Een waar geloof

Ds. W. C. Meeuse | Geen reacties | 01-09-2009| 12:09

Ik heb een tweetal vragen die enigszins aan elkaar verwant zijn. Ruim anderhalf jaar geleden was ik iemand die op het punt stond om met kerk en met de Heere te breken. Toen vond er een voorval plaats waardoor ik mijzelf realiseerde dat ik niet meer verder kon. Ik was wanhopig en dacht dat het voor mij te laat zou zijn om bekeerd te worden. Tot ik een preek hoorde waarin de tekst naar voren kwam: “Jeruzalem, Jeruzalem, hoe menigmaal heb Ik u bijeen willen vergaderen gelijk een hen haar kuiken en gij hebt niet gewild.” De dominee legde in deze preek sterk de nadruk op de gewilligheid van de Heere Jezus om zalig te maken. Geleidelijk aan begon ik te zien dat bij de Heere Jezus vergeving te vinden is en dat Hij gewillig is om ook mijn zonden te vergeven van alles wat ik gedaan heb. Maar steeds weer steekt twijfel de kop op: leef ik niet teveel op emoties, als de Heere Jezus mijn zonden vergeeft of heeft vergeven, hoe is het dan mogelijk dat ik bij mijzelf helemaal geen goede werken zie, die je toch wel moet kunnen zien? Iedere keer weer zie ik dat de Heere Jezus echt wil vergeven en dat ik weer tegen Hem heb gezondigd en ik weet gewoon niet meer hoe het anders kan. Heel vaak herken ik dingen in de preek en ook een aantal keren wordt er in de preek een heel duidelijk antwoord op mijn vraag gegeven. Maar toch steeds twijfel: tijdgeloof of historisch geloof? Maar ik durf en kan eigenlijk niet geloven dat ik een waar geloof in de Heere Jezus heb. Hij ook voor mij gestorven? Hoe kan ik dat zeker weten? Ik zie steeds meer en vaker dat Christus gewillig is om zalig te maken, maar het is mogelijk dat dit ook samenhangt met mijn kerkgang. Ik kerk sinds een aantal maanden bij de (behoudende) PKN i.p.v. bij de Ger. Gem. waar ik dooplid ben. Omdat Christus daar heel duidelijk wordt aangeboden en ik bij mijn eigen kerk steeds voorwaarden hoor. Een keer noemde de dominee in de Ger. Gem. acht kenmerken en als je die had, dan was het aanbod van genade van de Heere Jezus voor jou. Iets later is hij enorm veranderd in zijn preekstijl en veel en veel ‘evangelischer’ geworden. Ik was eerst boos en verdrietig omdat deze dominee zo preekt en ik alleen maar twijfel heb. Ik heb hier niet met anderen over gesproken, maar alleen gevraagd of de Heere mij die boze gedachten wil vergeven en die weg wil nemen. De afgelopen tijd hebben we alleen maar leesdiensten gehad, maar die hebben allemaal dezelfde insteek als hoe de dominee eerst preekte. En ik word daar zo door ontmoedigd. Terwijl ik, als ik naar de andere gemeente ga, daar vaak tijdens diensten troost kan vinden. Ik zie dit voor mijzelf niet als zonde (het naar een andere kerk gaan), maar er zijn andere mensen in mijn omgeving die dit wel zo zien. Is dit zo? Graag zou ik het komende jaar belijdenis gaan doen. Maar ik weet niet waar... Vaak wordt gezegd dat je niet naar een andere kerk mag gaan, omdat de Heere je in dat kerkverband heeft geplaatst. Moet ik het zien als Gods wil dat ik in de gemeente waar ik geplaatst ben twijfel heb? Binnen de andere gemeente heb ik juist het idee dat ik meer in mijn geloof gebouwd wordt (alhoewel ik dan ook steeds de vraag heb: is het een waar geloof)? Verder vraag ik mij gewoon af hoe snel de PKN zal veranderen... Ik weet natuurlijk niet of ik later kinderen zal hebben, maar ook zij moeten in een gemeente opgroeien die bij Gods Woord staat. En de PKN is nu eenmaal wat 'vrijer' als het bijvoorbeeld gaat om vrijetijdsbesteding.. Ik wil niet zomaar puur verstandelijk de keuze maken. Hoe weet ik wat de Heere wil?

Het is al even geleden dat deze vragen gesteld zijn. Het is ook niet eenvoudig om hierop schriftelijk te antwoorden. Het zou een heel relaas kunnen worden. En het is veel te persoonlijk om dit te beatwoorden aan iemand die je niet  kent. Ik zou daarom adviseren een gesprek aan te gaan met de predikant van de Gereformeerde Gemeente (die nu anders preekt dan vroeger). Of anders met de predikant van de Gereformeerde Bond, waar je af en toe kerkt. Ook bij ondergetekende ben je welkom.
In de prediking -in welke kerk dan ook- dient Christus altijd centraal te staan. En het aanbod van genade, de verkondiging van het evangelie komt tot alle hoorders. Daar zijn geen voorwaarden bij te verzinnen.

Als je schrijft over de vraag of je geloof wel echt is, tijdelijk, zwak of sterk. Op zich geen onbelangrijke vragen. Maar we moeten niet in ons geloof geloven, maar in Jezus Christus. Het geloof is een instrument, niet meer (en ook niet minder) dat Christus en al Zijn weldaden aangrijpt. Een uitdrukking om te onthouden: “Mijn geloof maakt het niet waar, maar het is waar, en dat geloof ik”. Het Evangelie moet iedereen voorgesteld en verkondigd worden met bevel van bekering en geloof (Dordtse Leerr.) Onvoorwaardelijk!
Hierbij laat ik het. Verdere beantwoording dient in een persoonlijk gesprek plaats te vinden.

Ds. W. C. Meeuse

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. C. Meeuse

• Geboortedatum:
  12-04-1944
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht
• Status:
  Actief

139 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven