Concentratie tijdens kerkdienst
Ds. B. de Romph | 15 reacties | 10-07-2009| 12:07
Vraag
Onder de preek kan ik me verschrikkelijk slecht concentreren. Ik ben al een paar keer op de gedachte gekomen om met de kerk te stoppen, maar dan doe ik mijn ouders verdriet en dan heb ik helemaal weinig kans om wedergeboren te worden. Ik probeer al mee te schrijven met de dominee, maar dan lukt het me nog steeds nauwelijks om me te concentreren. Wat kan ik hieraan doen zodat ik gewoon naar een preek kan luisteren, net zoals de andere mensen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik vind het fijn dat je eerlijk met je probleem komt. Uit je vraag merk ik wel dat je er niet gerust op bent. De preek zegt je niet zoveel, maar toch weet je verstandelijk dat je er niet buiten kunt. Je zou graag willen dat je gewoon naar een preek kunt luisteren net zoals de andere mensen. Ik hoop dat het zo is. Andere mensen zitten misschien wel stil in de kerk en geven de indruk dat ze luisteren, maar het blijkt ook wel eens het tegendeel. Een dominee denkt misschien ook wel eens, dat alle kerkgangers het Woord meenemen, maar dat blijkt ook niet altijd het geval te zijn. Toch zijn er die het Woord ’s zondags indrinken.
Je geeft in ieder geval niet de dominee de schuld dat je je niet kunt concentreren, maar je zoekt de oorzaak bij jezelf. Nu is het waar dat we geen van allen openstaan voor het evangelie. Er is niemand die God zoekt, zelfs niet tot een toe. Het heeft niet onze eerste belangstelling om naar het Woord van God te luisteren. Maar als het gaat over zaken die ons aangaan, dan zijn we een en al oor. Als het onze belangstelling heeft, dan luisteren we er graag naar. Maar als Gods Woord opengaat, dan haken we af. Dat is nu de dwaasheid van ons mensen. Dat is het eerste wat van jou en mij geldt.
Maar heb je er wel eens over nagedacht wat het is dat God door Zijn Woord tot ons spreekt. Het is geen menselijk maar een goddelijk Woord. Is het geen wonder dat de Heere nog door middel van Zijn dienstknechten tot ons wil spreken. En daarbij heeft Hij jouw en mijn eeuwig welzijn op het oog. Wat een liefde dat de Heere ons nog laat waarschuwen, ons maant de heilloze weg te verlaten en Hij ons de weg wijst, waarlangs we kunnen zalig worden. God heeft geen lust in jouw en mijn dood, maar daarin dat we ons zou bekeren en leven. Daarom mag je iedere zondag nog onder het Woord komen. Wat zou er van ons terechtkomen, als dat niet het geval was. Wat een wonder, dat de Heere jou onder al die miljoenen in het oog heeft. Is Hij niet al onze liefde waardig?
Bereid je biddend voor op de zondag. Ga ’s zaterdagsavond niet overal heen, maar neem eens een boek en lees eens wat ter voorbereiding op de zondag. Er zijn heel wat goede boeken, ook voor jongeren geschreven. Er zijn dagboekjes. Ik denk bijv. aan “De Christenreis” van John Bunyan. Er zijn boekjes van ds. Van Amstel, ds. Ruitenburg, e.a. Lees er over. De Heere wil het zegenen. Heb je geen vrienden die ook naar je kerk gaan? Spreek er met hen over. Misschien ga je wel op een vereniging. Heel belangrijk om ook eens een inleiding voor de vereniging te maken. Je wordt dan gedwongen om je er mee bezig te houden. Het kan bij de voorbereiding al zo goed zijn. Als je ’s zondags naar de kerk geweest ben, praat thuis dan nog eens over de preek na. Zeg dan eens, wat je getroffen heeft of wat je niet begreep. Er zijn wel gemeenten, waar om de zoveel tijd preekbesprekingen voor jongeren en ouderen worden gehouden. Ga er ook eens heen.
Maar het belangrijkste is nog, dat je bedenkt, dat God het liefste wat Hij had over gegeven heeft voor onze zonden. “Hij heeft Zijn eigen Zoon niet gespaard, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, ….”. Zou jij het ervoor over hebben om je eigen zoon, en als je er maar een hebt, over te geven voor vijanden? Ik was eens in een ziekenhuis bij een man die zijn zoon verloren was. Hij was ernstig ziek en het zag ernaar uit dat hij zijn jongen zou moeten verliezen. Toen zijn vader bij zijn sterfbed stond, zei hij tegen zijn zoon: “Jongen, vader kan je niet missen”. Waarop zijn zoon zijn vader antwoordde: “Vader, God had ook een Zoon en Hij heeft hem voor u en voor mij overgegeven.” Ik ging door de grond heen, toen die vader mij dat vertelde. Hoe kunnen we het evangelie van Gods genade nog met droge ogen aanhoren? Als dat werkelijkheid voor ons wordt, dan krijgen we er belang bij. Nee, dan duurt de preek niet te lang of is het niet te saai. Maar als je er werkelijk bij betrokken bent, dan zegt je: “dominee, gaat u nog maar een poosje door. Ik wil van die Heere Jezus nog meer horen”. Wat jij nodig hebt, is een heilbegerig hart. Als daar je oren voor opengaan, dan eet je rijp en groen op. God geeft dat. Luister maar. Luister je zalig! Hij kan en wil het ook in jouw hart werken. “De Heere opende het hart van Lydia, zodat ze acht sloeg op hetgeen van Paulus gesproken werd”. Zo doet Hij nog! Echt hoor.
Ds. B. de Romph
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. de Romph
- Geboortedatum:17-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Noordeloos
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. de Romph is op 24 juli 2019 overleden.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
jouw vraag doet mij denken aan een rapport een familielid van mij. Concentratie was hopeloos, inzet waardeloos. De desbetreffende leerling moest daar erg hard aan werken en mocht niet meer het raan uitkijken. Hulp was dringend nodig omdat verwijzing naar speciaal onderwijs noodzakelijk was. Hulp gezocht (niet gekregen!!) en wat bleek het lag aan de docent. Hij was niet uitdagend genoeg en leverde onderwijs ver beneden zijn niveau. Het onderwijs werd (onder dwang eigenlijk) aangepast en het resultaat was een tijd lang goed. Na een poosje verzandde het onderwijs weer en moest opnieuw actie worden ondernomen. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je niet je hand in eigen boezem moet steken. je mag de dominee best zeggen dat zijn preken jou niets zeggen en kunnen boeien, misschien zijn zij beneden jou niveau.
De handreiking om boekjes te gaan lezen vind ik persoonlijk niet toereikend. Christenreis is een sprookje met reuzen en niet realistische gebeurtenissen. Misschien mag je een keer meehelpen om een preek te maken.
en eigenlijk doet mij dat zeer, omdat 'wie Gods oogappel aanraakt, God Zelf aanraakt' dit betekend volgens mij: dominee's zijn door God geroepen, heb je daar zulke kritiek op, dan raak je God daar Zelf mee...
Waarom zouden goede boeken niet kunnen bijdragen aan onderwijs
als voorbereiding op de zondag?
Moet je dan maar op zaterdagavond de kroeg ofzo in?
denk je dat dat helpt?
En meehelpen met een preek te maken??
Heb je daar niet een Goddelijke roeping voor nodig?
als de preken ons niet boeien blijkt dat ons hart niet openstaat voor het Woord van God, dat ligt niet aan de Heere, niet aan de dominee, niet aan de kerkenraad, maar helaas aan onszelf!
Bid van te voren voor je naar de kerk gaat om de Heilige Geest,
anders blijft ieders hart gesloten, al preekt de dominee nog zo mooi en begrijpelijk, dan komt het niet verder dan de oren...
Ik vind het antwoord van de dominee volledig Bijbels,
en hoop dat de vragensteller/ster er wat mee kan!
Gods Zegen toegewenst, ook morgen als het zondag mag zijn!
Des Heeren wet nochtans,
Verspreidt volmaakter glans,
Dewijl zij 't hart bekeert,
't Is Gods getuigenis,
Dat eeuwig zeker is,
En slechten wijsheid leert.
Wat Gods bevel ons zegt,
Vertoont ons 't heiligst recht,
En kan geen kwaad gedogen.
Zijn wil, die 't hart verheugt,
Eist zuiverheid en deugd;
Verlicht de duistre ogen.
Hoe wonderhaar is Uw getuigenis!
Dies zal mijn ziel dat ook getrouw bewaren;
Want d' oopning van Uw woorden zal gewis,
Gelijk een licht, het donker op doen klaren;
Zij geeft verstand aan slechten, wien 't gemis
Van zulk een glans een eeuwgen nacht zou baren.
Nog enkele dingen: gebed voor de voorganger zelf lijkt me ook belangrijk, volgens mij was dat nog niet genoemd.
@ ostrogoot: misschien vind jij de Christenreis een sprookjesboek en het is ook geen bijbel op zichzelf; maar wat mij betreft hoef je dit niet zo stellig te formuleren. Er zijn ook mensen die hier heel veel steun aan hebben gehad en waarbij dit boek daadwerkelijk een middel was om tot Christus te leiden!
Wat ik wil zeggen is dat een dominee niet in een ivoren toren woont en best mag worden aangesproken op zijn preken. Als iemand de preken van de dominee ter sprake wil brengen dan moet dat serieus genomen worden.
De juf of meester van de basisschool begint de dag ook met eem bijbelverhaal. Een goede juf of meester heeft een verhalencursus gevolgd en vertelt het verhaal en leest niet voor uit de bijbel. De verhalen die worden verteld zijn boeiender en spannender dan het voorlezen uit een kinderbijbel en beklijven.
Het is gemakkelijk te zeggen dat je jezelf moet voorbereiden op een preek die niet aan voowaarden voldoet. De dominee moet zich ook voorbereiden op een kritische luisteraar. En het lezen van een boekje is een doekje voor het bloeden.
Waarom moet je een roeping hebben om mee te mogen denken met het maken van een preek? Bij ons is dat gewoon. Er is een aantal jongeren dat een maal in de zoveel tijd actief mee doet met het maken van een preek. Deze jongeren hebben ook een taak in de eredienst.
Over Bunyan: Als sprookjes met heksen en reuzen niet kunnen en mogen waarom dan wel Christen met zijn avonturen die bijbles gezien niet kunnen?
Ik ben het daar helemaal niet mee eens en ik zal proberen uit te leggen waarom. Ten eerste vind ik absoluut dat een predikant mag worden aangesproken op zijn/haar preken, dat lijkt me prima. Zo mag je een leerkracht ook aanspreken op zijn of haar manier van lesgeven, dat hoort erbij en ik denk ook dat dit zo gebeurt.
Waar ik het echter niet helemaal mee eens ben is dat je eigenlijk in je verhaal zegt dat elke predikant zou moeten vertellen, zodat een preek blijft hangen.
Als dat een voorwaarde is voor een goede preek zou het voor veel predikanten een stuk eenvoudiger worden denk ik!
Het maakt niet uit of een predikant vertelt, voorleest, of voor mijn part een bandje afspeelt, het gaat om de inhoud en die moet beklijven. Een preek die wordt voorgelezen kan me zo maar ineens pakken, terwijl een verhaal wat uit het hoofd wordt verteld bij mij soms het ene oor ingaat, het andere weer uit. Het zit hem echt in de inhoud hoor!
Elke predikant ontwikkelt in zijn/haar leven een eigen manier van preken. Een manier die prettig voelt. Als een predikant zich prettiger voelt bij het voorlezen van een verhaal, zal dit beter beklijven dan wanneer deze zelfde predikant een verhaal uit het hoofd gaat vertellen omdat het nou eenmaal beter zou blijven hangen op die manier. Onzin denk ik.
Een goede juf of meester heeft geen verhalencursus gevolgd…een goede juf of meester weet de essentie van een verhaal op zijn/haar eigen wijze tot de kinderen door te laten dringen, dat kan zijn door erover te praten, knutselen, tekenen, spelen enz..Dat heeft veel meer waarde dan de beste verhalencursus, want als je die gave van vertellen niet van nature hebt, dan is het moeilijk aan te leren.
Verhalen die worden verteld zijn niet per definitie boeiender of spannender.
Elke predikant, meester of juf ontwikkelt een eigen wijze van het overbrengen van verhalen. Het gaat uitendelijk toch om de inhoud en niet om de vorm!
Ik ken "preektijgers" die dit perfect doen. Vandaag heb ik een goede preek in ee slecht jasje gehoord. Dat is zo jammer...
Ik ken dominees die de toekomst van de kerk, de jongeren, totaal negeren. Ik ken dominees die hun preek voordragen voor mensen die niet in de kerk zijn.
Ik ken ook dominees die zo vertellen dat Simson tussen de pilaren van de kerk staat en dat Paulus de kerk binnen komt lopen. Deze preken hebben impact.
Ale een dominee professioneel is dan kent hij de technieken van het vertellen met expositie en motorisch moment een climax en een afsluiting
Beste ostrogoot, ik heb mijn 4e jaar voor groep 7 & 8 vorige week afgerond en in de drie jaren dat ik op de pabo zat, heb ik NOOIT een module verhalen vertellen gehad!!!
Hoewel ik je frustratie wel een beetje kan plaatsen zou ik toch maar een beetje inbinden met je felheid....
Het heeft God behaagd om door de dwaasheid der prediking te redden hen die geloven. De Heere wist dat Zijn discipelen die uitgezonden werden niet volmaakt waren. De ene prediker is misschien te radicaal, de ander de soft of te saai, etc. Waar gaat het om? De prediking van een gekruisigde Christus! Zij die zich niet concenteren op dit kernpunt, maar op randzaken, voor hen is dit een aanstoot, een ergernis.
Ik denk aan een vrouw die niet meer naar de kerk wilde; de preek werd te slecht gebracht. Ze ging maar thuis lezen. Maar ook hier had ze geen vrede bij. Toch maar weer een poging wagen in de kerk. De voorganger begon met: Onze hulp is in de Naam van de Heere... die niet laat varen het werk van Zijn handen. Daar had ze genoeg aan!! De voorganger had al weer Amen kunnen zeggen. Het Woord had die vrouw al geraakt.
1 Korinthe 1:21-24 vervolgd: Maar voor hen die geroepen zijn, Joden zowel als Grieken, (prediken wij) Christus, de kracht Gods en de wijsheid Gods.
Mogen we dan niet kritisch luisteren? Onze kritiek niet uiten? Natuurlijk wel, mits het met liefde naar de betreffende persoon wordt gebracht. Persoonlijk ben ik van mening dat een voorganger die met een klaagstem, nep-traantjes, etc. zijn roeping mist of niet goed in praktijk brengt. Maar persoonlijk ervaar ik ook dat een te kritische houding mij kan afhouden van het Woord zelf. Alsof ik dan de Geest van God wedersta. Hoe belangrijk is het dat we voor de preek bidden voor de voorganger om kracht van de Heilige Geest!
Wat betreft de Christenreis: het verschil met een sprookjesboek zit hem er denk ik hier in dat het boek de Christenreis wijst op Christus. Een sprookjesboek toch echt niet. En de bijbel zelf spreekt ook van gelijkenissen en beelden die volgens ons verstand niet opkunnen (als engelen, etc, etc.).
Dus wat staat ons allemaal te doen? In gebed voor de voorgangers en om een open hart om te luisteren naar wat God tot ons in elke preek te zeggen heeft!
Hierin handreikingen n.a.v. 2 Pet 1:10
het elan waarmee prdikanten preken kan beter. Een goed verhaal in een slecht jasje is funest en de de predikant moet daar op aangesproken worden. Ik ben niet fel maar ik gun de luisteraar meer dan een voorspelbare preek.
Elke zondag ga ik vol goede moed naar de kerk en ik kom heel vaak teleurgesteld thuis. Als een predikant niet open staat voor vernieuwing en bijscholing dan moet de kerkenraad zich maar achter de oren krabben. De predikant wordt door de gemeente onderhouden en de gemeente mag eisen stellen aan de preek.
Het is alleen maar meedenken van mijn kant, en begrip proberen op te brengen voor mensen die anders denken dan ik...en dat is serieus bedoeld!
Ik ga naar een kerk waar de gemeente de naam des heren ook aanroept.
het is inderdaad geen gg of gg in Ned kerk. Noem het maar vrolijk orthodox.
Bij ons in de kerk zijn er taakgroepen, werkgroepen, werkgroepen met taken, taakgroepen met werk, leerhuisavonden. Samen met enkele jongeren worden er inderdaad diensten voorbereid en uitgevoerd. Dit zijn buitengewoon mooie diensten. Er worden geen verhaaltjes verteld zoals gesuggereerd maar het woord wordt verkondigd. De diensten duren lang maar de tijd vliegt om en dat komt vanwege de opbouw van de dienst. geen voorspelbaarheid maar puur evangelie.
Jezus vertelde ook verhalen en zijn aanhoorders waren massaal. Alleen met een goed verhaal (goed onderbouwd volgens een stappenplan) bleef hij zijn toehoorders boeien. In vele kerken mis ik dit. Dit verslapt de concentratie en ik vind, en daar blijf ik bij, dat een slechte verteller de boodschap niet kan vertellen.
Trouwens vanwege principiele bezwaren doe ik niet mee aan de loterij. Daar is kansberekening voor nodig. het eeuwige leven kun je niet kopen met een lot daar is genade voor nodig.
Als je nu de reacties leest die er n.a.v. jouw vraag zijn gekomen, zou ik me kunnen voorstellen dat je denkt: ik moet op zoek naar een voorganger/kerk waar het woord van God boeiend, levendig, niet voorspelbaar wordt gebracht.
Graag wil ik je adviseren: laat je blik nu niet afleiden door je aandacht hierop te richten. De kern van de zaak draait niet om de preekmanier of de kerk waar je zit, mits de gekruisigde Christus eerlijk en vrij wordt voorgesteld.
Ga ten eerste in gebed en smeek de Heere om Zijn genade, een heilbegerig hart en oren die horen. Doe als Jacob: Heere, U bent mij niet verplicht, maar toch laat ik U niet gaan, tenzij Gij mij zegent.
Maak ten tweede gebruik van een aantal middelen, zoals meeschrijven (wat je al doet), schriftlezing van te voren lezen, gebed, boekjes (zoals genoemd).
En als derde punt (ben ik het met Ostrogoot eens) kan je in gesprek gaan met je voorganger. Leg gewoon heel open (niet belerend) je probleem neer. Als je een goede voorganger hebt, zal hij ook kritisch naar zijn eigen houding kijken. Misschien krijg je wel een veel positievere reactie dan verwacht.
De Heere zegt dat wanneer je zoekt, je zal vinden!
Veel sterkte.
