Volwassen worden
J.M. Strijbis | 1 reactie | 11-11-2009| 10:52
Vraag
Ik heb een vraag over het volwassen worden. Als je 18 bent, ben je voor de wet volwassen en op je 21e zelfstandig. Maar wat wordt er precies (nog) ontwikkeld in het 18e tot 21e levensjaar?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller,
Sorry dat ik wat laat reageer, maar dat komt o.a. doordat ik op vakantie was. Je vraag is heel begrijpelijk en mogelijk heb je er een bepaald doel mee. Je vraag is algemeen gesteld, maar er kan geen algemeen antwoord op gegeven worden. Want wat bij de één ontwikkeld wordt op zijn 18e, wordt bij de ander ontwikkeld op zijn 20e. Dit heeft o.a. te maken met de ontwikkeling die daarvoor ligt. In de praktijk zie ik nogal eens dat volwassenen van 22-23 jaar gedrag vertonen dat meer past bij iemand van 17 jaar. Het gebeurt nogal eens dat jongeren in het gezin vrij strak gehouden worden tot hun 18e jaar en daarna plotseling heel veel ruimte krijgen, omdat ze dan 'volwassen' zijn. Voor hen begint nu het puberen, terwijl dat 4-5 jaar eerder zou moeten gebeuren.
Het is dus van groot belang dat de weg naar de volwassenheid (12-18) een geleidelijke ontwikkeling kent, waarbij jongeren structuur krijgen aangereikt, maar ook in zelfstandigheid (vrijheid) beslissingen leren nemen. In het Duits heet dit proces een proces van “führen und wachsen lassen.” Als een jongere anderzijds in de pubertijd te veel vrij gelaten wordt, dan is er een grote kans dat ze bepaalde dingen niet goed leren en dus daar later tegenaan lopen. Denk bijvoorbeeld aan het aangaan van relaties. Dat hangt voor een groot deel van de opvoeding af. Er zijn mensen van bijvoorbeeld 30 jaar die niet goed weten hoe ze een relatie aan moeten gaan. Mogelijk is er in het opgroeien een te sterke moederbinding geweest, waardoor deze ontwikkelingstaak niet goed op gang is gekomen.
Je ziet wel dat een eenduidig antwoord op je vraag niet mogelijk is. Er zijn heel wat boeken die dit thema bespreken. Een eenvoudig boekje (niet te dik dus) met best wel goede informatie op dit punt is het boekje van W. Heuves. Het heet "Pubers - ontwikkeling en hun problemen". Het wordt uitgegeven bij Van Gorcum in Assen. ISBN 90-232-4164-9.
Hopelijk heb ik je een klein beetje verder kunnen helpen.
Hartelijke groeten,
J. M. Strijbis
Dit artikel is beantwoord door
J.M. Strijbis
- Geboortedatum:16-06-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Gouda
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Docent(opleider) Driestar Hogeschool
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Tot je 21ste kon/mocht je niet zelf beslissen en waren het je ouders danwel je opvoeders die de beslissingen namen.
De wetgever heeft deze leeftijd verlaagt om diverse redenen o.a het zelfstandig kunnen kiezen om te trouwen met wie je wilt en ook om je vanaf deze leeftijd het kiesrecht te geven. De linkse partijen, die toen mede beslisten in de verlaging van de leeftijd, dachten hier stemmenwinst uit te halen.
De zelfstandigheid werd op 21 jaar gehouden, mede door feit dat wanneer een 18 jarige zich in de financiele problemen zou werken, er voor de geldverstrekker altijd een wettelijke terugval op de ouders danwel opvoeders mogelijk was.
Over het algemeen beschikten deze over voldoende inkomen om de "uitschieters" van de 18-jarige op te vangen.
