Haat tegen de Ger.Gem. in Ned.

drs. I. A. Kole | Geen reacties | 04-03-2008| 00:00

Vraag

Ik ben met mijn vriend meegegaan naar de Ger. Gem. in Ned. Mijn ouders (Ger. Gem.) kunnen dit niet verkroppen, zij negeren ons en doen net alsof wij er niet zijn. Hoe moeten wij hier mee omgaan? Kunt u ons een nuttige handreiking doen, en weet u ook waarom er zoveel haat is tegen de Ger.Gem. in Ned.?


Antwoord

Bedankt voor jullie reactie. Het is een pijnlijke zaak als je over de kerk ruzie krijgt en daardoor de verhouding tot je ouders verslechtert en je het gevoel hebt dat je ‘lucht’ bent én als een vreemde (een besmette) benaderd en behandeld wordt. Het is verstandig dat jullie bij hetzelfde kerkgenootschap horen. Het overgaan van kinderen naar een ander kerkgenootschap geeft vaak wat verdriet. Aan de andere kant ga je naar een kerkverband dat zeer nauw verwant is met de Gereformeerde Gemeenten (waartoe ikzelf ook behoor).

Waarom er zoveel haat is richting GGIN? Dat weet ik niet. De eerste generatie die 1953 meegemaakt heeft is intussen (heel) oud geworden en de nieuwe generatie neemt de plaatsen in. Die weten eigenlijk niet goed meer waarover het echt ging in 1953. Vaak wordt er wat nagepraat en wordt er gewezen op bepaalde ontwikkelingen in de GG: alles kan daar op het ogenblik ook maar! Het is toch wat. Vaak wordt er dan op uiterlijke zaken gewezen, maar om de kern van de zaak: de visie op het aanbod van genade, gaat het dan niet. Natuurlijk gebeuren er in beide kerkverbanden fijne dingen en zijn er ook zaken die zorgen geven. In beide gevallen is er een groot tekort aan predikanten en is het vinden van goede ambtsdragers er niet gemakkelijker op geworden. We worden ook steeds mondiger en willen graag weten waarom iets wel of niet mag ? B.v. het bijbels verantwoord omgaan, op legale wijze, met moderne media is niet eenvoudig. Eerst was alles verboden en nu kunnen we er niet meer buiten op school en op het werk. En thuis wordt er veel gebruik van gemaakt: is er gesprek, begeleiding, goede afspraken wie er wel en hoelang er gebruik van mag maken? Enz.
 
Waar is het verdriet over de scheiding tussen de kerken? Waar wordt er gebeden om een goed gesprek met elkaar met de vraag kunnen we niet beter samen verder gaan. Omdat de bijbelgetrouwe kerken en christenen een minderheid vormen in ons land. Een minderheid moet zich altijd weer bewijzen en vaak tegen de stroom oproeien.
 
Officieel is het verschil nog steeds (maar ik merk dat zelden in De Wachter Sions in de brieven van ds. Mallan en b.v. de meditaties van ds. Roos en de artikelen (fundamenteel, met veel kennis van zaken geschreven) van L. M. P. Scholten.): het aanbod van genade. Komt de oproep tot geloof en bekering tot een ieder van ons, of komt het aanbod van genade alleen tot degenen die aan hun zonden zijn ontdekt? In de praktijk zul je in de prediking over-en-weer weinig verschil ervaren, denk ik! Jammer dat de kerken niet met elkaar in gesprek zijn, want we hebben elkaar zo nodig!

Onder mijn belijdeniscatechisanten zijn er ook die van de GGIN overkomen (vaak door verkering/trouwen) naar de GG. Als ik dan vraag of ze verschillen merken, dan antwoorden ze vaak dat er in de GG meer variatie in kleding is, dat de preken vaak verstaanbaarder zijn, dat er meer predikanten op zondag voorgaan, dat er een fijne jeugdverenging is e.d. Er worden nooit opmerkingen over de leer gemaakt!
 
Hoe ga je daarmee om? Je ouders hebben je als een erfdeel van de Heere ontvangen; ze hebben beloofd bij je doop om je op te voeden in de leer die naar de godzaligheid is. Je hebt veel mogelijkheden gekregen van je ouders op het gebied van onderwijs, werk, vrije tijd, vakantie (een Daniëlkamp?) e.d. En nu is alles veranderd in verzet!

1. Blijf attent naar je ouders. Ik weet niet of dichtbij hen woont, maar bel elke week en vraag hoe het gaat, of probeer ze te bezoeken;
 
2. Denk aan de verjaardagen en ga langs en als dat niet mogelijk is, stuur een kaart/attentie en spreek de wens uit dat je verlangt naar herstel van de verhoudingen;
 
3. Hou goed contact met broers en zussen, neven en nichten: attent blijven, kontakten onderhouden, bij jubilea e.d. er zijn;

4. Geef ook aan dat jullie samen bidden dat het goed mag komen;

5. Neem contact op met de predikant/ouderling van de GG en zeg ook dat je lijdt onder deze situatie en dat je hopt dat bij het huisbezoek ook geïnformeerd wordt naar jullie.
 
Wijsheid en voorzichtigheid toegewenst.
 
Drs. I. A. Kole

Dit artikel is beantwoord door

drs. I. A. Kole

  • Geboortedatum:
    05-07-1940
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Berkenwoude
  • Status:
    Actief
170 artikelen
drs. I. A. Kole

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Rust missen in geloof

Ik mis de laatste tijd zo rust in mijn geloof. Ik ben bang dat ik niet genoeg op God kan vertrouwen en ik vind het zo moeilijk te omvatten waar God is soms.
Geen reacties
04-03-2004

Proclamatie

Wat is proclamatie? Ik zocht op internet, maar ik kwam er niet achter. En wat is de kracht van proclamatie?
2 reacties
04-03-2010

Vriendschap of verliefdheid

Ik kan soms niet met mijn gevoelens overweg. Ze kunnen heel erg door elkaar heen lopen. Ik heb een hele goede vriendschap met een jongen uit onze vriendengroep. Toen ik 14 jaar was ben ik met hem op d...
1 reactie
04-03-2021
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering