Inlegkunde
Ds. J.J. van Holten | 10 reacties | 23-11-2009| 18:00
Vraag
Ik heb de afgelopen tijd twee keer een preek over Jakob gehoord. De ene keer ging het over Bethel de andere keer over Pniël. Er werd gesteld dat bij Bethel de schuld van Jakob niet verzoend was, ondanks dat hij daar een openbaring van God uit de hemel kreeg. Bij Pniël worstelde hij met God, kreeg hij een nieuwe naam en noemde die plaats zo, omdat hij God gezien had van aangezicht tot aangezicht en zijn ziel is gered. Dit werd uitgelegd als de vergeving van de zonden. Mogen we dit zo stellen of leggen we dan iets in de Schrift wat er helemaal niet staat?
Antwoord
Eigenlijk is het antwoord op je vraag heel eenvoudig. Je geeft zelf eigenlijk het antwoord al in de laatste zin. Ik denk inderdaad dat er met de uitleg zoals je die weergeeft in je vraag iets in de Schrift wordt gelegd wat er niet in staat. We moeten bij het omgaan met de Bijbel altijd heel erg op onze hoede zijn dat onze uitlegkunde geen inlegkunde wordt. Noch bij de geschiedenis van Bethel, noch bij de ervaring van Jacob bij Pniël is expliciet sprake van zondenvergeving. Laat staan dat we kunnen zeggen bij Bethel niet en bij Pniël wel.
Wat natuurlijk wel belangrijk is dat de beide verhalen bijzondere ervaringen waren voor Jacob. Nog belangrijker echter is dat God met Jacob verder gaat. Hij wil te maken hebben met bedriegers. Waar de wereld en de mensen, zondaren en overtreders en afschrijven daar gaat God met hen door. Vaak tot grote ergernis van de omstanders, denk maar eens aan het ongenoegen van de Farrizeeën als Jezus omgaat met hoeren en tollenaren.
De boodschap uit deze beide verhalen voor ons is dat God zondige mensen niet afschrijft, maar met hen een weg gaat. Ook al is dat soms een weg door de woestijn (Bethel) of door de diepte van angst en aanvechting heen (Pniël).
Een ander punt, nog veel belangrijker dan het eerste, dat vanuit je vraag aan de orde moet komen is denk dat in de genoemde prediking van de beide geschiedenissen van Jacob een totaal verkeerd beeld van de bekering en de vergeving van zonden wordt geschetst. We moeten niet doen alsof bekering en de zondevergeving een éénmalig gebeuren zou zijn in het leven van een mens. Bekeerd word je niet op een bepaald moment. En niemand kan zeggen toen en toen zijn mijn zonden vergeven en vanaf dat moment is mijn ziel gered.
Bekering en vergeving zijn een dagelijks terugkerende zaken in het leven van een christen. Ik moet elke dag mij bekeren tot God, want ik loop elke dag weer bij Hem vandaan. En er gaat geen dag voorbij dat ik niet ´s-avonds (of op een ander tijdstip) mijn knieën moet buigen en God vragen om vergeving van zonden. Dagelijkse bekering en dagelijkse vergeving daar groeit zelfs de meest geoefende christen niet bovenuit.
Ik hoop dat ik je met dit antwoord wat verder heb kunnen helpen.
Ds. J. J. van Holten, Bergambacht
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.J. van Holten
- Geboortedatum:22-12-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:IJsselstein
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Over de bekering en vergeving van zonden: ik denk dat het eerder regel is dan uitzondering, dat een gelovige uur en dag van zijn bekering kan noemen en kan duiden, dat hij of zij toen en toen in Hem mocht geloven tot zaligheid.
Hoe vele bijbelse voorbeelden zijn daar ook niet van?
Dat er een dagelijkse bekering nodig is van de bezoedelingen en de zonden die wij door onze wandel in dit leven nog hebben, dat is iets anders.
Het is én - én.
Ik ken zelf ook wel degelijk mensen die de dag en misschien zelfs wel het uur van hun 'bekering' weten.
Maar bij mijzelf merk ik een langzame weg, God werkt bij iedereen anders en op Zijn manier en wat voor die persoon volgens Hem het beste is!
"Bekeerd word je niet op een bepaald moment. En niemand kan zeggen toen en toen zijn mijn zonden vergeven en vanaf dat moment is mijn ziel gered."
Ik wil niks af doen aan het antwoord maar dit zou ik zo niet durven zeggen! Sterker nog: en Paulus dan?
a. Somigen worden haastig, in een korte tijd overgebracht, als in één ogenblik.
Voorbeelden zijn Zacheus en de moordenaar, velen op de pinksterdag en de stokbewaarder. Anderen worden langzamer overgebracht.
b.Sommigen worden overgebracht door en met sterke verschrikkingen en ontsteltenissen van de wet, de dood en de verdoemenis, zoals degene op de pinksterdag en de stokbewaarder
c. Somigen worden op een zeer Evangelische wijze overgebracht. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen zo hun ziel, dat ze geen tijd hebben om met verschrikking aan hun zonden te denken. Maar zij worden als verslonden door het evangelie en ze ontvangen Jezus met blijdschap, zoals Zacheus.
d. Sommigen brengt de Heere over in veel bedaardheid door het gezicht van de waarheden. In bedaardheid zien ze hun zonden en hun ellendige staat buiten Christus en de zaligheden van de bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het evangelie aan hen. In dit beschouwen der waarheden worden ze langzamerhand en buiten hun weten veranderd en worden ze gehoorzaam aan de waarheid. Door de kennis van de waarheid worden ze gelovig en hun hart wordt gereinigd. Ze hebben niet veel smartelijke droefheid en ook geen vervoerende blijdschap maar een genoegen in en een zoete goedkeuring van de waarheden, zowel ten opzichte van hun ellende als ten opzichte van hun zaligheid in Christus en hun aannemen en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en standvastigste christenen.
e. Sommigen worden langzamerhand bekeerd, met veel wisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen en opstaan. Dit is de gewone weg die God doorgaans houd in de bekering van mensen.
En even verderop staat dan, niemand moet bekommerd zijn over de wijze van bekering omdat hij niet is overgebracht op deze of gene wijze die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd zijn. Als de bekering er is is het goed.
Wat een ontzettend fijne reactie geef je hier!
Ik denk dat ik dat boekje maar is ga lezen!
Bedankt!
De redelijke godsdienst is een dikke pil (de moeite waard overigens) maar er zijn ook losse hoofdstukken uitgegeven.
Wat ik heb geciteerd is zo'n los boekje en heet Roeping en Werdergeboorte.
Vanwege het feit dat je schrijft: "helaas heb ikzelf geen ervaring", verwijs ik je graag naar mijn reactie bij de vraag 'Afwachten' van 24-11-2009
