(...) Oké, hij heeft dat niet met mij gehad maar wel met een ander. Hoe kan je d...
Ds. J. Westerink | Geen reacties | 25-02-2008| 00:00
Vraag
Sinds een paar maanden heb ik een hele goede relatie met een jongen. Nu hebben we al veel met elkaar besproken en hij heeft mij ook verteld dat hij vroeger te ver is gegaan met een ander meisje. Hij heeft gemeenschap met haar gehad. Nu heb ik daar best veel moeite mee omdat ik ons rein wil bewaren voor het huwelijk. Hier hebben we ook veel over gepraat. En ik denk er zelf nog veel over na. Hoe moet ik hiermee omgaan? Wat kan ik hierin voor mijn vriend betekenen? Hij heeft er echt wel spijt van, maar ook ik vind het heel moeilijk dat zijn lichaam eerst van iemand anders is geweest. Heeft u tips hiermee om te gaan en hoe kan ik mijn gevoel ten opzichte van deze situatie veranderen? Ook worstel ik met de vraag hoe God hier tegenaan kijkt: geen gemeenschap voor het huwelijk. Oké, hij heeft dat niet met mij gehad maar wel met een ander. Hoe kan je dan straks je jawoord geven als de reinheid er niet meer is?
ADVERTORIAL
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagster,
Mijn eerste reactie op je vraag -of vragen- is een heel spontane: Fijn dat jullie zo open met elkaar praten, ook over de seksuele kant van de omgang met elkaar. Ik vind dat een heel wezenlijk onderdeel van de verkering.
Mijn volgende reactie was: bij jouw vriend zie je de gevolgen van “dat” al heel vlug (?) en in ieder geval voor je getrouwd bent met elkaar gemeenschap hebben. Je maakt dat niet meer ongedaan, kunt dat niet meer herroepen. Een verkering kun je uitmaken, een verloving kun je verbreken en soms is het beter dat je dat doet om welke reden dan ook. Maar het tot een vlees worden van man en vrouw zoals de Bijbel dat noemt, is iets waarachter je niet terug kunt gaan. Dat neem je mee, ook al was het niet de bedoeling, al was het een moment waarop je de dingen niet meer in de hand had. Jouw schrijven vind ik echt een onderstreping van de noodzaak te wachten tot je getrouwd bent.
Nu jullie huidige situatie. Je vriend heeft er spijt van, schrijf je. Dat is al een ding. Heeft hij het ook als zonde voor God beleden, niet in het openbaar maar persoonlijk, en dat aan jou verteld? Je moet wel bedenken: hij is met dat andere meisje te ver gegaan, toen hij nog geen verkering met jou had. Het is dus geen zaak van ontrouw tegenover jou. De vraag waarvoor jij staat, is: houd jij van hem, geloof je dat je hem van de Heere gekregen hebt en kun jij het hem vergeven, zodat het niet tussen jullie in blijft staan, al zul je het nooit vergeten? Dat zijn volgens mij de vereisten om straks je jawoord aan de Heere en aan elkaar te geven. En die reinheid? Is er voor wie zijn zonde belijdt en laat, geen barmhartigheid? En houdt dat niet in dat het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt van alle zonden?
Tenslotte vraag je hoe God aankijkt tegen het geen gemeenschap hebben voor het huwelijk. Daar zijn veel gegevens voor te vinden in de Schrift. Ik wijs je alleen op het begin van de Bijbel: 1. de Heere bracht Eva tot Adam. Daar begint het mee: Gods hand die je naar elkaar toe brengt. 2. de woorden van Adam: zij zullen tot een vlees zijn. dat volgt op het verlaten van vader en moeder en het elkaar aanhangen. De relatie loopt daar op uit. Die begint er niet mee en het is ook niet iets van halverwege. 3. Voor de gemeenschap van man en vrouw wordt in Gen. 4 het werkwoord 'bekennen' gebruikt. Eigenlijk staat daar heel gewoon 'kennen'. In Gods Woord houdt dat werkwoord in: kennen in een relatie, in liefde, met je hart. Het wordt ook gebruikt voor het kennen van de Heere, dat het leven is. dat heeft niets met oppervlakkigheid, vluchtig kennen, een leuke ontmoeting te maken. Het is iets unieks, dat het heel wezen omspant.
Je ziet wel: de eerste bladzijden van de Bijbel maken al duidelijk hoe de Heere tegen de gemeenschap van man en vrouw aankijkt. En Gods Woord biedt nog veel meer.
Ik hoop dat ik jullie wat verder geholpen heb en dat jullie voor Gods aangezicht verder komen.
Gods zegen toegewenst,
Ds. J. Westerink
Mijn eerste reactie op je vraag -of vragen- is een heel spontane: Fijn dat jullie zo open met elkaar praten, ook over de seksuele kant van de omgang met elkaar. Ik vind dat een heel wezenlijk onderdeel van de verkering.
Mijn volgende reactie was: bij jouw vriend zie je de gevolgen van “dat” al heel vlug (?) en in ieder geval voor je getrouwd bent met elkaar gemeenschap hebben. Je maakt dat niet meer ongedaan, kunt dat niet meer herroepen. Een verkering kun je uitmaken, een verloving kun je verbreken en soms is het beter dat je dat doet om welke reden dan ook. Maar het tot een vlees worden van man en vrouw zoals de Bijbel dat noemt, is iets waarachter je niet terug kunt gaan. Dat neem je mee, ook al was het niet de bedoeling, al was het een moment waarop je de dingen niet meer in de hand had. Jouw schrijven vind ik echt een onderstreping van de noodzaak te wachten tot je getrouwd bent.
Nu jullie huidige situatie. Je vriend heeft er spijt van, schrijf je. Dat is al een ding. Heeft hij het ook als zonde voor God beleden, niet in het openbaar maar persoonlijk, en dat aan jou verteld? Je moet wel bedenken: hij is met dat andere meisje te ver gegaan, toen hij nog geen verkering met jou had. Het is dus geen zaak van ontrouw tegenover jou. De vraag waarvoor jij staat, is: houd jij van hem, geloof je dat je hem van de Heere gekregen hebt en kun jij het hem vergeven, zodat het niet tussen jullie in blijft staan, al zul je het nooit vergeten? Dat zijn volgens mij de vereisten om straks je jawoord aan de Heere en aan elkaar te geven. En die reinheid? Is er voor wie zijn zonde belijdt en laat, geen barmhartigheid? En houdt dat niet in dat het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt van alle zonden?
Tenslotte vraag je hoe God aankijkt tegen het geen gemeenschap hebben voor het huwelijk. Daar zijn veel gegevens voor te vinden in de Schrift. Ik wijs je alleen op het begin van de Bijbel: 1. de Heere bracht Eva tot Adam. Daar begint het mee: Gods hand die je naar elkaar toe brengt. 2. de woorden van Adam: zij zullen tot een vlees zijn. dat volgt op het verlaten van vader en moeder en het elkaar aanhangen. De relatie loopt daar op uit. Die begint er niet mee en het is ook niet iets van halverwege. 3. Voor de gemeenschap van man en vrouw wordt in Gen. 4 het werkwoord 'bekennen' gebruikt. Eigenlijk staat daar heel gewoon 'kennen'. In Gods Woord houdt dat werkwoord in: kennen in een relatie, in liefde, met je hart. Het wordt ook gebruikt voor het kennen van de Heere, dat het leven is. dat heeft niets met oppervlakkigheid, vluchtig kennen, een leuke ontmoeting te maken. Het is iets unieks, dat het heel wezen omspant.
Je ziet wel: de eerste bladzijden van de Bijbel maken al duidelijk hoe de Heere tegen de gemeenschap van man en vrouw aankijkt. En Gods Woord biedt nog veel meer.
Ik hoop dat ik jullie wat verder geholpen heb en dat jullie voor Gods aangezicht verder komen.
Gods zegen toegewenst,
Ds. J. Westerink
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Westerink
- Geboortedatum:25-08-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk (Maranatha)
- Status:Inactief
121 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
