Ik ben een preek van Thomas Boston aan het lezen. Daarin zegt hij bijvoorbeeld w...

Ds. J.D. Heikamp | Geen reacties | 10-06-2008| 00:00

Ik ben een preek van Thomas Boston aan het lezen. Daarin zegt hij bijvoorbeeld wel een keer dat het genadeverbond is opgericht met de uitverkorenen. Maar in zijn preek roept hij alle mensen, dus niet-overtuigde zondaren, op om -zo ze slechts willen- dat ze gebruik mogen maken van Christus. Ik ben hier van geschrokken, omdat ik weet dat Boston wel een gerespecteerd schrijver is in ons kerkverband, maar dat ik echt die oproep en nodiging tot de Zaligmaker nooit zo hoor gestalte krijgen bij ons in de prediking. Onze dominee zei zondag: Wat moet men doen met een overtuigde zondaar? Zeggen dat hij moet geloven in Hem. Maar verder sprak hij alleen Gods volk aan, met deze term: volk van God. En ik hoor dan geen nodiging zoals ik dat las in de preek van Boston; zo ruim, zo wijd, zo dringend om te komen. Nu mijn vraag: is een kerkverband dan ziek, of een preek dan ziek als je dat er niet in hoort. Of is dat vals? Als hoorder moet je toetsen. Ik wil ook echt niet weg. Toch is voor mij de enige grond van hoop: het aanbod dat onvoorwaardelijk wordt gepreekt. En als ik dat niet hoor, is er in mij geen hoop. Wat dan te doen? Want hoe weet ik dat ik een overtuigde zondaar ben en zo mag geloven in Hem? En van wie heb je dan die overtuiging, want zonder geloof kan ik toch niet een overtuigde zondaar zijn? Ik bedoel: een overtuigde zondaar is toch eigenlijk een ware gelovige? Want doden voelen toch geen overtuiging van zonden? Hoe moet ik dit zien?

Het kan zegenrijk zijn om predikingen te lezen van oudvaders en met name Boston. Terecht zegt hij dat het genadeverbond is opgericht met de uitverkorenen. Maar dat sluit de verantwoordelijkheid van de mens niet uit. Het lijkt een tegenstelling: de uitverkiezing en de verantwoordelijkheid van de mens. Samengevat: het is vrije genade wanneer een verloren zondaar zalig wordt, maar we gaan om eigen schuld verloren.

Probeer deze spanning er in te laten. Volgens mij slaagt Boston daar goed in. Ook hij zal zijn eigenaardigheid hebben gehad in theologische en dogmatische leerstukken. Alleen Christus was een volmaakt Prediker en dwaalde nergens in, maar was volmaakt in alles.

Zoals je weet hebben zich over de leer betreffende het genadeverbond kerkscheuringen zich voltrokken. Altijd het gevolg wanneer we op een kant van de wip gaan zitten. Het evenwicht is dan kwijt. Dat raak je ook als je predikers tegenover elkaar stelt. Moet je niet doen. Daarom is het beter om niet de vraag te stellen of ons kerkverband ziek is of vals. Luther en Calvijn hadden ook verschillende meningen over bepaalde zaken, maar we geloven toch dat ze beide juichen voor Gods Troon.

U schrijft aan het slot over een overtuigde zondaar, is die levendgemaakt en dan is dat toch een waar gelovige? Het woord overtuigen ziet op verzet van de kant van de mens. En verzet is vijandschap tegen God en Zijn Zoon. Lees in de Handelingen der Apostelen hierover. Verzet moet gebroken worden en dan is het hart ook verbroken onder het wonder dat de Heere in Christus naar zulk een vijandig mens heeft willen omzien. Want een echte overtuigde zondaar begeert om als een goddeloze om niet gerechtvaardigd te worden, door het geloof. En dat is een Drie-enig Godswerk. Want anders blijf je een overtuigde zondaar buiten Christus om en in de geloofskennis van Hem ligt alleen de zaligheid voor een overtuigde en overbuigende zondaar, onder Zijn recht.

Misschien vind u dit laatste wat moeilijk, het is echter beleving vanuit een kinderlijk geloof. De Heere ontferme Zich over u om rust te vinden niet in een overtuiging, maar door het geloof in Christus.

Ds. J. D. Heikamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.D. Heikamp

• Geboortedatum:
  09-11-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Staphorst
• Status:
  Actief

288 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven