Zegen van vrouwelijke predikant

Ds. A. Jonker | Geen reacties | 30-04-2008| 00:00

Is de zegen van de Heere uitgesloten als er in plaats van een man een vrouw op de preekstoel staat? Heeft een vrouwelijke predikant per definitie geen roeping?

Deze vraag zit vol valkuilen. We gaan zo gemakkelijk van de ene of van de andere positie uit en worden dan erg zwart wit. De ene trant van redeneren is: God roept geen vrouwen tot het ambt van predikant, dus de Heere geeft geen zegen als een vrouw toch als predikant optreedt. De andere trant van redeneren is: Als een vrouwelijke predikant een preek houdt waardoor mensen, volgens hun eigen ervaring, een zegen ontvangen, dan zal zij toch ook door God geroepen zijn.

Maar in beide gevallen is een vraag die dieper graaft: Kan de Heere ook een zegen geven, bij uitzondering, dus buiten Zijn normale regel om? Vanuit de Bijbel weten we dat de Heere de harten van koningen, ook van onbekeerde koningen, neigt als waterbeken. De Heere bestuurt alle dingen en schakelt daarbij ook onbekeerde mensen in. Zelfs Judas, die de Heiland verraden heeft, deelde bij de spijziging van de duizenden, het brood uit en men werd ook door zijn dienst verzadigd. Terwijl de Heere normaal gesproken mannen liet optreden als richter, was er bij uitzondering een richteres Debora. Van hieruit moeten we dus zeggen dat als iemand bij een vrouwelijke predikant een zegen ontvangt, dit nog niet als bewijs kan gelden, dat die vrouw ook werkelijk door God geroepen is.

Wanneer we kijken naar de lijn, die we in de Heilige Schrift tegenkomen, is het duidelijk dat de Heere aan man en vrouw ieder een eigen taak gegeven heeft. De taak van de vrouw lag in de eerste plaats in haar gezin, de zorg voor man en eventuele kinderen. Daarbij kon zij volgens Spreuken 31 ook buitenshuis nog allerlei taken hebben. Maar in de Bijbel lezen we dat er doorgaans mannen als richter, profeet, discipel of ambtsdrager gezonden of verkozen werden. Daarbij konden vrouwen wel optreden als diakones, als hulp van de diakenen. Euodia en Syntyche hebben met Paulus gestreden in het Evangelie (Filip.4:2,3).
 
Wie meent dat er ook vrouwelijke predikanten mogen zijn, wijkt af van de lijn die we in de Bijbel vinden. Het argument wat vaak gebruikt wordt “toen waren het andere tijden dan nu”, gaat maar heel beperkt op. Immers, hoe veel er ook veranderd is in de samenleving, man en vrouw behouden een eigen primaire taak bij de vorming van een gezin. En men kan toch moeilijk beweren dat de emancipatie van de vrouw is voortgekomen vanuit een aandachtig luisteren naar de Bijbel.

Ook het argument wat wel genoemd wordt “zo zagen de mensen dat in die tijd”, gaat niet op. Want we belijden op grond van de Bijbel Zelf, dat de Heilige Geest de bijbelschrijvers geïnspireerd heeft.

Zo zijn er vanuit de Bijbel heel goede redenen om te zeggen dat de Heere mannen roept om Zijn Woord te verkondigen. Wie biddend in Gods weg gaat, bidt voor de predikanten en vraagt of de Heere door hun arbeid Zijn zegen wil geven. Daarbij mogen we pleiten op Gods belofte dat Hij beloofd heeft dat Zijn Woord niet ledig zal wederkeren.

Ds. A. Jonker

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Jonker

• Geboortedatum:
  29-03-1954
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

118 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven