Ruzie in huwelijk

Ds. J. van het Goor | 5 reacties | 03-09-2009| 17:04

Ik ben vijf jaar getrouwd, toch gaat het moeilijk. We hebben vaak ruzie. Ik snap het niet. Ik heb op latere leeftijd verkering gekregen, vrij snel verloofd en nu al vijf jaar getrouwd. Ik heb toen ik geen verkering had vurig tot de Heere gebeden en vaak gevraagd: Wilt U mij een man geven waar ik een fijn huwelijk mee krijg. Ik denk vaak: Mijn gebed is toen verhoord, maar waarom stelt de Heere me zo op de proef? Waarom gaf hij mij een man en vervolgens is het huwelijk slecht? Ik kan dit niet bevatten. Graag advies.

Beste zuster!

Dat moet inderdaad een grote teleurstelling zijn, dat je huwelijk zo moeilijk loopt. Omdat je later verkering kreeg, was je de koning te rijk, en doordat je er ook de Heere om gebeden had, kon dit niet anders dan van de Heere zijn, voor je besef. Daarom, en omdat het goed voelde, verloofden jullie snel en waren jullie binnen de kortste keren getrouwd – nu al vijf jaar. Als je het zo op een rij ziet staan, denk je misschien ook wel: was het allemaal niet te snel? Hebben we tijd genoeg gehad om elkaar goed te leren kennen; want dat heeft ook tijd nodig. Je bent immers twee verschillende mensen, mensen die niet overal gelijk over denken. Dat kan wel eens botsen.

Als je langer verkering hebt, en je bent in verkeringstijd eerlijk tegenover elkaar, kom je dat op het spoor. En ook in verkeringstijd botst het wel eens samen. Daardoor leer je dat iets tegen een stootje moet kunnen, en vooral leer je elkaar kennen, waarderen, respecteren. Soms komt het in zo’n iets langere verkeringstijd dan ook wel eens tot een breuk, omdat blijkt dat je toch niet bij elkaar past.

 Je zult begrijpen dat ik die kant niet op stuur. Je hebt elkaar trouw beloofd voor het leven. Maar als ik het goed taxeer, loopt het niet, begrijp je elkaar niet, en heb je zelfs dikwijls ruzie. Ik weet niet of deze vragenrubriek de eerste hulp is die je inroept…? Als dat zo is, adviseer ik je om zo snel mogelijk professionele en pastorale hulp in te roepen. Doe het ook maar in die volgorde. Met professionele hulp bedoel ik maatschappelijk werk of huwelijkstherapie. Zij kunnen je helpen om elkaar te leren begrijpen. En vergeet niet: Een huwelijk vraagt altijd een stuk zelfverloochening. En als je langer “op je zelf” bent geweest, vraagt het nog meer zelfverloochening. Er hoeft nog niets ernstigs aan de hand te zijn, maar hulp is wel dringend nodig.

Een zinnetje bleef bij mij haken: De Heere geeft je een man en vervolgens is het huwelijk slecht. Leg je hierin niet een te nauwe verbinding tussen het een en het ander? Ik begrijp wel wat je bedoelt, omdat het voor jou een zaak van gebed geweest is om een man te mogen krijgen. Maar de schuld van een slecht huwelijk ligt toch niet bij de Heere?! Stel jezelf eens voor Gods aangezicht met de vraag: Wie ben ik Heere tegenover U en mijn man. En laat je man zich zo de vraag stellen: Wie ben ik Heere tegenover U en tegenover mijn vrouw.

Maar nog eens onderstreept en met hoofdletters geschreven: ZOEK HULP!! WACHT HIER NIET MEE!! Je moet misschien ontdekken dat je best bij elkaar past en aan elkaar gegeven kunt zijn, maar dat je beide moet leren hoe dan wel. Soms is een kleine aanwijzing van groot belang. Kniel daarin ook samen voor de Heere. Zo wens ik je herstel van jullie relatie en een goed en gezegend huwelijksleven. En bedenk: Een drievoudig snoer wordt niet licht verbroken (Prediker 4:12b).

Hartelijke groet,
Ds. J. van het Goor

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. van het Goor

• Geboortedatum:
  20-09-1953
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Inactief

61 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven