Het moet toegepast worden

Het antwoord is praktisch en juist verwoord. Afwachten totdat het toegepast wordt is niet juist.
Een dergelijke prediking hoort men wel in de oud Gergem in Ned.

Het moet toegepast worden, jazeker! Maar de uitwerking van deze woorden is veelal: "Stil maar wacht maar, mocht het ooit eens komen staan te gebeuren dat alles nieuw mocht komen staan te worden."
En dat is funest!
Jezus zegt inderdaad: "Geloof in Mij, en je BENT behouden!"
Aan deze oproep kunnen we alleen gehoor geven als Gods Geest dat in ons werkt.
Maar als God Zelf oproept om te komen, zou Hij iets vragen wat wij niet kunnen, en tegelijk niet de kracht geven om het TOCH, ondanks onszelf te kunnen?
God vraagt dat wij komen, en geeft dan ook de kracht daarvoor!

alphonsus. voor je iets beweerd denk na. bij jullie in de oud gergem in ned word dat mischien beweerd. bij ons word echt niet gezegd dat je maar moet afwachten. en race 406, heb je wel eens ingezienzelf niet meer te willen en te kunnen. dan word het immers inderdaad; mocht het nog eens gebeuren. en dan bedoel ik niet dat je gaat zitten afwachten, maar dat je een smekeling word aan de genadetroon. dan zie je er naar uit of God nog eens naar je omziet en dat het aan je ziel word toegepast.

@Jettie: Van nature willen en kunnen we niet. Maar als God door Zijn genade in ons gaat werken, dan gaan we vragen naar God. En dan geeft God ons ook de kracht om naar Hem toe te gaan met ons leven, en dat aan Hem te geven!
Je hoeft echt niet kruipend en weeklagend te zijn voordat God je bekeert. God KAN zo werken, dat is waar. Hij is vrij in Zijn doen en laten. Maar God kan ook de mens zo overstelpen met Zijn Liefde dat de mens niet anders wil dan die God dienen en liefhebben. En dat willen en daadwerkelijk liefhebben wordt gewerkt door Gods Geest.

Als ik de reactie van Jettie en race406 lees, moet ik automatisch denken aan wat Brakel hierover schrijft:

VII. 4. Het vierde dat aan te merken is, is de wijze van wedergeboorte, welke zeer verscheiden is;

(a) Sommigen worden schielijk, in een korte tijd overgebracht, als in één ogenblik, gelijk Zachéus en de moordenaar; velen op de Pinksterdag, de stokbewaarder. Anderen langzamer.

(b) Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en
ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoemenis, zoals op de Pinksterdag, en de stokbewaarder, Hand. 16:27.

(c) Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel, en de zoetheid van de Evangelische goederen vervullen zó hun ziel, dat ze geen tijd hebben, aan hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie, en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zachéus, Lukas 19:3, 10.

(d) Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheden der bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de waarheid worden ze gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.

(e) Sommigen worden bekeerd allengskens, met vele verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen, opstaan; en dit is de gewone weg, dien God doorgaans houdt in de bekering van de meesten. Als ik zeg, allengskens, dan bedoel ik de bekering in 't brede, met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want anders is het een zekere zaak, dat de bekering in één ogenblik geschiedt, in één moment wordt de ziel van dood levend; tussen dood en levend zijn is geen tijd. Omdat deze wijze van bekering de gewoonste is, zo zullen wij ze in haar begin, voortgang en einde wat breder openleggen, opdat een ieder zich daarin zou kunnen spiegelen.

Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van vaststelling van zijn staat.

@Eduard1: Helemaal mee eens! Dit moest in christelijk Nederland meer gelezen worden, en er moest ook meer naar gehandeld worden!