Ik heb een lieve man, maar toch wantrouw ik hem vaak en dat vind ik heel erg. Wa...

Ds. A. Th. van Olst | Geen reacties | 18-11-2008| 00:00

Ik heb een lieve man, maar toch wantrouw ik hem vaak en dat vind ik heel erg. Wat kan ik er tegen doen? Bijv als we ergens zijn denk ik altijd: hij vindt die andere vrouw mooier dan mij. Als ik er dan wat van zeg wordt hij boos en zegt dan: hoe kom je er toch bij? Wat kan ik aan mijn wantrouwen doen?

Beste vragenstelster,

Hartelijk dank voor uw vraag. Het mooie in de vraag vind ik dat u uw vraag  begint met de opmerking dat u een lieve man heeft. Ook legt u het probleem niet bij uw man neer, maar vraagt u wat u aan uw wantrouwen kunt doen.  Waar komt het probleem vandaan? Ik schrijf twee mogelijkheden op, dan kunt u kijken waar u zich in herkent.

1. Het zou kunnen zijn dat uw man aanleiding voor uw gedachten geeft. Dat kan ook onbewust. Misschien is hij behoorlijk spontaan in de omgang met vrouwen, en wordt dat ook gewaardeerd. Dat kan ertoe leiden dat de omgang met andere vrouwen soms gemakkelijker lijkt te gaan dan de communicatie tussen u en uw man. Dat hoeft niet iets te zijn om u zorgen over te maken, het is wel nodig om dit te bespreken.

2. Het zou kunnen zijn dat u erg veel bevestiging nodig hebt dat uw man van u houdt. Als u bang bent dat hij andere vrouwen mooier en leuker vindt, waar komt die angst dan vandaan? Het kan zijn dat u onzeker bent over uw uiterlijk, dat u onzeker bent over uw karakter, over uw persoonlijkheid. Dat kan weer z’n eigen oorzaken hebben. Het kan zijn dat uw man u weinig bevestiging geeft, omdat hij nu eenmaal van mening is dat hij toch gezegd heeft dat hij van u houdt en dat dat genoeg is. En hij kan dat ook echt menen.

Omdat ik uit de vraag niet precies kan opmaken wat er aan de hand is, kan ik in mijn antwoord ook niet meer doen dan u een bepaalde richting te wijzen. Hoe het ook zit, in alle gevallen is het nodig dit bespreekbaar te maken met uw man, want hij kan (en moet, vind ik) hierbij een belangrijke rol vervullen, ook als hij helemaal niet debet is aan deze situatie.

Als het zo is dat hij gewoon spontaan is en zonder enige bijbedoeling op een vlotte manier met dames omgaat, dan is daar niet direct wat mis mee. Maar op het moment dat u daar zelf last van hebt, dan is het ook zijn taak om te zoeken naar de oplossing. Misschien zit die oplossing niet zo zeer in het minder spontaan doen, maar wel in het meer rekening houden met uw gevoelens. Als blijkt dat u inderdaad het nodig hebt om steeds te horen en te merken dat uw man van u houdt en niet van een ander (en dat is echt geen overbodige luxe), dan mag uw man daar z’n winst mee doen.

Daarom vind ik het jammer dat hij boos wordt als u het zegt. Misschien zit daar ook iets in van: het gaat altijd zo, ik doe het altijd volgens jou verkeerd. En toch kan het hem niet koud laten. Hij is met u getrouwd, en zal zorgvuldig met uw gevoelens om moeten gaan.

Als uw man u het gevoel kan geven dat u en u alleen met stip op nummer één staat, dan zult u minder problemen hebben met de manier waarop hij met andere dames communiceert (ervan uitgaande dat die communicatie zuiver is). Het moet van twee kanten komen. Uw man moet zich verdiepen in uw gevoelens, daar begrip voor opbrengen, en nadenken over wat hij daaraan kan doen. U moet begrip opbrengen voor het karakter van uw man. En dat is zo mooi in een huwelijk. Je moet blijven praten met elkaar. Zo groei je naar elkaar toe. Doe je dat niet, dan komt er langzamerhand verwijdering. En dat is niet goed voor een huwelijk.
Praten dus. En er de tijd voor nemen.

Sterkte!

Drs.  A.  Th. van Olst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Th. van Olst

• Geboortedatum:
  11-04-1978
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Utrecht
• Status:
  Inactief

48 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven