(...) als een kind geboren wordt begint het met schreien (wenen), zo is het ook ...

Ds. C. Harinck | Geen reacties | 18-09-2008| 00:00

Vraag

Graag zou ik een vraag stellen aan ds. C. Harinck. Verschillende keren heb ik vooral in Oud Gereformeerde-prediking en Gereformeerde Gemeente in Nederland (alsmede in mijn eigen kerkgenootschap, Gereformeerde Gemeente) de volgende uitspraak gehoord: als een kind geboren wordt begint het met schreien (wenen), zo is het ook in de wedergeboorte, het begint met schreien. Nu heb ik hierover twee vragen: 1. Is dit altijd het geval, werkt de Heilige Geest altijd zo? Of met andere woorden: Gaat het altijd gepaard met fysieke tranen, hevige emoties? Brakel onderscheidt namelijk verschillende wijzen van wedergeboorte, waaronder mensen die “zonder veel hoogten en diepten” worden bekeerd. 2. Mijn tweede vraag richt zich op het volgende: naarmate een kind opgroeit en volwassen wordt, zal het minder huilen. Dient dit beeld ook bij een kind van God doorgetrokken worden? Wel minder zonden doen, en groter zondaar worden, maar de emotie wordt minder?


Antwoord

Er worden in de preek soms beelden gebruikt. Het beeld van het schreiende kind is er één van. Of het zo'n gelukkig beeld is, laat ik hier rusten. Ieder wedergeborene zal inderdaad met David zeggen:"Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo dorst mijn ziel naar God". De zondaar wordt ook bedroefd over zijn zonden. Deze zaken gaan niet buiten de emotie om en kan zich tonen in tranen en ontroering. Maar we moeten wel bedenken dat de boetvaardigheid in de eerste plaats een zaak is van het hart. In het verborgen moeten we vasten en treuren. Niet om van mensen gezien te worden.
 
De bekering is bij de één emotioneler dan bij de ander. Het karakter speelt hier een rol. De Heere leidt dit wel in rustiger wateren. Dan rust alles niet meer zo op ons gevoel. Maar de zonde blijft ons smarten en het onvolmaakte verootmoedigen. Maar waar in het begin van de bekering de vraag was: wat voel ik van Gods genade? Daar is na opwas en oefening meer de vaste zekerheid: De Heere zal het voor mij volenden. Christus moet onze grond van betrouwen worden en blijven.

Tot zover mijn antwoord.

Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

  • Geboortedatum:
    09-04-1933
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Kapelle
  • Status:
    Actief
265 artikelen
Ds. C. Harinck

Bijzonderheden:

Emeritus

Bekijk ook:


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Gevoel bij Heilig Avondmaal

Ik heb een vraag over het Heilig Avondmaal. De eerste keer dat God mij er naartoe leidde was erg bijzonder. Alles nieuw enz. Is het zo, of kan het zijn, dat je de volgende keer 'niets' voelt?! Ik voe...
5 reacties
18-09-2012

Twee maanden vastgezeten

Wij, zus en broer, hebben allebei twee maanden vastgezeten in de gevangenis voor iets dat niet zo ernstig was. Maar dat neemt niet weg dat het niet had mogen gebeuren. Beiden hebben we er erg veel spi...
8 reacties
18-09-2009

Problemen in gemeente

Geachte dominee, in onze kerkelijke gemeente zijn ernstige problemen. Zo erg dat er al bijna twee jaar geen Heilig Avondmaal wordt gehouden. De kerkenraad heeft een probleem met de predikant en dat su...
3 reacties
18-09-2010
design website door design website by Mooimerk website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis hosting website door hosting website by STH Automatisering