ik probeer je te wijzen op Hem, Die helpen kan en wil en zal. Je laat je totaal leiden door de vorst der duisternis en die brengt jou tot deze vreselijk gedachten over God. Weet je waarom? Omdat gevallen engelen niet meer zalig kunnen worden en jij nog wel. Al twijfel je er aan en laat je de gedachten van satan toe in je hart. Dat is hoogst gevaarlijk. Maar van de zonde tegen de Heilige Geest is alleen dan sprake wanneer het werk van Christus tot Satanswerk wordt gemaakt en Christus voor een bode van de satan wordt uitgemaakt. De zonde tegen de Heilige Geest kan alleen bedreven worden door kerkmensen, net als de farizeeërs bewust en moedwillige de Heilige Geest tegenstonden en lasterden.

Het gaat bij de zonde tegen de Heilige Geest  om mensen die niet onverschillig zijn, maar die de Bijbel heel goed kennen. Zelfs een zekere overtuiging in hun hart hebben. Die heel goed weten waar het heen moet en toch met verbeten woede zich er tegen verzetten.

Zij verklaren dat de Heilige Geest de geest uit de afgrond is; dat de waarheid de leugen is, dat Christus Zelf de satan is. De vorst der duisternis kan je zover krijgen dat je volkome bewust een dienaar van de hel wordt in plaats van een hemeldienaar.

Het Evangelie heeft een tweeërlei uitwerking: een reuke des doods ten dode of een reuke des levens ten leven. Maar het is niet zo, dat het leven van een mens uitloopt op de verheerlijking van de Geest of op de lastering van de Geest. Je kunt ook verloren gaan zonder dat het in je leven tot die uitersten kwam. Wanneer een zondaar onbekeerd blijft onder de prediking van Gods Woord, dan is hij of zij tot alles in staat. Vooral dan, als de Heere je geheel loslaat. Zeg dan niet dat is nu verkiezing, want je gaat verloren door eigen schuld, en je wordt behouden door Zijn genade. We mogen de verantwoordelijkheid van ons mensen niet uitschakelen.

Wat is de zonde tegen de Heilige Geest niet? Zolang jij nog droefheid hebt of begeerte naar God, of nog angst dat je deze zonde tegen de Heilige Geest gedaan hebt, zolang is er zeker geen sprake dat je deze zonde bedreven hebt. Dan zou de Heere je zulke werkzaamheden zeker onthouden. Waar de Heilige Geest voorgoed geweken is, daar komen zulke verschijnselen als jij noemt, niet meer voor.

Toch wil je tot slot nog enkele zaken meegeven. Heb acht op jezelf. Begeef je niet moedwillig in gevaar, ook niet om in zulke aanvechtingen te komen. Leef dicht bij Gods Woord.  Een slordig leven opent de poorten erg gemakkelijk voor de invallen van de vijand. Wie zijn zonde belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden. Vermijd de plaatsen waar je God kan leren kennen niet, zeker niet bewust. Dan onthoud jij je zelf de mogelijkheid van zalig worden.

De Heere werkt middellijk. Zijn Woord is de waarheid. Houd daaraan vast. Hij wil jouw ondergang niet. Hij zegt het bij monde van Ezechiël: Ik heb geen lust in de dood van de goddeloze, maar daarin heb Ik lust dat de goddeloze zich bekeert en leeft! Dat is wat Hij van je vraagt. En wat Hij van jou vraagt, wil Hij ook schenken. Waarom dan nog langer vast blijven zitten in de klauwen van de leugenaar van de beginne? Zoekt de HEERE en leef! Verhard je niet, maar laat je leiden! Hij kan, Hij wil en zal in nood, zelfs bij het naad’ren van de dood: volkomen uitkomst geven.

Ik hoop dat dit enigszins meewerkt om die verkeerde gedachten te laten verdwijnen en dat je mag zien, dat het van Gods kant niet hopeloos is.

Met hartelijke groet en heel veel sterkte in jouw moeilijke omstandigheden, Gods nabijheid van harte toegebeden.

B. S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven