Periodieke onthouding

Ds. M.A. Kempeneers | Geen reacties | 24-12-2008| 00:00

Aan ds. M.A. Kempeneers. Wat ik me blijf afvragen is waarom de pil géén geoorloofd middel is voor geboortebeperking en periodieke onthouding wel. In beide gevallen ben je het zelf als ouders, die een mogelijke zwangerschap min of meer regelt. Ik weet wel dat bij periodieke onthouding de kans groter is dat de geboortebeperking fout kan gaan dan bij de pil, maar bij de pil is de kans ook aanwezig dat de vrouw zwanger wordt. En het lijkt me niet dat je kunt zeggen dat door het feit dat periodieke onthouding relatief vaker een zwangerschap tot gevolg heeft, dit wel een goede methode is en de pil bijvoorbeeld niet. Ik heb redelijk wat rondgezocht in antwoorden op vragen op RefoWeb, maar het blijft bij bovenstaande redenering, die ik niet echt overtuigend vind. Verder zei u in één van uw reacties: “Daarnaast mag in bepaalde gevallen een vrouw de pil als voorbehoedsmiddel gebruiken. Bijvoorbeeld als het levensgevaarlijk is om zwanger te raken. Of als er zware psychische klachten zijn. Maar niet om het aantal kinderen te beperken. Dat is wel makkelijk, maar niet Bijbels. De Heere heeft mogelijkheden gegeven om elkaar lief te hebben zonder dat dit tot zwangerschap hoeft te leiden. Dat vraagt discipline en verantwoordelijkheid. Een mens is geen dier, die alleen zijn driften en instincten volgt.” Ik vraag me bij dit citaat af waar in de Bijbel dit te vinden is, het feit dat zwangerschapsbeperking wel mag (in de vorm van periodieke onthouding), maar alleen als de mens daar discipline en verantwoordelijkheid mee traint. De pil lijkt me net zo goed een manier van verantwoordelijkheid nemen. Wel zie ik in dat dit minder discipline vergt, maar nogmaals: waarom zou discipline persé bij geboortebeperking moeten horen, waarom is dat Bijbels? PS. Zijn er nog meer teksten in de Bijbel die lijken op de bekende in Genesis: Vermenigvuldigt u?

Dag vraagstel(st)er,

Bij de pil wordt voor (bijna) 100 procent uitgesloten dat je zwanger wordt. Ik heb aangegeven dat ik in bepaalde gevallen wel een mogelijkheid daarvoor zie. In geval van ernstige lichamelijke/psychische ziekte bijv. Maar als het louter en alleen om gezinsplanning gaat, komt het mijns inziens op gespannen voet te staan met Gods voorzienigheid. Het is echt weer een probleem van onze moderne tijd. Vroeger kende men deze vragen niet. En daarom staan ze ook niet zo letterlijk in de Bijbel. Maar wel staat er in de Bijbel dat de kinderen een erfdeel des Heeren zijn. Een zegen van God. En het was voor Israël een groot verdriet als er geen kinderen waren.

Bovendien staat de opdracht “vermenigvuldigt u” niet zozeer in de context van het aardse leven. Het is een opdracht met het oog op het Koninkrijk Gods. Als er in de gemeenten weinig kinderen worden geboren, waar komt dan de groei van het Koninkrijk Gods vandaan? Natuurlijk, de Heere kan en wil ook heidenen bekeren. Maar Hij werkt meestal verbondsmatig. In de lijn der geslachten. In de gemeente. Wij hebben de kinderzegen te aanvaarden met het oog op de uitbreiding van Gods Koninkrijk. En dan zeg ik niet dat alle verbondskinderen zalig worden. Helaas is dat niet zo. Maar wel dat het overgrote deel van Gods volk is opgevoed bij Gods Woord en voortkomt uit een christelijk gezin. Hij belooft toch in de lijn der geslachten te willen werken. En dat Zijn Naam van kind tot kind zal worden voortgeplant. Godvruchtige ouders zullen dan niet vragen om maar één of twee kinderen, maar wel of ze er meerdere mogen krijgen die Hem tot eer mogen leven.

Met vriendelijke groet,
Ds. M. A. Kempeneers

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.A. Kempeneers

• Geboortedatum:
  05-11-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Katwijk aan Zee
• Status:
  Inactief

36 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven