De pil als medicijn

Ds. W.G. Hulsman | Geen reacties | 14-06-2008| 00:00

Wij hebben een paar jaar terug een doodgeboren kindje gehad en bij die bevalling ging het met mij ook helemaal niet goed. Sindsdien gebruik ik de pil. Toen ben ik een poosje gestopt een kregen we een gezond kind; wel via een keizersnede. Daarna ben ik de pil weer gaan gebruiken. Ik zit er mee of dit nu fout is, dat ik niet voldoende op de Heere vertrouw of is het zo dat de pil ook gegeven is als medicijn en dat je er in die zin wel gebruik van mag maken?

Eigenlijk is je vraag: mag je nu wel of niet de pil gebruiken. Daar wordt nogal verschillend over gedacht, en je kunt daar ook op Refoweb wel het een en ander over vinden. Een belangrijke overweging is daarbij: waarom zou je als gezonde vrouw pillen gebruiken. Als je ziek bent of je hebt hoofdpijn dan neem je daar iets voor in, maar dat doe je niet als je niets mankeert. Ook is het goed om te overwegen, waarom je geen gebruik zou maken door wat God gegeven heeft in de cyclus van de vrouw: onvruchtbare en vruchtbare dagen. Mede daardoor kan  het verantwoordelijkheidsbesef naar elkaar toe versterkt worden en kan er in de richting van de Heere meer en meer het besef van  afhankelijkheid zijn.

Hiermee is echter nog niet alles gezegd. Waarschijnlijk ben je tot het gebruik van de pil gekomen door de aangrijpende gebeurtenis rondom jullie doodgeboren kindje en de moeilijke bevalling die daarna volgde. Na de keizersnede heb je het pilgebruik weer ter hand genomen. Het krijgen van kinderen gaat met de nodige zorgen gepaard. Je spreekt in verband daarmee over de pil als een medicijn. Zo kijk je er kennelijk tegenaan. Misschien heb je veel om te verwerken en is er grote angst voor een nieuwe zwangerschap.

Er kunnen er omstandigheden zijn, dat je de pil als medicijn kunt gebruiken. Jullie moeten samen voor het aangezicht van de Heere afwegen of dat zo is. Het is ook mogelijk dat je zo langzamerhand er naar toegroeit, dat je de pil niet meer gebruikt. Gezien het stellen van deze vraag blijft je geweten toch knagen.  Op zich kan ik me dat voorstellen. Al met al gaat het om een tere zaak - het raakt je verhouding tot God. Tevens is het een ingrijpende zaak - het heeft te maken met de vorming van je gezin.

En tenslotte is ook iets heel persoonlijks voor jou - wat kun je allemaal aan. In je antwoord heb je het over vertrouwen op God. Van harte hoop ik dat je heel je leven hebt leren leggen in de handen van de hemelse Vader. Dat is de God en Vader, Die Zijn Zoon gegeven heeft om ons zalig te maken, en die ons met Hem alle dingen wil schenken die we nodig hebben. Deze God wil ons steeds meer leren op Hem te vertrouwen. Soms kan Hij daar juist ook moeilijke omstandigheden voor gebruiken. Paulus had een keer zoiets. Hij was in grote nood.  Waarom gebeurde dat? Opdat hij niet op zichzelf zou vertrouwen, maar op God (2 Korinthe 1). Juist in dat restloze vertrouwen  op de Heere is er veel rust en vrede.

Hartelijke groeten,
Ds. W. G. Hulsman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.G. Hulsman

• Geboortedatum:
  08-11-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven