De wet voor ons

Ds. A. van Vuuren | Geen reacties | 12-04-2008| 00:00

Vraag

Ik heb een paar vragen over de wet en het Oude Testament? Geldt de wet nou nog voor ons? Jezus heeft toch de wet vervuld!? En hoe zit dat met alle regels in het Oude Testament? In het oude testament was Christus er nog niet, nu wel. Daarom zijn er voor ons toch wel dingen veranderd?! Wij hoeven niet meer zo streng te leven als de joden toen, toch? De joden zagen God meer als een strenge (wet) en heilige God wij meer als een God van liefde, maar is dat goed? Want het is best apart: hoe konden de mensen uit het Oude Testament nou bekeerd worden? Niet uit genade door Christus’ dood, want Christus was nog niet gestorven!

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.

U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Als de joodse kinderen thuiskomen van het “catechisatieuur”dan vragen de ouders niet “heb je veel geleerd?”maar “heb je veel gevraagd.” Inderdaad van vragen wordt je wijs.
Daarom ben ik zou blij met deze pittige vragen. Het gaat om heel wezenlijke zaken  waarover hele boeken zijn geschreven. Toch zal ik proberen een zo kort mogelijk antwoord te geven. 
Voor de helderheid zet ik de punten op een rijtje: 1. In hoeverre geldt de oudtestamentische regelgeving nog voor ons? 2. Hoe zit het met het verschil in geloofsbeleving tussen de joden en ons? 3. Hoe konden de gelovigen uit de tijd van het Oude Testament zalig worden aangezien de Heere Jezus toen nog niet verzoening te weeg had gebracht aan het kruis.

1. Als je vraagt naar de geldigheid van de Oudtestamentische wet nu en je denkt daarbij aan de tien geboden, dan moeten we stellen dat die wet ook nu nog geldt. We zien dat de Heere Jezus zelf in de zgn. Bergrede Mattheus 5-7 de tien geboden voluit handhaaft. Hij zegt: “Ik ben niet gekomen om de wet te ontbinden, maar om die te vervullen.” Trouwens, als de apostel Paulus zegt in Romeinen 10: Christus is het einde der wet. Dat betekent niet dat daarmee de wet dus heeft afgedaan. Nee, in het Grieks staat: doeleinde. D.w.z. in Hem vindt de wet zijn vervulling. Hij is volmaakt gehoorzaam aan de wet en doet dat in de plaats van zondaren, die het daarin zo vaak laten afweten. Neem je het woord wet in de bredere betekenis nl. als de wet van Mozes, dan gaat het over het hele pakket van regelgevingen in de eerste vijf Bijbelboeken.

Dan moeten we onderscheid maken tussen drie soorten. We onderscheiden tussen:

a. De ceremoniële wet, dan gaat het bijv. over tempeldienst en offerdienst. We noemen dat een “schaduwdienst”omdat ze heen wijst naar de  Heere Jezus, die later zou komen en naar zijn verzoeningswerk Een voorbeeld: als je op straat loopt en de zon schijnt, dan valt de schaduw van je lichaam op de straat. Die schaduw is wel een zekere weergave van het lichaam, maar niet het daadwerkelijke lichaam. Dat lichaam is het eigenlijke. De eigenlijke dienst van de verzoening is gekomen door de komst van Jezus en zijn dienst. (In antwoord 3 werk ik dat nog verder uit.) Zo vindt de ceremoniële wet in Christus werk zijn vervulling en geldt voor Nieuwtestamentische gelovigen als afgeschaft. Wel biedt die wet aanschouwelijk onderwijs en kunnen we er enige lering uittrekken voor onze geloofsbeleving. Lees ook maar wat art. 25 van de Ned. Geloofsbelijdenis daarover zegt.

b. De zgn. burgerlijke wet onder Israël, waarbij allerlei regels voor de samenleving werden gegeven. Het sabbatsjaar bijvoorbeeld, waarbij rust aan de landbouwgrond werd gegeven, het jubeljaar waarin verarmde families hun oorspronkelijke bezittingen terugkregen, de regels van de oorlogsvoering etc. Deze burgerlijke wet  droeg deels een schaduwachtig karakter en deels een algemeen-menselijk karakter. D.w.z. in deze burgerlijke wet ligt voor ons nog veel lering. Al is ze naar de letter afgeschaft, met name Politici en juristen kunnen er hun voordeel mee doen ten behoeve van de samenleving.

c. de zedelijke wet. Daarmee bedoelen we de wet van de tien geboden. Die blijft letterlijk gelden tot aan de wederkomst van de Heere Jezus, als kenbron van onze ellende, als tuchtmeester tot Christus en als leefregel der dankbaarheid.

2. Wat betreft het verschil in geloofsbeleving tussen de joden ligt het toch wel anders als je denkt. Zoals in antwoord 1 reeds aangegeven gelden een aantal regels waaraan de joden zich moesten houden niet meer voor ons. Daarin heb je gelijk. Maar je moet niet denken dat orthodoxe joden God meer zien als een strenge heilige God en wij God meer als een God van liefde. Zij kennen de “simchat thora”  het feest van de vreugde der wet. Bovendien ook in het Oude testament maakt de Heere zich bekend als een God van liefde. Laten we er voor oppassen om het Nieuwe Testament te zien als in tegenstelling met het Oude Testament. De Bijbel is een eenheid. Oude en Nieuwe testament vullen elkaar aan. Wel kun je zeggen dat het Oude testament is als een bloem in knop, terwijl het nieuwe testament is als dezelfde bloem, maar die nu vol uit bloeit.

3. Er zit geen wezenlijk verschil tussen het geloof van bijvoorbeeld Abraham en dat van Paulus. Beiden zijn zalig geworden op grond van het offer van de Heere Jezus aan het kruis. Abraham geloofde in een Christus die voor Hem zou gaan sterven, Paulus en hopelijk ook jij en ik geloven in een Christus die voor ons gestorven is. Met andere woorden: De Heere Jezus heeft de schuld betaald zowel voor de Oudtestamentische Messiasgelovigen als voor de Nieuwtestamentische gelovigen, die door de Heilige Geest de Heere Jezus leerden nodig krijgen als Verlosser.

Een eenvoudig voorbeeld. Een schoolklas gaat naar de dierentuin. Bij het loket staat de meester. Hij is bezig te betalen voor al zijn dertig leerlingen. Er zijn al leerlingen naar binnen, die lopen al binnen de dierentuin, maar er zijn er ook nog die achter hem aankomen. Die pas naar binnen als hij betaald heeft.

Als wij door genade de Heere Jezus liefhebben, dan zullen we eenmaal met alle Oudtestamentische gelovigen ons gezamenlijk richten op het Lam dat onze zonden op zich nam. Dan zingen we straks met de zangers aan de glazen zee het loflied. Het lied van Mozes en het Lam. (Openbaring 15)  

Met hartelijke groet,
Ds. A. van Vuuren

Lees meer artikelen over:

wet
Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. van Vuuren

  • Geboortedatum:
    02-11-1948
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Capelle a/d IJssel
  • Status:
    Actief
135 artikelen
Ds. A. van Vuuren

Bijzonderheden:

Emeritus-predikant


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Christelijke kinderliedjes bij uitleidend orgelspel

Voor mijn werk kwam ik (voor de coronacrisis uitbrak, en tegenwoordig in de woongroep meeluisterend) regelmatig in een Gereformeerde Gemeente waarbij bij het uitleidend orgelspel christelijke kinderli...
Geen reacties
12-04-2021

Gebed voor Israël

Waarom wordt er zo weinig voor Israël, Gods volk, gebeden.
2 reacties
12-04-2019

Geen stilte vragen om te bidden

Is het verkeerd als je in gezelschap geen stilte vraagt om te bidden?
Geen reacties
12-04-2003
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering