Duizendjarig rijk

Ds. M. Pronk | Geen reacties | 04-03-2009| 00:00

Aan ds. Pronk, een vervolg vraag. Wat is een duizendjarig rijk en waarom wordt satan dan door God nog een tijdje los gelaten; waarom doet God zoiets? Ik word dan erg aangevochten in mijn geloof in God. Waarom doet God dat nu? Kijk eens hoe Zijn kinderen lijden. Iemand zei tegen mij dat Jezus letterlijk 1000 jaar zal regeren in Jeruzalem op de troon van David. Is dit zo?

Vraag 2: Ik las Openbaringen 20. Voelde verdriet, want dan komt de Heere nog lang niet terug. Want ik kan in de geschiedenis nog geen vrederijk van 1000 jaar zien. Dus dat moet nog komen? En als dit nog moet komen, dan staat er in Openbaringen 20 dat Hij zal regeren met de reeds gestorven mensen die in de Heere gestorven zijn. Duizend jaar zullen zij met Hem regeren, over de ongelovigen, terwijl de satan gebonden is. Hoe kan dit, want dan is het geen hemel meer voor Gods’ kinderen? Want dan zien ze wederom ellende. Terwijl ze al in de hemel waren? Ik raak hiervan in de war.

Tijdens dat duizendjarig rijk van vrede, kunnen dan die ongelovigen waarover Hij en de Zijnen regeren dan nog zalig worden? Dat kan ik er ook niet uithalen. Hoelang zal satan daarna worden losgelaten en alleen over de ongelovigen dan, want Gods kinderen regeren dan toch al met Hem? Dus dan is die loslating van satan over de ongelovigen? En daarna zal de opstanding zijn en het oordeel over de ongelovigen? Ik hoorde zelfs dat Christus zal zitten op de troon van David in het echte Jeruzalem en dat Israël dan geheel zal zalig worden en erkennen dat Hij de Christus is. Kunt u hierover wat zeggen? Het houdt me erg bezig.

Ik neem beide vragen samen. Mooie vragen. De eerste vraagsteller snijdt twee zaken aan. Het duizendjarig rijk. En de vraag naar het lijden. Die laatste vraag is niet gemakkelijk. Ook de tweede vraag gaat over het duizendjarig rijk. Maar mijn indruk is dat de vraagsteller bij het lezen van Openbaring 20 zaken door elkaar haalt.

Wat moeten we verstaan onder het duizendjarig rijk? De leer over het duizendjarig vrederijk noemen we het chiliasme. Het Griekse woord chilioi betekent duizend. Dat woord weerklinkt in ons woord kilo. Niet alle aanhangers van het duizendjarig rijk zijn in hun leer daarover eensluidend. Integendeel, de daarover gedachten zijn divers. Toch kunnen we in het algemeen het volgende zeggen.

We spreken van prechiliasten. Zij plaatsen de wederkomst van Christus voor, pre, het duizendjarig rijk. Dat rijk valt dus tussen de wederkomst en het laatste oordeel. Bij Zijn wederkomst wekt Christus de gestorven gelovigen op en met hen regeert Hij op aarde duizend jaar vanuit Jeruzalem. In dat rijk gaat de belofte die de Heere aan Abraham deed, dat in zijn zaad alle geslachten der aarde zullen gezegend worden, in vervulling. Israël zal bij de wederkomst Jezus als haar Messias erkennen en zal  hersteld worden.  Tal van nog onvervulde profetieën zullen dan werkelijkheid worden. Velen zullen in dat duizendjarig rijk van vrede tot geloof komen. Het gaat daarbij vooral om volken die nog niet met het evangelie in aanraking geweest zijn. De satan zal al die jaren gebonden zijn. Daarna wordt hij voor een korte periode losgelaten om definitief verteerd te worden.   

Een heel bijzondere  vorm van prechiliasme is de leer van de bedelingen of het dispensationalisme. Dit leert dat er zeven bedelingen zijn. De laatste drie zijn die van Israël, de kerk en het koninkrijk (het duizendjarig rijk).  Deze leer maakt sterk onderscheid tussen Israël en de gemeente van het Nieuwe Testament. Door het ongeloof van de joden is het evangelie tot de heidenen gekomen. De gemeente is een intermezzo en is als zodanig niet voorzien door de profeten van het Oude Testament. Zeven jaar voor de wederkomst van Christus wordt de gemeente in de hemel opgenomen. Zij viert  daar zeven jaar lang het bruiloftsfeest. In deze periode van die zeven jaren wordt op aarde de tempel in Jeruzalem herbouwd. Dat is dan de derde tempel. Ook openbaart zich de antichrist. Nu breekt de grote verdrukking aan. Deze duurt  drie en een half jaar. Daarin wordt het joodse volk gezuiverd. Een deel wordt wetsgetrouw en zal Jezus bij Zijn wederkomst als Messias aanvaarden. Door hun getuigenis zullen velen tot geloof komen. In deze zeven jaren vinden de tekenen der tijden plaats. Die in de grote verdrukking zijn omgekomen worden bij de wederkomst opgewekt. Met hen zal Christus duizend  jaar in Jeruzalem regeren. De vierde tempel wordt gebouwd en de eredienst hersteld. Er worden offers gebracht ter gedachtenis aan het offer van Christus.

Na afloop van deze duizend jaren wordt de satan losgelaten. Hij zal de ongelovigen voor een laatste aanval verzamelen. Christus maakt voorgoed een einde alle verzet. Het hemelse Jeruzalem, waarin de gelovigen  waren, daalt neer op de nieuwe aarde. 

Er is ook nog het postchiliasme. Dat woord zegt dat men de wederkomst van Christus plaatst na, post, het rijk van duizend jaar. Zij geloven dat aan de wederkomst van Christus een lange periode zal voorafgaan waarin  God in rijke mate stoffelijke en geestelijke zegeningen schenkt. Bij veel puriteinen en figuren uit de Nadere Reformatie leefde de verwachting van een bloeitijd voor de kerk en van bekering van Israël.

Hoe komt men vanuit de Bijbel aan de leer van het duizendjarig vrederijk? Wel, we lezen over het duizendjarig rijk in Openbaring 20. De vraag is echter of we dit gedeelte als een profetie over het duizendjarig rijk moeten verstaan. Ik meen van niet. De boodschap van dit hoofdstuk is dat ook de satan gestraft wordt. De satan wordt 1000 jaar gebonden, de ontslapen gelovigen heersen gedurende die duizend jaar met Christus in de hemel en aan het einde van die periode verzamelt de satan nog één keer de volken en wordt dan definitief gestraft. 

Laten we kort even naar de eerste tien verzen van dit hoofdstuk kijken. Er wordt  zes keer over duizend jaren gesproken. De aanduiding duizend jaar heeft als achtergrond Psalm 90:4. Het is een symbolisch getal en roept de gedachte op van een zeer lange tijd. De satan heeft wel macht, maar tegelijk valt te zeggen dat zijn macht beperkt is door God. Vanaf het moment dat Christus Zijn werk op aarde volbracht heeft is de satan gebonden. Hij kan de prediking en de uitbreiding van de kerk niet tegenhouden.  Ik meen dan ook dat het rijk van duizend jaar haar aanvang heeft genomen bij de hemelvaart van Christus en loopt tot aan Zijn wederkomst. Dat wil dus zeggen dat wij in de periode van dat duizendjarig rijk al leven. En we zien uit naar de dag van Zijn wederkomst.  

Openbaring 20 laat zien dat er een engel afdaalt uit de hemel met de sleutel van de afgrond en een grote ketting in zijn hand. De afgrond is een onderaardse ruimte die tot aan de oordeelsdag fungeert als gevangenis van de boze geesten . Met één greep wordt de satan geboeid en aan banden gelegd. Immers heeft Christus, die uit de dood is opgestaan en nu zit aan de rechterhand des Vaders, overwonnen. De kop van de satan is verplet, om zo te zeggen.

Waartoe is de satan gebonden en geworpen in de afgrond? In vers 3 lezen we: opdat hij de volken niet meer verleiden zou. Onder dit verleiden van de volken moeten we, als je kijkt naar de verzen 7 en 8, verstaan een aanhitsen van de volken tegen de heiligen als een uiterste poging om het volk van God uit te schakelen. Na de periode van duizend jaar, dus vlak voor de wederkomst, wordt de satan een korte tijd losgelaten. Het staat aan het slot van vers 3 als volgt:  En daarna moet hij een kleine tijd ontbonden worden. Moet. Dat slaat op een moeten naar Gods raad en wil. 

Nu lijkt het ons vreemd dat de satan duizend jaar gebonden is. Die duizend jaar staat voor de periode tussen de hemelvaart van Christus en Zijn wederkomst, zo zagen we.  Vreemd, omdat in deze periode de satan juist velen heeft aangezet en nog aanzet om Gods kerk te vervolgen. In Openbaring 12,13 staat dat de draak de vrouw, dat is de kerk, heeft vervolgd. Hij doet dat in grote woede omdat hij het van Christus heeft verloren. Petrus  waarschuwt voor de satan:  ”Zijt nuchter en waakt; want uw tegenpartij, de duivel, gaat om als een briesende leeuw, zoekende wie hij zou mogen verslinden” (1 Petrus 5:8). Hoe is dat te rijmen met het feit dat hij gebonden is?

Misschien moeten we dat zo zien dat de satan persoonlijk de volken niet kan verleiden, maar dat hij dat alleen kan doen via zijn handlangers op aarde, de beide genoemde beesten.  Deze binding houdt in dat het samenbrengen van een complete heidense volkenmacht tegen de christelijke kerk wordt verhinderd. De prediking kan doorgaan en de kerk wordt vergaderd. Dat kan de satan niet verhinderen.

Misschien moet je het ook zo zien dat het alle twee waar is. De satan gaat als een briesende leeuw tekeer, en tegelijk is hij gebonden. Hij rammelt slechts met zijn kettingen. Wat een rijke troost voor Gods kerk opaarde. Het Lam overwint. Laten we het op deze manier zeggen: Vanuit de hemel gezien is de satan gebonden. Tegelijk geldt op aarde de grote verdrukking, als het geheel van alle pogingen in bepaalde tijden om de gelovigen te vervolgen.

Vervolgens ziet Johannes in het visioen tronen. Je moet denken aan tronen in de hemel. Aan hen die op de tronen zitten is het oordeel gegeven. Op de tronen nemen plaats aan wie de bevoegdheid is gegeven om recht te spreken. We denken aan een hemels gerechtshof dat plaats neemt op de tronen en vonnis wijst over de christenen zodat ze mogen deelnemen aan de regering van Christus.  Het resultaat van de rechtszitting is dat de zielen van de bloedgetuigen mogen leven en regeren met Christus in de hemel.

Maar, staat er in vers 5, de overigen der doden werden niet wederlevend totdat de duizend jaren geëindigd waren. De overigen der doden zijn de gestorven ongelovigen. De beoordeling door de hemelse rechtbank heeft als resultaat dat de niet met Christus verbonden doden ook niet met Hem leven.

Dit is de eerste opstanding.  De gestorven gelovigen mogen leven met Christus in de hemel. Zalig is hij die deel heeft aan de eerste opstanding, over dezen heeft de tweede dood geen macht. De eerste dood is het sterven van de mens. De tweede dood is de definitieve veroordeling.

Na de duizend jaar, dus vlak voor de wederkomst, wordt de satan vrijgelaten.  Op Gods bevel. Nog één keer krijgt de satan de vrijheid. Maar let goed op, het is slechts voor een korte tijd. Waarom, vraag jij. God heeft eeuwenlang en wereldwijd Zijn genade en liefde getoond en het evangelie laten preken. De satan wordt nu ontbonden om te zien wat de uiteindelijke reactie van de mensen  op Gods getoonde genade en het evangelie is. Zullen ze de satan volgen of de Heere? Dat de satan ontbonden wordt heeft ook betekenis voor de gelovigen. Voor de gemeente zal dit als het ware een geloofsproef zijn, zoals al het lijden. Dat is een lijden om Christus’ wil, een leren volgen van het Lam waar het ook heengaat. Het lijden dient als beproeving om gelouterd toe te mogen nemen in geloof en geslepen als een diamant  meer en meer de schoonheid van  Christus te vertonen.
 
De  vrijlating van de satan zal zijn ware aard laten zien en tevens zijn machteloosheid en ondergang. Hij trekt erop uit om aan de vier uithoeken der aarde de volken te verleiden. Hij zal de hele aarde ophitsen tegen de heiligen. De satan verzamelt de volken tegen de heiligen ten oorlog. Hij rukt over de breedte der aarde op. Tegen de legerplaats der heiligen en de geliefde stad. Maar het Lam grijpt ogenblikkelijk in. Er komt vuur uit de hemel en de duivel wordt voor eeuwig geworpen in de vuurpoel. De overwinning is aan het Lam.

Het duizendjarig rijk dienen we te zien als aanduiding van de tijd tussen de hemelvaart van Christus en Zijn wederkomst. Eensdeels gaat de satan te keer, anderdeels weten we dat hij is overwonnen. Gods kerk gaat door de verdrukking heen. Om Christus’ wil. Een teken dat zij de bruid van Christus is. ”Zalig zijt gij, wanneer u de mensen haten en wanneer zij u afscheiden en smaden en uw naam als kwaad verwerpen om des Zoons des mensen wil” (Lukas 6,22). ”In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen“ (Joh.16,33). Daarvan raakt je geloof toch niet in de war?

Laten we toch de voetstappen van Christus volgen en verlangen naar de dag van Zijn wederkomst.  ”En alzo zullen we altijd met de Heere wezen. Zo dan, vertroost elkander met deze woorden “ (1 Thess.4:17 en 18). Verlangen jullie naar de dag? Zijn jullie bereid?

Ds. M. Pronk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Pronk

• Geboortedatum:
  10-03-1940
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  KralingseVeer
• Status:
  Inactief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven