Anti-conceptie

Een mooi en helder antwoord!

Als je (nog) niet voor kinderen open staat,
had je nog niet had moeten trouwen, vind ik.
Wel de 'lusten' maar niet de 'lasten'?
Als je oud genoeg bent om te trouwen, ben je ook oud genoeg om een kindje op te voeden!

Waarom nu 'nee' zeggen tegen een zwangerschap,
maar over 4 of 5 jaar: 'ja graag'...?

De kinderzegen voegt zoveel toe!
Het kan zwaar zijn, maar de blijdschap en vreugde zullen toch overheersen!
En het is de kroon op je huwelijk!

Er zijn heel veel mensen die (moeten) trouwen die nog niet aan kinderen opvoeden toe zijn. Kijk maar om je heen. Een kind met een kind!!!! Als je aan kinderen wilt beginnen mag er best een (lange) periode zijn waar je van elkaar mag genieten. Dat zijn niet de lusten waar jij over schrijft maar dat is een periode van leren en respecteren. Vrouwen hebben niet alleen de taak om kinderen op de wereld te zetten. Wat dacht je van een carriere, studie en gemeenschappelijk sparen. Om onverwacht zwanger te worden is anticonceptie een uitkomst.

Volgens mij is het juist heel gezond en goed voor je relatie om eerst nog geen kinderen te krijgen...

hanna
als je meen wat je schrijf vergeet je iets

de man moet wijs bij zn vrouw leven , en andersom

of heb je de laatste 10 psalmen en het hooglied van salomo uit je bijbel gescheurd??????????????????


algemeen toegevoegd
kinderen die kinderen krijgen met een motje dat is gewoon niet nadenken zielig zwak en dom

en een huwelijk aan gaan om elkaar eerst nog beter te leren kennen en elkaar te leren begrijpen is heel begrijpelijk want de liefde is geven en nemen en tijd voor elkaar te maken

en er staat ergens er is een tijd om te wenen en om vrolijk te zijn enz zo heeft alles een bestemde tijd

en denk ik dat het beter is om naar de kinderwens te blijven verlangen om zo echte ouders te mogen worden en er na toe te leven

dan dat je uit gewoonte kinderen verwek en er geen gevoel of verlangen naar heb, dat is nooit tot zegen want veel motjes en kindertjes die kort na het jawoord verwekt zijn zijn vaak niet welkom maar tot last en als ik dat verneem doet me dat meer pijn dan dat bij ons de kinderwens ondhouden word

daarom jong stel denk ik dat je het save mag doen di om dat god wil dat je wijs moet leven en niet als een dwaas

@Hanna,

Je schrijft me daar nogal wat!

Ten eerste:
Als je (nog) niet voor kinderen open staat, had je nog niet moeten trouwen, vind ik. Wel de ‘lusten’ maar niet de ‘lasten’?
Dat is een uitspraak die kant nog wal raakt…kinderen vallen dus onder de ‘lasten’ in het leven?
Dat zegt meer over jou dan over de vragenstellers denk ik…
Kinderen zijn geen ‘lasten’ maar een verrijking in je leven als je er echt klaar voor bent…

“Als je oud genoeg bent om te trouwen, ben je ook oud genoeg om een kindje op te voeden……..”
Er zijn mensen die worden nooit oud (lees: wijs) genoeg om een kind op te voeden, daar staat trouwen even helemaal los van.
Je bent absoluut niet per definitie oud genoeg om een kind op te voeden als je trouwt….dat zijn uitspraken die echt onzin zijn!

“Waarom nu ‘nee’ zeggen tegen een zwangerschap, maar over 4 of 5 jaar: ‘ja graag’…?
Omdat je nu simpelweg (nog) niet toe bent aan het opvoeden van een kind. Het mogen ontvangen van een kind is één van de grootste veranderingen die een mens meemaakt in zijn/haar leven, daar mag je rustig goed over nadenken hoor, sterker nog: dat zouden meer mensen moeten doen!

Kinderen zijn niet leuk voor ‘erbij’, daarvoor is de verantwoording te groot. Lees ik de vraag van de vragenstellers, zou op dit ogenblik het krijgen van kinderen nog niet 100% goed zijn... Om eerlijk te zijn vind ik die overweging heel erg dapper, het wordt in elk geval niet als vanzelfsprekend ervaren en dat is toch alleen maar prima. Dat kan de opvoeding later alleen maar ten goede komen als beiden er echt helemaal klaar voor zijn…

Het krijgen van kinderen vergt zoveel meer dan menigeen denkt. Ik heb een half jaar bij het RIAGG gewerkt, welnu als je dat ziet zul dergelijke uitspraken wellicht iets genuanceerder brengen!

“De kinderzegen voegt zoveel toe!”
Ja klopt….alleen op het moment dat je daar als man en vrouw klaar voor bent, zo niet: dan kan het tot de meest trieste gevolgen leiden met alleen maar kinderen als slachtoffer en dat willen we toch niet?!

Ik wist dat mijn reactie deze reactie's kon oproepen, en toch blijf ik erbij!
Het is voor iedereen persoonlijk, en dat blijkt ook uit de reactie's!
Ik kijk er anders tegenaan, en dat mag!

En dat er uitzonderingen zijn van mensen die altijd kind blijven, of kinderen die bij het RIAGG lopen...dat komt ook van mensen die 35 of 40 zijn als ze hun kinderen krijgen hoor! Echt niet alleen omdat het kinderen zijn die een kind krijgen!
En daar gaat het nu niet over!

De vraagsteller vraagt of ze de kinderzegen mag uitstellen omdat
ze liever even met z'n 2 blijven...geen lichamelijke of geestelijke reden, maar eerst doen waar je zin in hebt, dus die carriere maken of sparen ofzo...kan, maar ik ben het daar niet mee eens
Mag toch?! Want dat geeft de dominee van het antwoord ook aan!

Om mij heen zie ik mensen trouwen als ze begin 20 zijn,
als ze tegen de 30 zijn willen ze kinderen,
en als het dan zover is dat ze zwanger zijn, dan zijn ze tegen de 35 voor hun 1ste kind er is...dat kan gewoon niet goed zijn!
Dat bedoelde ik met over een jaar of 4/5.

@erishoop: 9 maanden na ons huwelijk kwam onze 1ste dochter, en ik ben toen nooit trotser geweest dan na de geboorte!
Nix geen zonder gevoel of niet welkom, hoor!

Enne...ik heb de Bijbel gewoon compleet hoor!

@Hanna
Ik ga toch wel met jou mee hoor bij ons lag nog voor we twee jaar getrouwd de tweede al in de wieg en zeer gewenst, ik was toen nog geen 22 jaar!!!
In de bijbel staat: De vrucht des buiks is een beloning!!!
En ik weet het allemaal er zijn vele omstadigheden waar het beter even niet of helemaal niet kan.

Ik heb zelf bij Eleos en BavoRNO gewerkt, mijn ervaring is dat de instelling en verwachtingen van de ouders een groter rol speelt dan de leeftijd!!!
Als een vrouw na haar carriere nog een kind wil en dat kind is een in haar ogen kansloos kind, het kan niet goed leren, het voldoet niet aan de de eisen die die ouders gestelt hebben. Die kids komen net zo goed bij de riaggs terecht.
Ook wil ik het opnemen voor de meisjes die ongehuwd zwanger zijn geraakt!!!
Slap? Dom? Zielig? Zwak?
Misschien ongeremd? of misschien wist zo'n meisje de grenzen niet omdat daar vanaf haar prilste jeugd overheen gewalst is! Oordelen... kind met een kind?
en dan oordelen dat past ons niet!
Gr Samanthi

Ik ben de 4e in een rij van 9 kinderen. Hoewel ik geloof en het van harte eens ben met wat de Heere zegt over kinderen, schuilt er ook veel verdriet achter. Mijn moeder heeft de zorg voor 9 kinderen, die om het jaar, hooguit om de 2 jaar geboren werden, nooit aangekund. En daar zie ik nu de bittere gevolgen van. Kinderen hebben een warm thuis nodig en vooral een biddende vader en moeder. Daarom zeg ik toch bezint eer je begint.
Daarnaast kunnen er situaties zijn dat er nog geen kinderen kunnen komen. Mijn man en ik zijn een incestverleden aan het verwerken. We hebben echt een kinderwens maar weten dat het niet kan want onze seksuele relatie moet nog ontwikkelen. Aan de buitenkant is het niet te merken aan ons, maar innerlijk schuilt er veel verdriet. Maar het is een troost dat God de Vader onze situatie kent en dicht bij ons is in deze situatie.
Ik zeg er eerlijk bij dat ik er best wel eens grote moeite mee heb hoe gedachteloos pas gestelde stelletjes met de vruchtbaarheid omgaan. Ik steek nu niet de veroordelende vinger uit, want laten we bij onszelf blijven. Wat wij doen, ook in ons huwelijk, hetzij al jaren of nog maar kort, doet het al ter ere Gods! Hij ziet je handel en wandel. Vraag naar Zijn weg. Ken Hem in al je wegen en Hij ZAL je paden recht maken.

Iedereen die hier mee worstelt wens ik Zijn zegen. Betrek vooral Hem er bij!

Ja Roozemand
Daar doelde ik nu op.
Voor jullie is het echt goed een periode van verwerken, ikzelf heb eenzelfde verleden en ben juist door mijn kinderen op de been gebleven, gaan bouwen en pas na het zevende kind is de klap gekomen.
Ik ga heek veel voor je bidden hoor en je mag gerust een pbtje naar me sturen als je daar behoefte aan zou hebben!
allemaal heel veel sterkte en
Hij is de Heer' die jou eens schiep
In je moeder je tot leven riep
Hij zag je vormeloos begin en
voelde de pijn toen je niet meer kind kon zijn.
veel liefs Samanthi

Mee eens, Roozemond. (veel sterkte toegewenst!)
Het is moeilijk om te zien hoe makkelijk anderen met kinderwens omgaan, en bij jezelf de wens groot is. Ik heb het eerder gewild, maar kan het ivm mijn gezondheid nog niet aan... Dan is het belangrijk: bezint eer je begint. Maar in principe ben ik ook van mening dat je in je huwelijk open moet staan voor de kinderzegen. (ik wil hier niet mee zeggen, hoe meer, hoe beter. je moet met verstand bij elkaar liggen) Laten we proberen biddend Zijn wil te doen!
Sterkte voor een ieder in zijn/haar beslissing en Gods zegen!

@ Hanna,

Je hebt gelijk wanneer je stelt dat er ook oudere mensen zijn die bij het RIAGG terecht komen omdat ze de zorg voor hun kroost niet aankunnen.
Leeftijd speelt daarin denk ik ook niet echt een rol. De één zal op zijn 18e ‘klaar’ zijn om een kind te ontvangen, de ander op zijn 35ste nog niet. Dat is mijn punt ook niet!

Waar het mij om gaat is, dat de keuze weloverwogen is! Wat ik proef in jouw reactie – en ja dat is persoonlijk natuurlijk – is dat het niet weloverwogen hoeft te zijn. Je bent getrouwd en dus..(..)

Dat levert m.i. een fout beeld op, en dat is een verkeerde start van iets wat een verrijking in je leven hoort te zijn. Het zal je leven drastisch veranderen…daar mag best eens goed over worden nagedacht hoor!
Want juist daar gaat het namelijk heel erg vaak mis. Mensen onderschatten de verantwoordelijkheid en de ‘offers’ die je moet brengen wanneer er kinderen komen. Kinderen vragen zorg..24 uur per dag, 7 dagen per week!

Ik ben daarom van mening dat het een betere situatie oplevert wanneer je dat goed overwogen, bewust en verantwoordelijk doet op een tijdstip dat je er beiden klaar voor bent, dan door te stellen: ja we zijn nu getrouwd en dus zullen we wel ‘moeten’ als God het ons geeft.

Samanthi, bedankt voor je bemoedigende reactie!!! Ik hoop dat Hij ook echt realiteit voor jou is! Alleen dan kunnen we er doorheen! Ik zit nu heerlijk in Drenthe, kan niet op mijn mail tot dinsdag, maar je mag me gerust mailen: a.roozemond@xs4all.nl

Ik bid ook voor jou! God zegene je Samanthi!

Muurbloempje: ook jij bedankt voor je reactie! Sterkte in jou situatie! God zegene je!

Oeps, ik zie dat het getrouwde stelletjes moet zijn, ik heb gestelde getypt. Excuus

Men kan elkaar natuurlijk van alles vertellen, maar een ieder heeft zo zijn eigen gevoel mening,etc. waar je vanuit moet gaan is de Bijbel en die geeft simpelweg geen bevel om direct tot actie over te gaan. dat is net zo als met het aantal kinderen; hiervoor wordt geen getal genoemd. Dus...

Kijk de een is hier gelukkig mee en de ander daar mee...zolang het niet tegen dat wat er in de Bijbel staat in gaat kun je je eigen interpretatie er op na houden. M.a.w. ga uit van wat de Bijbel precies hierover zegt en ga niet uit van het gevoel, ervaring, onderbuikgevoel-gevoed-door-de-opvoeding van anderen.

Succes.

In 'normale situaties':
Vanuit Gods Woord en het huwelijksformulier is het duidelijk, dat huwelijk en geboorte bij elkaar horen als een zegen van God. In het huwelijksformulier staat ook: 'hun kinderen die ze krijgen zullen' en 'die het U belieft hun te geven'. Laten we dan niet alles in eigen hand proberen te nemen, vaak ook uit egoistisch denken. Kunnen we nog buigen onder Gods raad?
En kinderen zijn een beloning! En ook al was je er misschien nog niet aan toe, Gods beloning kwam echt niet te vroeg. Ik dacht ook dat ik er nog niet aan toe was toen ik gelijk na het trouwen zwanger was, maar je hebt van God ook 9maanden de tijd gekregen om er naar toe te groeien! En we zijn héél blij met ons meisje! Was al gauw zwanger van de tweede en we kijken met liefde naar het kindje uit!
En: welzalig hij die al zijn krahct en hulp allen van Hem verwacht! Die kiest de welgebaande wegen (dat zijn niet altijd eigen gekozen wegen).

De mensen waarbij het uit lichamelijk of psyschisch oogpunt niet verantwoordelijk is (meer) kinderen te krijgen veel sterkte!

Allemaal veel sterkte die onverwerkt leed hebben,
en Gods Zegen toegewenst!

@ Annet76: lees wat je wil lezen!
Ik gaf in antwoord 1 reactie op de vraagsteller,
ben van mening dat als je getrouwd ben, er in een gezonde situatie
kans op een zwangerschap is, dat je die niet in de weg moet staan.

Ik ga niet meer uitbouwen over andere situatie's!

Een ieder moet doen wat hij/zij goed vind, (en weer mijn mening..)
met de Bijbel als richtlijn!

@ een aantal reageerders:

...'hoe gedachtenloos sommige pas getrouwde stelletjes met vruchtbaarheid omgaan'....

Hoe bedoelen jullie dat? Als je anticonceptie gebruikt is het niet goed, maar als er achter elkaar kinderen komen, is het ook niet goed?
'k heb zelf na de eerste ook anticonceptie gebruikt, om bepaalde redenen (niet om carriere of geld o.i.d.), het zou niet verstandig zijn als er snel een 2e zou komen. voor ons was het toen duidelijk dat kinderen krijgen niet het eerste doel van het huwelijk is, maar wel een zegen. Voor ons gold toen heel sterk 'en gij zult met verstand bij haar wonen'.
Na het stoppen van de anticonceptie (we wilden dat niet langer doen dan nodig), was er gelijk weer een zwangerschap. Bijzonder en zeker een grote zegen. Maar ook dus wel duidelijk een grote vruchtbaarheid, wat heel fijn is, maar waar we van vinden dat we er verstandig mee om moeten gaan.
Enerzijds voel je je 'verplicht' om geen anticonceptie te gebruiken, omdat je denkt dat dit tegen Gods wil is. Anderszijds voel je de zin uit het huwelijksformulier 'en gij zult met verstand bij haar wonen'. Samen - en bovenal met God - probeer je daar dan je weg in te vinden. Dat zal voor ieder misschien wat anders liggen, dat is de uitwerkingen van ons mens-zijn denk ik. Wat dus echt goed is, is moeilijk te zeggen, dat zal God alleen weten.

Een lastig onderwerp, anticonceptie ja of nee.
Juist ook omdat er zoveel gevoelens, relaties, ervaringen, verwachtingen etc. mee gemoeid zijn.
Het belangrijkste is om God hierin te volgen.
Maar ook dat kan best lastig zijn omdat er simpelweg nog geen anticonceptie bestond in vroeger tijden en daar dus ook niet zwartwit iets over opgeschreven staat in Zijn Woord.
Bij onszelf (1 jaar getrouwd) hebben we hier ook wel vragen over, maar wel in ontspannen sfeer. We weten namelijk dat we geliefd zijn door onze Vader en dat Hij het beste voor ons wil en ons NIET veroordeelt. Natuurlijk is er naast die genade ook waarheid, en Hij wil ons daarin leiden.
We hebben het afgelopen jaar anticonceptie gebruikt (periodieke onthouding met condoom omdat dat het minst onnatuurlijk is, persoonlijke keuze) en het wringt (vooral bij mij, vrouw) best wel inmiddels. Want: wij kunnen een kind niet 'nemen' of zelfs 'plannen' want God opent de moederschoot. Maar we kunnen het wel bewust uitstellen. En dat is in ieder geval (hoe je het ook wendt of keert) niet natuurlijk.
Sinds afgelopen maand zijn we gestopt met anticonceptie en we zijn benieuwd wanneer God ons een kindje geeft.
De reden was dat het financieel eigenlijk nog niet kan. En dat vind ik echt een suffe reden maar toch is het zo. Huis gekocht, lening daarvoor dusss terugbetalen. Niet eindeloos maar toch... het zo ook wat zijn als je het huis weer te koop moet zetten nu. Gewoon niet wijs voelt dat.
Daarnaast is ook het samenzijn heel goed voor de basis in het huwelijk.
Elkaar ECHT leren kennen, een goede seksuele verhouding opbouwen, samen 'settelen' in het nieuwe huis (en misschien zelfs wel nieuwe stad, kerk) etc.
Ik denk dat je hierin als man ook verstandig met je vrouw om mag/moet gaan in de zin van (nog meer) kinderen krijgen.
Ik las het argument dat een te groot gezin soms echt funest kan zijn! Dat is nogal wat, er gaan dan heel wat levens mee gemoeid.
Bedenk wel, een kind is een heel leven, heel waardevol en verdient verantwoord ouderschap en liefde.
Aan de andere kant hoef je ook niet bang aan een kind te beginnen want God heeft een kind gegeven als 'gevolg' van het huwelijk en zal je ook de kracht en wijsheid geven hiervoor!

Nogmaals, het is echt een onderwerp waar veel over te zeggen is.
Maar wat echt overeind blijft: Gods wijsheid hierin is beschikbaar voor Zijn kinderen! Vraag Hem, ervaar de rust over een keuze die je maakt en GENIET! Weet je geliefd, hoe je pad ook is. (nog) geen kinderen, veel kinderen of hoe dan ook.

Het spijt me dat ik deze opmerking moet maken, maar proef ik in de meeste reacties niet iets als 'we zijn er nog niet klaar voor' en 'ik vind dat...'

Er zijn talloze verschillende meningen over anti-conceptie (het ene mag nét wel, het andere nét niet), maar ik denk dat de allerbelangrijkste mening de mening van de Bijbel (en dus van God) is! God opent en sluit de baarmoeder, Hij geeft kinderen als een geschenk, als een beloning, als een zegen.

Net zoals de ds in zijn antwoord zegt: God koppelt de seksualiteit en kinderen NIET los van elkaar, het hoort bij elkaar. Net zoals het eten van voedsel en het daardoor ontvangen van kracht bij elkaar horen. Wie zijn wij, om tegen God te zeggen: "nu nog even niet"? Geven wij Hem daarmee niet (eerbiedig bedoelt) niet een klap in het gezicht?

Ik besef heus wel dat het krijgen van kinderen niet altijd als een zegen wordt ervaren. Zeker niet als ze snel achter elkaar komen. Ze brengen een hoop zorgen met zich mee. (wij zijn twee jaar getrouwd en tweede kindje op komst, en vind dat ik het nu al druk heb ;p)

Maar toch wil ik aan iedereen meegeven: je kunt zoveel meningen hebben over kinderen krijgen, maar vorm je mening BIDDEND. Ik weet wel, er staat in de Bijbel dat de man 'met verstand bij zijn vrouw moet wonen'. Maar is dat een pleidooi om maar aan de anti-conceptie te gaan omdat... we er niet klaar ovor zijn... (wanneer ben je het wel? weet je dat?) ...we het financieel niet aankunnen... (Kunnen we een beetje luxe missen? Besef je dat God ook nu in 2009 nog wonderen kan doen?) .... we eerst nog aan elkaar moeten wennen... (ach, is dat een reden?) ... enzovoorts.

Ik wil met deze reactie niemand pijn doen, maar ik hoop hierdoor een andere kant te laten zien. Laten we allemaal onze handen vouwen en onze ogen sluiten, niet oordelen over anderen, maar samen zoeken naar de beste oplossing.

Hartelijke groet,
een jonge moeder

Ps. ik sta open voor reacties!

@ Annah,

Ik vind dat je eigenlijk jezelf een beetje tegenspreekt in hetgeen je schrijft.
Je schrijft:
Het spijt me dat ik deze opmerking moet maken, maar proef ik in de meeste reacties iets als ‘we zijn er nog niet klaar voor’ en ‘ik vind dat…’
Er zijn talloze verschillende meningen over anticonceptie (het ene mag net wel, het andere nét niet).

Met andere woorden: ‘ik vind dat……’ keur je af, of heb ik het mis? Ik kan het ook verkeerd zien hoor, maar die zin is me niet helemaal helder?
En wat mag dan volgens jou net wel en wat mag dan net niet…is dat ook niet gebaseerd op wat jij ervan vindt?

Ook jouw stuk bestaat uit : ‘ik vind dat….’.
Jij vindt het blijkbaar belangrijk dat we de mening van de Bijbel (en dus van God) respecteren. Jij vindt dat we onze mening biddend moeten vormen…ja ook dat is een mening!
Begrijp me niet verkeerd: die respecteer ik…maar respecteer jij het ook wanneer een ander ervoor kiest wel anticonceptie te gebruiken? Dat lees ik niet in jouw woorden af…

Jij vindt namelijk iets over de financiën, over het al dan niet klaar zijn voor een kind over het wennen aan een nieuwe situatie. Allemaal dingen waar je duidelijk iets van vindt….dat schrijf je tussen haakjes toch?

Wellicht zijn jullie er financieel wel klaar voor, maar besef dat het voor vele anderen wel iets meer is dan alleen het missen van een klein beetje luxe! Dat gaat veel en veel dieper. Daar kan jij niet zomaar een mening over vormen lijkt me.
Wanneer ben je klaar voor een kind….ik denk inderdaad dat er nooit een moment komt dat je er echt 100% klaar voor bent en toch……het is zeker het overwegen meer dan waard hoor. Het is één van de grootste veranderingen in een mensleven, daar mag je best even over nadenken!

Dat het bij jullie gaat zoals het gaat, mag volgens mij geen reden zijn om de beweegredenen van anderen zomaar van tafel te vegen. Het kan voor een ander wel heel anders zijn, veel verder gaan zelfs dan je beseft!
Zonder dat je het in de gaten hebt, oordeel je hiermee zelf ook over andere mensen toch?

God opent en sluit de baarmoeder.
De Heere heeft al bepaalt hoeveel kinderen je krijgt.

Er zal geen kind te veel of te weinig komen, want bij God is het al bepaald
waarom zou je dan middelen gebruiken om het tegen te houden? Wie zijn wij omdat te bepalen.....
Zeker geld dat we met verstand bij elkaar moeten wonen....
Ik ken gezinnen die maar 1 kind hebben en zo verlangden naar meer kinderen
maar de Heere sloot de baarmoeder, dat is voor hun een kruis.
Zeker is een groot gezin niet altijd makkelijk, de Heere wil daar ook de kracht voor geven.

We willen niet meer afhanklijk zijn , lees van de oudvaders, wat hebben die in
armoede geleeft met grote gezinnnen, maar toch wat waren ze rijk, want ze mochten zo in afhanklijkheid van de Heere leven. Het brood lag soms de volgende morgen bij de deur, of door middel van rijkere mensen kregen ze toch te eten.
Wat is die tekst waar: en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.,
Ik begrijp dat niemand armoede wenst, ik ook niet, want dat wil geen mens.
Maar de Heere wil dat we Hem in alles om hulp vragen en Hem in alles
nodig hebben, en niet naar ons goeddunken.

Vreselijk als ik om mijn werk van collega's hoor dat ze twee kinderen meer dan genoeg vinden en druk vinden, ze lopen liever met 5 honden dan met 5 kinderen. Echt waar dit hoor ik vaak op mijn werk.