Vastlopen met belijdenis doen
Ds. C.G. Vreugdenhil | 2 reacties | 23-07-2009| 12:07
Vraag
Graag zou ik, als het mogelijk is, deze vraag beantwoord zien door Ds. Vreugdenhil. Bij voorbaat hartelijk dank! Ik ben momenteel aan het overwegen of ik belijdenis kan en mag doen. Ik bid God om hulp bij het maken van deze keuze, maar ik loop vast op een aantal punten. Ik ben momenteel dooplid in de Ger. Gem. Op basis van wat ik elke zondag hoor in de kerk zou ik belijdenis kunnen doen. Ik heb ook geprobeerd om me te verdiepen in de leer en ook daar vind ik op enkele accentverschillen na, herkenning. Dat alles is zozeer het probleem niet. Maar ik loop zo erg tegen tegen het volgende aan: Ik ben heel geïnteresseerd in kunst, cultuur en muziek. Dat zijn zaken waar mijn talenten liggen en die ik ook wil gebruiken. Nu botst dit vaak niet met De Schrift, maar met tradities en regeltjes die gebruikelijk zijn in onze gemeenten. Men is het vaak niet gewend om hier mee om te gaan en zien het vaak als zondig, of iets wat je maar moet laten. Maar ik ben er vanuit mijn hart overtuigd dat ik met het bezighouden van ook niet-christelijke kunst, cultuur of muziek niets verkeerds doe. Maar ik geniet van de gaven die God de mens gegeven heeft, binnen de grenzen die de Bijbel stelt. Ik ben van mening dat we ons niet hoeven te beperken tot wat ons eigen milieu te bieden heeft. Er is nog zoveel meer en als we dat persoonlijk tegenover God kunnen verantwoorden, mag er ook een zegen op rusten. Ik zou graag in de Ger. Gem. willen blijven, maar ik zie de bui al hangen dat ik straks door de kerkenraad kritisch benaderd wordt of nog erger onder stille censuur komt te staan. Ik ben lid van een 'rechterflank-gemeente’, waar men erg eenzijdig over deze zaken denkt. Ik luister via internet ook wel eens preken van bijv. ds. Vreugenhil en ik merk vanuit zijn preken dat hij ook aandacht heeft voor deze zaken en mensen daar niet op afrekent. Dat waardeer ik zo en zo zou het m.i. ook moeten zijn. Je moet als christen midden in de maatschappij staan en niet op een onbereikbaar eiland, waar we kritiek geven op de dingen om ons heen. Je doet belijdenis in een kerkverband, maar de verschillen in plaatselijke gemeenten zijn groot. In mijn huidige gemeente lijkt geen plaats te zijn voor mij als persoon, voor wie ik ben. Ik voorzie problemen zodra ik belijdenis heb gedaan en dat werkt onontkomelijk door in het persoonlijke geestelijke leven. Zou dit een reden kunnen zijn om naar een ander kerkverband te gaan? Hoe moet ik hier mee omgaan?
Antwoord
Jonge vriend,
Het is een bekende vraag die je stelt. En je bent niet de enige die dit zo ervaart. Je noemt geen concrete dingen, dus daar kan ik ook niet op ingaan. De Bijbel geeft inderdaad alle ruimte aan kunst en kunstuitingen. Dat is geoorloofd zolang het niet strijdig is met de Tien Geboden.
Het moeilijke punt is vaak dat mensen de concrete gevolgen van de Tien Geboden verschillend interpreteren. Je moet je eigen leven gewoon toetsen aan Gods Woord en wet. Wijze raad van anderen en vooral van ouderen is natuurlijk wel belangrijk. Al kan dat ook wrijving geven als die ouderen star zijn en geen oog hebben voor onze jeugdcultuur en überhaupt voor subculturele verschillen binnen het kader van Schrift en belijdenis.
Je kunt natuurlijk niet belijdenis doen als je weet dat je daarna onder de stille censuur komt. Ik zou dat eerst maar onderzoeken hoe de kerkenraad staat tegenover bepaalde culturele uitingen van onze cultuur die jij wel geoorloofd vindt. Als dat niet met elkaar spoort kun je jezelf aanpassen of een andere woonplaats opzoeken waar je beter past. Is dat niet mogelijk dan is het natuurlijk een optie om naar een andere kerk te gaan. Maar er is niet één kerk volmaakt en overal kom je iets tegen waar je persoonlijk anders over zult denken. Je moet dus niet te snel van kerk veranderen. Zeker niet als je eenmaal belijdenis hebt gedaan. Maar als je daar nog voor staat moet je de gevolgen goed overdenken.
Dit is voorlopig mijn kort en zakelijk antwoord op je vraag. Sterkte ermee.
Met vriendelijke groet,
Ds. C. G. Vreugdenhil
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.G. Vreugdenhil
- Geboortedatum:02-04-1946
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. Vreugdenhil schreef op 7 oktober 2024 zijn laatste bijdrage voor de vragenrubriek van Refoweb. Vanaf van het begin, nu bijna 25 jaar geleden, is deze broeder aan Refoweb verbonden geweest. Hij schrijft: "Ik ben nu 78 jaar en moet mijn werkbelasting verminderen. Ik heb altijd graag meegewerkt, maar nu ga ik ermee stoppen." Het langstdienende panellid van Refoweb neemt hiermee afscheid na 231 vragen en antwoorden. De redactie van Refoweb zegt hem voor dit alles hartelijk dank en wenst hem nog veel gezegende en vruchtbare jaren toe bij het werk in Gods Koninkrijk.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Deze afwijzing zegt dan iets over de kerkenraad maar niet over datgene wat de Schrift stelt.
Alle vaardigheden/talenten in de mens, ook die van kunst en cultuur, zijn in wezen van God afkomstig. Anders zou je deze mogelijkheden in de mens niet kunnen terugvinden.
Dat satan sommigen met deze gave de verkeerde kant op laat gaan is evident. Satan zal nooit nalaten datgene te vernietigen of te vervormen/te verdraaien wat in wezen zuiver kan zijn. Een kerkenraad die dit laatste vreest, kunst en cultuur als verwijderaar van God, zal dan ook niet anders kunnen beslissen.
Doch de kerkenraad dient niet alleen met vrees te leven, maar dient ook te erkennen dat er schepselen Gods kunnen zijn met specifieke talenten en mogelijkheden die als een gave door de Heere in een mens zijn gelegd.
Ergo, binnen het raamwerk van Bijbel, ruimte dus.
Ieder zij voor zijn eigen besef ten volle overtuigd, staat er niet voor niets.