(...) Ik ben op dit moment vrijgezel en gezien mijn familiesituatie en mijn refe...
Ds. J. Westerink | Geen reacties | 14-07-2008| 00:00
Vraag
Wat is "trouw" eigenlijk? Mijn ouders zijn op latere leeftijd christen geworden en ik ben zelf nog niet zo heel lang gereformeerd. In mijn familie en het gezin waar ik uit kom heb ik ontzettend veel relaties stuk zien gaan en zien uitlopen op echtscheidingen, waardoor ik op dit moment serieus met de vraag zit of ik wel geschikt ben voor het huwelijk. Ik ben op dit moment vrijgezel en gezien mijn familiesituatie en mijn referentiekader lijkt het mij verstandig dat ik dat vooral zo hou. Want wat is trouw zijn aan elkaar eigenlijk? Ik weet wel ergens zeker dat God niet loslaat het werk wat Zijn hand begon en dat God mij zeker weten naar mijn huidige gemeente heeft geleid. Maar ik ben niet trouw geweest aan Hem en af en toe doe ik afschuwelijke zonden waar ik echt van walg. En ik ben naar mijn mening ook niet echt een perfecte vriendin en zus. Ik hoor af en toe in de kerk mooie dingen over Gods verbond met Israël en later ook met ons en dat God nooit Zijn beloftes laat varen, maar wat houdt dat concreet in? Welke invloed heeft dat op de realiteit? U ziet dat ik er niet echt uit ga komen op deze manier... Een beetje wanhopige jonge vrouw.
Antwoord
Beste vraagster,
In een paar zinnen vraag je heel wat en zeg je heel wat. Een antwoord daarop is echter moeilijk in een paar zinnen te geven. Er zijn hele boeken over geschreven. Eerst een paar dingen op een rijtje. Jij hebt in je leven ontdekt dat er tussen mensen heel veel ontrouw is en dat daardoor heel veel stuk gaat in relaties als huwelijk en vriendschap. Vergis ik me als ik in jouw woorden hoor dat jij door die menselijke ontrouw flink beschadigd bent. Een mens loopt soms diepe krassen op, op zijn ziel door de ervaring van menselijke ontrouw in het verband van huwelijk, gezin, vriendschap en andere verhoudingen zoals van leraar-leerling, werkgever-werknemer.
Jij hebt inmiddels ook ontdekt, dat jezelf niet volmaakt bent en dat dat ook zijn gevolgen heeft voor relaties die jij hebt. Die beide ontdekkingen hebben jou tot de gedachte gebracht, dat je maar beter niet kunt trouwen. Je vertrouwt anderen niet maar jezelf ook niet. Daarnaast heb je ook iets anders ontdekt, nl. dat de Heere wel te vertrouwen is. Je hebt Hem ontmoet als de God, van Wie we van het begin van een kerkdienst belijden dat Hij trouw is en dat Hij de trouw bewaart van geslacht tot geslacht en dat Hij nooit loslaat wat Zijn hand begon. Kortom Gods trouw die haaks staat op onze ontrouw. In 2 Tim. 2:13 zegt Paulus: "Indien wij ontrouw zijn, Hij blijft getrouw; Hij kan Zichzelf niet verloochenen".
Als ik nu een paar dingen noem, ben ik me bewust dat ik niet volledig ben. Dat betekent dat je rustig door mag vragen. Maar ik noem nu het volgende: trouw hoort bij God. Hij is waarachtig en herroept nooit wat Hij eenmaal heeft gesproken. In een wereld vol ontrouw, gevolg van de zondeval, kun je op God aan. Als dat niet het geval was dan hadden we pas goed reden om wanhopig te worden. Maar de Bijbel verzekert op tal van plaatsen: God is waarachtig; Hij is geen man dat Hij liegen zou. Geloven is dan ook ten diepste dat je de Heere houdt aan Zijn Woord. Wat uit Zijn lippen ging blijft vast en ongebroken. Terwijl satan ons wil wijsmaken dat je op de Heere niet aankunt, leert de Heilige Geest ons op de Heere te vertrouwen, op Hem, Die Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft. Wanneer je in de Bijbel leest van Gods goedertierenheid, Gods gunst, dan gebruikt het OT meestal een woord, waarin doorklinkt dat de Heere trouw is aan Zijn verbond en woorden.
Bij ons mensen is duidelijk dat trouw verbonden is met geloof en liefde. Hoe verder wij van God vervreemden, hoe minder nauw wij het ook nemen met trouw. Een schrijnend voorbeeld is een gezegde van wijlen Mao tse Toeng, de grote leider van communistisch China. Hij zei eens: Beloften zijn net als pasteikorsten; ze worden gemaakt om gebroken te worden. Dat staat haaks op wat Gods Woord ons leert. Daarom is het zo belangrijk de Heere te leren kennen en in een relatie te zoeken naar iemand die met jou de Heere wil dienen. Daarom is het dubbel erg, wanneer er dan toch ontrouw is en een relatie verbroken wordt. Daar blijkt inderdaad dat wij niet perfect zijn en ook na ontvangen genade en nadat we tot geloof -dat is vertrouwen in God- kwamen, toch nog tot afschuwelijke zonden en ontrouw kunnen vervallen. De Bijbel laat ons ook daar het nodige van zien. Denk maar aan David.
Wanneer je geloven mag dat een relatie voor Gods aangezicht tot stand is gekomen en dat daar Zijn hand achter zit die ons tot elkaar bracht, dan zullen we begeren in gehoorzaamheid aan Zijn Woord en in liefde en trouw tegenover elkaar, die relatie in stand te houden en dan kan die ook tegen een stootje en zelfs tegen een storm. Een prachtig voorbeeld van de trouw van de Heere tegenover de ontrouw van Zijn volk vind je in het huwelijk van de profeet Hosea. Wanneer je bij die God op school gaat, vind je medicijn tegen je wanhoop. Dan leer je bij alles wat doet wanhopen aan anderen en aan jezelf: Hoop op God!
Ik wens je de zegen van die trouwe God, Die in je leven kwam en ook jou belooft dat Hij doet wat Hij beloofd heeft.
Ds. J. Westerink
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Westerink
- Geboortedatum:25-08-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk (Maranatha)
- Status:Inactief
