IVF- behandeling

Ds. M. Pronk | 1 reactie | 01-10-2009| 18:00

Uit het antwoord van Ds. Pronk, over de vraag of ivf censurabel is binnen de Ger. Gem. in Ned., blijkt uit de volgende zin: “Bij embryo’ s die overblijven is er een mogelijkheid tot in vriezen. En bij een volgende zwangerschap weer te gebruiken.” Nu heb ik hier op internet ook wat over opgezocht en het klopt.

Maar nu is mijn vraag: Wij als christenen geloven dat vanaf het eerste moment dat zaadcel en de eicel samen komen het een ‘mensje’ is. Daarom zijn wij ook niet voor het gebruik van de morning after pil. Maar hoe kan nu een ‘mensje in wording’ (sorry voor de rare benaming) een tijd bevroren worden? Ik denk nu eigenlijk: dan is het dus nog niks, want anders kan het niet weer tot ‘leven’ komen als het ontdooid is.

Laat ik beginnen met mijn excuus aan te bieden omdat je zo lang op een antwoord hebt moeten wachten.  Op de een of andere manier was de mail mij ontgaan en blijven liggen. Mag ik proberen het goed te maken? De kwestie die je aanroert is van groot belang. Vooral als het gaat over de vraag naar de mogelijkheden en het ethisch verantwoord handelen.
 
Bij jouw voorgaande vraag ging het over de kwestie van de zogenaamde reageerbuisbevruchting, de  IVF- behandeling.  Bij deze behandeling vindt de bevruchting, het samenkomen van de eicel en de zaadcel, plaats buiten de geslachtsgemeenschap in een glas, het petri-schaaltje. Enkele dagen na de bevruchting worden twee of drie embryo’s  in de baarmoeder geplaatsts. Er blijven embryo’s over, de zogenaamde restembryo’ s. Voor een IVF- behandeling  laat men namelijk meerdere eicellen tot volledige rijpheid komen, waardoor de kans op slagen toeneemt.

Deze restembryo’s worden ingevroren voor eventueel later gebruik. Wanneer de ouders, de gevers van de eicellen en de zaadcellen, de ingevroren embryo’s niet meer nodig hebben kunnen zij toestemming geven om ze voor onderzoek te laten gebruiken. Bij dat onderzoek gaat het om de embryonale stamcellen.  Wanneer de stamcellen eruit zijn gehaald doodt men de embryo.

Op dit moment leeft er veel aandacht voor het onderzoek van de stamcellen.  Je weet wellicht wat stamcellen zijn. Ik noem hier de embryonale stamcellen, dat zijn de stamcellen uit het zeer vroege embryo. Het menselijk leven begint in de moederschoot bij de bevruchting van een eicel door een zaadcel. Uit deze bevruchte eicel ontwikkelt zich in negen maanden de mens tot een baby. Ongeveer vijf dagen na de bevruchting  is er een  embryo, de zogenaamde blastocyst, dat al uit ongeveer 120 tot 150 cellen bestaat. Je ziet hoe snel de deling van de cellen gaat. Uit dit jonge embryo ontwikkelt zich de vrucht (de baby dus), maar ook de placenta en het weefsel waarbinnen de vrucht zich kan ontwikkelen. Op deze embryo bevindt zich een verdikking, de zogenaamde ” inner cell mass”, waaruit het lichaam zich verder ontwikkelt. Deze “inner cell mass” bestaat uit stamcellen en daaruit ontstaan dan de vele weefsels van het gehele menselijk lichaam. Deze stamcellen gaan zich verder  ontwikkelen en specialiseren tot de diverse organen.

Deze embryonale stamcellen gebruikt men voor onderzoeken in het laboratorium. Tijdens dat onderzoek kan men nagaan hoe de ontwikkeling is van de stamcellen tot de diverse cellen van het kind dat geboren wordt. Dit onderzoek nu is belangrijk voor het ontwikkelen van medicijnen, bijvoorbeeld tegen kanker.  Ook worden deze stamcellen gebruikt voor het vormen van verschillende soorten van cellen die men dan wil gebruiken om patiënten te behandelen. Men plant die cellen in bij patiënten, bijvoorbeeld beenmerg bij leukemiepatiënten of zenuwcellen bij mensen die bijvoorbeeld lijden aan de ziekte van Alzheimer. Deze mogelijkheden verkeren nog in het stadium van onderzoek. Het is de vraag of dit allemaal gaat lukken.

Waar het mij om gaat bij dit verhaal  is de kwestie van de restembryo’s. De stamcellen haalt men namelijk uit de restembryo’s en deze worden daarna gedood. Hierbij is de vraag  te stellen of dit een ethisch verantwoord handelen is. Je weet dat de restembryo’s  ingevroren worden en zo bewaard of voor eventueel later gebruik bij de ouders of voor dit geschetste onderzoek.  Nu dan jouw vraag. Dat de embryo’s ingevroren en eventueel  later ontdooid worden doet niets af van het feit dat het gaat om menselijke embryo’s. Weliswaar in het prilste begin. Maar toch... De vraag is namelijk hoe we de waarde van de embryo’s moeten inschatten. Je begrijpt denk ik wel dat ik voor dit antwoord het een en ander erop heb nagelezen. En dat heb ik gebruikt voor dit antwoord. Dat lijkt mij volkomen verantwoord. De bronnen zal ik verder niet vermelden.

Ik ben het eens met die ethici die ervan uitgaan dat het menselijke embryo volledig beschermwaardig is.  We zagen dat het menselijk leven begint bij de bevruchting van de eicel.  Daar ontstaat in de moederschoot een zeer unieke cel  waaruit die bepaalde unieke mens ontstaat.  Vanuit de Bijbel geloven we dat God de Schepper is. Hij schept in de moederschoot dat nieuwe menselijk leven.  Aan het begin van ons leven staat de Schepper. Vanaf de bevruchting valt te spreken over een menselijk leven in wording. Dat menselijk leven is geschapen  naar Gods beeld. In de negen maanden van de zwangerschap ontwikkelt zich in de moederschoot het lichaam. Er valt nu slechts één conclusie te trekken. Het opzettelijk doden van de menselijke  embryo’s is niet verantwoord wanneer we er ernst meemaken om naar Gods Woord te leven als ons richtsnoer.


Velen  verwijzen naar Psalm 139. Een indrukwekkende Psalm. Een bevindelijke Psalm, dat wil zeggen een Psalm die door de Geest opwelt uit het geestelijke leven van David in zijn omgang met de HEERE. Hij weet zich in heel zijn leven vanaf het prilste begin en mens voor Gods aangezicht en hij mag leven in Zijn gemeenschap. HEERE, Gij doorgrondt en kent mij. De HEERE is de alwetende en de overalomtegenwoordige God.  Deze God is de God van David die hem ook geschapen heeft.  Lees de teksten 13 tot en met 18 er maar op na. Gij hebt mij gevormd en geweven in mijn moeders buik. U hebt mij gemaakt in het verborgene, in de nederste delen der aarde. Uw ogen hebben mijn ongeformeerde klomp gezien,  mijn vormeloos begin.

Job sprak in geloof en vertrouwen:  ”Naakt ben ik uit mijn moeders buik gekomen, naakt zal ik daarheen wederkeren. De HEERE heeft gegeven en de HEERE heeft genomen, de Naam des HEEREN zij geloofd.”  (1,21) En ook:  ”Hebt Gij mij niet als melk gegoten en mij als een kaas doen runnen?  Met vel en vlees hebt Gij mij bekleed; met beenderen ook en zenuwen hebt Gij mij samengevlochten.“ (10, 10 en11). De HEERE, mijn HEERE heeft mij geweven en gevormd, is mijn Schepper vanaf het prilste begin. David zegt in Psalm 51: ”Zie,  ik ben in ongerechtigheid geboren en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen.”  We kunnen niet voor onze ontvangenis terug, om zo te zeggen. Wel,  vanaf het prilste begin heeft God mij verwekt en ben ik een zondaar. Welk een troost dat we mogen leven onder de koepel van Gods verbond en Zijn beloften en we de toevlucht mogen nemen tot de Heere Jezus. In Hem ben ik een nieuw schepsel. Kom, neem toch als een zondig mensenkind de toevlucht tot die Heere Jezus. Zijn bloed reinigt  van alle zonden. In Hem is het leven tot in eeuwigheid.

Ds. M. Pronk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Pronk

• Geboortedatum:
  10-03-1940
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  KralingseVeer
• Status:
  Inactief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven