De belofte wordt in de nood geboren
Ds. J. van Rossem | 3 reacties | 01-09-2009| 19:29
Vraag
Wat betekent de volgende opmerking (vroeger veel gebezigd): De belofte (de Evangeliebelofte) wordt in de nood geboren en in de onmogelijkheid uitgewerkt.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Hartelijk dank voor je vraag. Een mooie vraag en een diepe vraag. Werden ze maar meer gesteld. Fijn dat jonge mensen deze vragen stellen.
In de Bijbel staan rijke beloften die geen mens kan bedenken en die geen mens verdient, maar die de Heere heeft bedacht in de volheid van Zijn liefde kloppend hart. In de beloften toont de Heere dat Hij bewogen is over de zaligheid van zondaren. Als er geen beloften waren, had het geen zin meer te prediken en te bidden. Kortom, alle kerkenwerk zou tevergeefs zijn. De beloften zijn geboren vanuit de bewogenheid van de Heere om de zaligheid van zondaren: Hij wil genade kwijt. Wie onbekeerd blijft, blijft onbekeerd onder de rijke en welmenende belofte van de Heere en dat maakt het onbekeerd zijn alleen maar erger. Gods beloften zeggen dat ik niet het recht heb om onbekeerd te zijn. Maar de beloften zeggen ook dat we bekeerd moeten en kunnen worden.
Toch moet voor de beloften van de Heere in het hart wel plaats gemaakt worden. Een voorbeeld: als ik een ijsje beloof aan en kind dat geen ijsje lust, (mij pas overkomen; van dat belolven van dat ijsje dan) zal dat kind over die belofte blij zijn? Het heeft helemaal geen ijsje nodig, dus ik blijf met dat beloofde ijsje zitten. Die belofte doet ze niets. Maar ik gunde het wel! Maar wiens schuld is het dan als het kind geen ijsje heeft? Alleen toen het kind op een zekere dag dorst kreeg, toen werd het anders. Toen kon ik het ijsje aan haar kwijt.
Om de vraag door te trekken: de Heere belooft de zaligheid. Maar wanneer kan Hij die kwijt? Van nature, zoals de mens door zijn geboorte is, aan niemand. Ons hart is door de zondeval zo vol dat er geen plaats is voor de zaligheid die de Heere belooft. Wanneer is er plaats voor: als een zondig mens zijn zonden leert zien en als hij daarover nood krijgt: hij moet sterven en zoals hij geboren is kan hij niet sterven. Dat wordt hem tot nood, hij krijgt het er moeilijk mee. Dan gaat hij pleiten op die belofte. Dan komt er ruimte voor. De belofte wordt zo in de nood geboren.
En ander beeld: ik bied een miljonair geld aan. Ik doe er geen hem geen plezier mee; hij heeft geld genoeg en daarom mijn geld niet nodig. Wel doe ik hem er een plezier mee als deze man failliet dreigt te gaan. Dan ziet hij geen mogelijkheid meer om zijn schulden te betalen. Zo wordt mijn geldbelofte bij hem in de onmogelijkheid uitgewerkt; hij heeft een miljoenenschuld en geen cent om te betalen. Maar dan gaat hij zich mijn belofte herinneren.
Wanneer wordt zo een belofte in de onmogelijkheid uitgewerkt: als een zondaar niets meer heeft om zijn grote schuld bij de Heere te kunnen betalen. Dan heeft hij daar nood over. Dan wordt hem de belofte levend. En ander beeld; we hebben het nummer 112. Dat nummer zegt dat hulp in nood beloofd wordt, maar als ik geen nood heb, heb ik dit nummer niet nodig. Mag ik je een belofte noemen? De Heere heeft beloofd: wie Mij aanroept in de nood, vindt Mijn gunst oneindig groot. Deze belofte heeft een duidelijk adres. En gaat pas in de nood, de beleving van je zonden, leven.
Vervulle de Heere zo Zijn beloften in jouw nood en in jouw onmogelijkheid. Dan is zalig worden alleen maar een wonder van de Heere. Waar vragen de beloften om? Om een arme bedelaar die Christus nodig heeft. Dan komt er in het hart plaats voor.
De Heere zegene je!
Ds. J. van Rossem
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. van Rossem
- Geboortedatum:04-03-1945
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. van Rossem is op 7 maart 2013 overleden.Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Vraag God of Hij je ;even wil vernieuwen, en laat Hem dan Zijn zaligmakende werk maar doen in de leven. Het kan zijn dat je eerst je ellende leert kennen, maar het kan ook zijn dat je dit pas later in je leven met Hem leert zien (zoals Paulus). Laat Hem Zijn gang maar gaan, dan komt het altijd goed!
Verder: de ds zegt dat de mens eerst zijn ellende leert zien. Dan zijn vele Bijbelse personen alsnog verloren gegaan, daar er in de Bijbel meestal NIETS staat over het vooraf kennen van de ellende door deze mensen......
En dat de "belofte in nood geboren wordt" is grote nonsens, want God belooft je bij je doop al dat Hij je Vader wil zijn. Dat is dus niet in de nood, maar aan het begin al: Omdat Hij GENADIG is! En "in de onmogelijkheid uitgewerkt" is i.m.o. ook verwarrend, omdat God je een nieuw hart wil geven als je het gelovig van Hem verwacht! Onmogelijk? Vanuit ons wel ja. Maar Gode zij dank: door Zijn Zoon is het NIET onmogelijk, maar juist heel goed mogelijk! Als je met termen zoals die van de vraagsteller gaat gooien in je preek dan werk je uit dat de mensen de armen over elkaar doen en blijven zitten wachten op het "stondeke der minne". Dit zal niet letterlijk zo gezegd worden, maar de UITWERKING van deze dingen is helaas wel dat men afwacht totdat het "kome staan te gebeuren"....
Waarom houden we de verkondiging en de theologie niet eenvoudig, zoals Jezus Zelf dat ook deed? Hij zei Zelf: "Bekeert u en gelooft het Evengelie!" Niets te lezen over dat de nood er moet zijn waarin de belofte geboren wordt en dat die dan in onmogelijkheid uitgewerkt moet worden. Nee hoor: "Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God!" Waarom? Omdat Hij Zijn leven gaf voor Zijn volk!
Dus: In Gods Naam (bloedserieus bedoeld!) houdt het maar eenvoudig zoals onze God het Zelf eenvoudig houdt. Alles wat wij mensen erbij verzinnen kan God alleen maar in de weg staan!
dat is geen praatje van ik ben zondaar... Nee je gaat werkelijk zien door de Heilige Geest dat je niet alleen zonde doet, maar ook zonde bent. Dat is puur Bijbels, De heilige Geest overtuigt van zonde, oordeel en gerechtigheid. Het is geen grond of voorwaarde, maar wat moet je met een dokter als je je kwaal niet gevoeld? Wat moet je met Christus als je niet werkelijk de zonde voelt en beleefd? En juist als de Heere werkt in je leven wil je niet anders dan je zonden zien en leren kennen, dan roep je het uit: Heere laat mij niets zijn, Heere leer mijn zonde kennen, laat mezelf zien zoals U mij ziet. Dan wil je eerlijk gemaakt worden voor God omdat je voelt hoe hoogmoedig je bent, hoe je eigen IK nog op de troon zit. Daarom kan ik de vraag van de vraagstellenr heel goed begrijpen.
De doop is geen rustgrond, van ik ben gedoopt en nu komt het wel goed.
Nee de doop is een pleitgrond. Het is een groot voorrecht als je gedoopt bent, hiermee wil de Heere betonen dat Hij je Zijn genade wil schenken. De doop is een teken en niet de zaak zelf. Wat in de doop belooft wordt moet werkelijkheid in ons leven worden. En waar de Geest werkt, ga je ook roepen om Hem te mogen kennen.
