(...) Nou mag ik weten dat ik een Vader in de hemel heb, waar ik altijd mee kan ...

Ds. C.J. Droger | Geen reacties | 04-09-2008| 00:00

Bij mij(meisje, 16) thuis word er nooit echt gepraat. Wel over onzin, maar zodra het dichterbij komt stopt het. Dit heeft ook wel zijn redenen. Mijn vader heeft Asperger. Als ik dan bij anderen ben en zie dat daar wel open gepraat wordt, is het een verlangen van míj om ‘echte’ ouders te hebben. Nou mag ik weten dat ik een Vader in de hemel heb, waar ik altijd mee kan praten, maar ik zou zo graag ook eens met mijn ouders praten. Is dat verkeerd dat ik liever praat met m’n ouders dan met God? Bovendien vind ik het heel moeilijk om alles tegen God te zeggen. Dat komt doordat mij thuis niet is geleerd om over je gevoelens etc. te praten en omdat ik een gesloten karakter heb. Heeft u tips om met God te wandelen en Hem alles te vertellen?

Beste vraagsteller,
 
Bedankt voor je vraag! Ik kan me heel goed voorstellen dat je ook eens 'echt' met je ouders zou willen praten. Dat is een goed verlangen. Wie wil dat niet? Dat hoeft ook echt niet in mindering te komen op het spreken met de HEERE. 't Is zelfs zo dat Hij mensen wil inschakelen in Zijn gesprek met mensen. Soms geeft Hij antwoord op ons gebed via de woorden van een mens. Zodat je weet: dit wil de HEERE van mij.
 
Als je vader het syndroom van Asperger heeft, zal het waarschijnlijk moeilijk zijn om tot een open gesprek met hem te komen. Eenvoudigweg, omdat hij dat niet kan. Als je autistisch bent, kun je moeilijk open zijn en weet je je gevoelens heel moeilijk te uiten. Ik vind het jammer om dit tegen je te moeten zeggen, maar het is helaas niet anders. Hoe is het met de contacten met je moeder? Kun je met haar wel een open gesprek hebben? Of is dat ook moeilijk?
 
Je schrijft dat je zelf ook een gesloten karakter hebt. Ik krijg het idee dat je dat ook lastig vindt. En dat is het ook best wel. Maar, oefen jezelf in open zijn! En probeer dat dan allereerst richting de HEERE. Alles mag je aan Hem vertellen. Heel je hart mag je voor Hem uitstorten (Ps. 62:9). En luisteren dat Hij kan (Ps. 65:3)! Met de HEERE wandelen (denk aan Henoch) is: alles in je leven met Hem delen (Ps. 16:8). Dus: 's morgens bij het wakker gelijk aan Hem denken en tot Hem bidden (Ps. 63:2). Heel de dag door alles samen doen met Hem. Hem overal bij betrekken (Spr. 3:6). In alles je afhankelijkheid van Hem beleven. Waar je ook bent, wat je ook doet, je mag altijd in het gebed tot de HEERE gaan. Nehemia deed het zelfs middenin een gesprek met de koning (Neh. 2:4)! En als je 's avonds de dag afsluit, doe het dan samen met de HEERE. Vertel aan Hem wat er die dag allemaal is gebeurd. Belijd aan Hem je zonden van die dag. En doe een beroep op het bloed van Christus dat reinigt van alle zonde (1 Joh. 1:7).
 
Je zult de handicap van je vader moeten accepteren. Misschien ook dat een open gesprek met je moeder niet echt lukt. Maar wat dacht je van een fijne vriendin? Is er niemand in je omgeving met wie je open kunt praten? Je mag ook aan de HEERE vragen of Hij je een vriend wil geven met wie je goed zult kunnen praten. Wie weet wat Hij nog voor je in petto heeft!
 
Kortom, leg ook deze dingen voor de HEERE neer. Hij is een God die helpt en uitkomst geeft. Heel veel sterkte!
 
Hartelijke groeten,
Ds. C. J. Droger

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.J. Droger

• Geboortedatum:
  10-01-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Vlaardingen
• Status:
  Actief

155 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven