Ik ben verliefd op een jongen van wie ik niet zeker weet of hij iets voor me voe...

Ik ben verliefd op een jongen van wie ik niet zeker weet of hij iets voor me voelt. We doen wel eens wat samen en ik geniet ontzettend van die momenten. Ik kan goed met hem praten, vooral over het geloof zitten we op één lijn en dat vind ik enorm waardevol. Naargelang de tijd verloopt denk ik steeds meer aan hem en ga ik hem steeds meer waarderen om zijn goede eigenschappen, hoewel ik me in het begin wel eens aan hem ergerde. Nu is het zo ver dat mijn hele gedachtewereld om hem draait, ik denk c o n s t a n t aan hem. Helaas weet ik dat een vriendin van mij ook verliefd op hem is. Ik had eerst een vermoeden, maar omdat ik het moest weten heb ik het haar gevraagd. Ik dacht, als ik dat weet kan ik me overgeven en hen gelukkig laten worden. Niet dus! Ik ben dubbel zo ongelukkig, omdat ik hem niet los kan laten. En ik heb het gevoel dat hij meer voor haar voelt dan voor mij. Nu slaap ik slecht, heb constant buikpijn, eet weinig en moet voortdurend huilen. Mijn contact met mijn familie en andere vrienden staat op een laag pitje: ik verwaarloos mijn studie en ik durf niet aan de toekomst te denken omdat die wel eens zonder hem zou kunnen zijn. Wat kan ik doen? Ik bid vaak, heel vaak, en ik weet dat dat het eerste is wat je moet doen, maar moet ik verder maar wachten? Dit is nu al ruim een halfjaar aan de gang en ik weet niet hoe lang ik het nog kan dragen (ik dacht dat ik het allang niet meer kon verdragen, maar ik merk dat de geest enorm rekbaar is voordat hij knapt).

Je bent inderdaad erg verliefd op hem. Dat maakt het er niet makkelijker op temeer daar je weet dat je vriendin ook verliefd is op hem. Zolang hij nog niet duidelijk achter haar aanloopt, weet je ook nog niet voor wie van tweeën hij iets voelt. En je ziet maar weer dat een onzekerheid erger is om mee te moeten leven dan een negatieve zekerheid. Het verkeren tussen hoop en vrees sloopt een mens. Waarom zeg je in een volgend gesprek niet dat je hem best wel aardig vindt. Daar is toch niets mis mee. Dan moet hij daar wel een antwoord op geven en kun je daar denk ik best wel uit opmaken hoe hij tegenover jou staat. Probeer in ieder geval je studie en familie niet te verwaarlozen, want ook dat is belangrijk voor de rest van je leven.

Alie Hoek-van Kooten