(...) Ik voel anderen niet aan. Dingen die anderen op gevoel doen moet ik met ve...

Ds. M. (Michel) van Heijningen | Geen reacties | 09-10-2008| 00:00

Een poosje geleden (12 augustus) heeft meneer Van Heijningen mijn vraag beantwoord. U gaat er van uit dat ik geen prater ben. Dat is het probleem niet. Als alles  opgelost kon worden met praten, dan was er weinig aan de hand. Het is eerder dat ik, zeg maar, tact mis. Ik voel anderen niet aan. Dingen die anderen op gevoel doen moet ik met verstand leren. Met vallen en opstaan doet dat zoveel pijn. Kan dat niet anders?

Beste vriend(in),

Allereerst mijn excuses dat dit antwoord lang op zich liet wachten...

Goed dat je na mijn vorige antwoord een vervolgvraag stelt. Net zoals je zegt had ik een conclusie getrokken die niet helemaal bij jou past. Je zegt nu dat je tact mist en anderen niet aanvoelt. Je mist een soort antenne om aan te voelen hoe dingen overkomen en hoe anderen zich voelen.

In mijn vorige antwoord heb ik je verwezen naar de hulpverlening. Ook in dit antwoord zal ik dat doen. Heel simpel al vanwege het feit dat ik van de paar woorden die jij me stuurt natuurlijk niet een compleet beeld kan hebben van wie jij werkelijk bent en wat er (eventueel) met je aan de hand is.

Een paar vragen die je wellicht als voorwerk zou kunnen beantwoorden voor jezelf:

-Jij vindt dat je een probleem hebt rondom communiceren. Vinden anderen dat ook van je? Vraag het eens aan een goede vriend(in), aan één van je ouders... Dat is best lastig, maar als je jezelf kwetsbaar opstelt en die ander er fijngevoelig op reageert dan zou het best enige verheldering kunnen geven. Vraag het wel aan iemand die je vertrouwt en doe het ook niet op je werk, maar in je privé-omgeving. Het kan zijn dat anderen aangeven, dat je zelf een probleem ziet dat er eigenlijk niet is. Het kan ook zijn dat men dan aangeeft dat je inderdaad een probleem hebt. Als dat zo is, dan is het zaak om met hulp het ‘probleem’ onder ogen te zien en te kijken wat de oorzaak is en wat een oplossingsstrategie zou kunnen zijn. Nogmaals daarvoor moet je wellicht richting hulpverlening.

-Hoe komt het dat je de vorige keer bij de helpverlening niet kon praten over wat je dwarszit? Probeer daar helderheid over te hebben en dat aan te geven. Hulpverleners kunnen en willen je helpen, maar het vraagt wel het een en ander van de cliënt die vraagt om hulp. Een duidelijke hulpvraag is echt nodig. Denk daarover na, laat anderen je helpen en zet die eventueel op papier.

Ik hoop dat ik je met dit antwoord toch weer een beetje op weg help. Ik besef dat het hoogstens gaat om een kleine stap. Toch hoop ik dat het gaat om een stap in de goede richting.

Met vriendelijke groet,
Michel van Heijningen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. (Michel) van Heijningen

• Geboortedatum:
  08-06-1976
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

176 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven