Als we thuis aan tafel bidden voor het eten, dan bidt mijn vader altijd hetzelfd...
Ds. W. van Weelden | Geen reacties | 19-05-2008| 00:00
Vraag
Als we thuis aan tafel bidden voor het eten, dan bidt mijn vader altijd hetzelfde. Ik heb hier nooit wat van gezegd, maar sinds ongeveer een jaar is het geloof echt voor mij gaan leven en begin ik me er aan te storen. Ook bij het Bijbellezen aan tafel gaat de Bijbel na het lezen gelijk dicht, terwijl ik er soms niets van heb begrepen en er graag over door zou praten. En daarna het dankgebed, hetzelfde riedeltje weer. Alsof de automatische piloot aanstaat. Wat kan/moet ik doen? Ik merk dat als ik er met hem over wil praten, dat mijn vader dat maar lastig vindt. Hij vindt dat ik niet zo moeilijk moet doen. Help!?
Antwoord
Het vaste gebed en de geloofsbeleving. De aanleiding van de vraag ligt in het gebed dat altijd met dezelfde woorden geschiedt. Mijn vader bidt altijd hetzelfde en de vraagsteller begint zich er aan te storen.
Allereerst wil ik graag de aandacht vragen voor de kracht van vaste bewoordingen. In vroeger tijden zijn er discussies geweest over het gebruik van formuliergebeden. Want alles vast ligt, dan kan het hart elders zijn. Wanneer alleen maar de juiste volgorde van de woorden gevolgd hoeft te worden, dan kan er een leven naast liggen. Dit kan in het gebed echter nooit de bedoeling zijn. Wanneer wij het “Onze Vader” bidden dat de Heere Jezus Zijn discipelen geleerd heeft, dan wordt dat nooit sleets. Een gebed met vaste bewoordingen kan ook juist een belijdenis zijn dat je het eigenlijk niet beter kunt zeggen. Het zich storen aan zo’n gebed kan ik dan ook niet meemaken. Ik wil dan ook krachtig oproepen om de zegen in “het formuliergebed” niet te verachten. God laat geen bidder staan.
Toch wil ik er nog wat meer over zeggen. De beoordeling van de vraagsteller is ingegeven door een sterk verlangen om over het geloof te spreken. Het is goed om over de HEERE en Zijn dienst te spreken. Het is goed om van hart tot hart te spreken over de dingen, die God doet in een mensenleven. Het is fijn om dit met anderen te kunnen delen. Maar rond de maaltijd lijkt dit niet te lukken. Je vraagt je af wat te doen.
We doen er goed aan om niet te wachten tot een ander het voortouw neemt. In dit geval is niet te verwachten dat vader het initiatief neemt. Wanneer het wachten daar wel op is, dan loopt dat, gezien de vraag, uit op teleurstelling en frustratie. Het geheel werkt zo averechts.
Vader vindt dat de vraagsteller niet moeilijk moet doen. Dat helpt niet echt. Aan deze houding kunnen we een aantal dingen aflezen. Het zou een klassiek voorbeeld kunnen zijn van hoe de jongere generatie anders met de dingen omgaat. De oude garde is niet zo gewoon te spreken en zeker niet over de geestelijke dingen. Het verlangen van de jeugd dit wel te doen kan gemakkelijk de gedachte wakker roepen dat het allemaal zo diep niet zit omdat men geen respons krijgt. Dit is natuurlijk mogelijk, maar we moeten heel voorzichtig zijn met deze conclusie. Wij zijn geen hartenkenners. Wij mogen zwijgzaamheid en oppervlakkigheid niet vermengen. Wie kent niet het gezegde: stille wateren, diepe gronden.
Maar dan is wel de vraag hoe het gesprek op gang te brengen is? Dan is een afwachtende houding niet de beste manier. Op zoek naar mogelijkheden om elkaar te ontmoeten van hart tot hart. Dit kan bijvoorbeeld na de dienst op de zondagmorgen of -avond. Een moment van delen wat de Heere in Zijn woord door de prediking geschonken heeft en hoe het je geraakt heeft. Het kan zijn om rondom een goed boek. Juist de werken die inzicht geven in de praktijk van de godzaligheid geven aanleiding om ook praktisch met elkaar door te spreken. Waarom zouden wij niet delen wat wij lezen? Het kan ook rond de maaltijd. De vraagsteller zou aan zijn vader kunnen vragen om op gezette tijden het lezen en danken te mogen verzorgen. Dan is er alle ruimte om de eigen inbreng gestalte te geven. Maar bij al deze manieren komt het aan op een luisterend oor en een ontvankelijk hart. Want het is goed om met elkaar te spreken over de dingen van de HEERE.
Ds. W. van Weelden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. van Weelden
- Geboortedatum:13-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Oud-Alblas
- Status:Actief
