Een collega (Gereformeerd Vrijgemaakt) heeft een trouwdienst meegemaakt in de Ge...

Ds. M.A. Kempeneers | Geen reacties | 08-12-2008| 00:00

Een collega (Gereformeerd Vrijgemaakt) heeft een trouwdienst meegemaakt in de Gereformeerde Gemeente. Hij vond het op zich best wel een mooie dienst, maar hij vindt het heel erg dat wij er nog zo, in zijn ogen, middeleeuws bijlopen (hoedje, rokje, stemmige kleding...) en ook zulk ouderwets taalgebruik hebben. Hij is van mening dat je op deze manier totaal niet voldoet aan Gods belangrijke opdracht om iedereen op aarde het evangelie te verkondigen. Dit omdat je in zijn ogen zoiets afstandelijks en vreemds uitstraalt met je uiterlijk dat je buitenstaanders (dus niet christenen o.a.) totaal niet in staat stelt om op die manier op een heldere en begrijpelijke manier in aanraking te brengen met het evangelie. Ook vindt hij ons totaal geen vreugde en liefde van Christus uitstralen, zodat iemand ook niet snel jaloers gemaakt wordt om ook christen te worden of zich er in ieder geval meer in zou willen verdiepen. Ik vind dit heel moeilijk, want het is ook wel iets wat ik zelf ervaar. Zomers bijvoorbeeld, als er een hele stoet rokjes en hoedjes door het dorp wandelt uit de kerk op weg naar huis, zie je mensen die daar net fietsen of op een terrasje zitten heel vreemd en vaak lacherig naar je kijken. Verder is hij van mening dat nergens in de Bijbel staat dat je niet met je tijd mee mag wat deze dingen betreft, en hij voelt het juist als zijn roeping om wel ín de wereld (juist m.b.t. deze dingen), maar niet ván de wereld te zijn (d.m.v. zijn christen zijn). Wat vind u hiervan?

Beste vraagsteller,

Ik heb eerlijk gezegd veel moeite met de manier waarop je over de reformatorische traditie spreekt. Woorden als rokjes en hoedjes getuigen niet echt van respect. Zeker als we erop letten dat dit bepaald geen gewoonte of mode is. Het is voluit Bijbels. Ten eerste omdat de Heere in Zijn Woord aangeeft dat een vrouw en een man ook in kleding onderscheiden dienen te zijn. Ik ga hier niet in op wat nu wel of niet mag, een (lange of korte?) rok, rok-broek, broek-rok, vrouwenbroek, etc. Dat is een eindeloze en vruchteloze discussie. Maar dat er onderscheid dient te zijn, is duidelijk. Ik heb nog altijd veel respect voor het meisje dat eens op de jeugdvereniging zei, dat de blij was dat ze een rok kon dragen, want: “dan zien ze meteen wie ik ben.” Zij schaamde zich er niet voor.
 
Ten tweede vind ik het juist heel erg als ik christenen in wereldse kleding zie lopen. en dat is juist één van mijn grote bezwaren tegenover Vrijgemaakten en Evangelischen. Hun houding tegenover de wereldse cultuur is niet helder. Ik zou ze op een aantal punten echt wereldgelijkvormig willen noemen. De Schrift houdt ons toch voor dat een christen herkenbaar mag zijn. De antithese is een heel belangrijk begrip in de Bijbel. “Gij geheel anders.” Israël mocht zich niet aanpassen aan de gewoonten van de wereld. Dat wil overigens niet zeggen dat je er ouderwets moet bijlopen. Maar dat gebeurt in de meeste gevallen ook niet.

Dat het bij ons niet zo blijmoedig is, als bij de Vrijgemaakten of Evangelischen wil ik wel toestemmen. Maar ik zou ook niet graag willen dat het zo is. In het ware geestelijke leven is er blijmoedigheid (zie 1 Petrus 1:8). Maar die heeft wel grond. En ik heb mijn grote twijfels bij veel zogenaamde blijmoedigheid van sommige christenen. De Heere Jezus laat zien dat het Evangelie met vreugde kan worden ontvangen, maar dat het geen wortel heeft. Er is daar over het algemeen een oppervlakkig en remonstrants geloof.

Misschien ervaar je dit antwoord wel als scherp en hoogmoedig. Dat laatste wil ik niet zijn, want ik heb genoeg aan mezelf. Ook komt het mij niet toe om over harten te oordelen. Maar wel word ik geroepen om vruchten te beoordelen en de vruchten die ik vaak in de Vrijgemaakte en Evangelische kringen zie, maken mij niet gerust.

Dat het een wat scherp antwoord is, komt omdat ik de reformatorische traditie hartelijk liefheb en moeilijk dit soort kritiek kan verdragen. De kritiek van de Vrijgemaakte collega is immers ook scherp en onbillijk. Dit is een reactie daarop.

Ds. M. A. Kempeneers

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.A. Kempeneers

• Geboortedatum:
  05-11-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Katwijk aan Zee
• Status:
  Inactief

36 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven