Spijt van niet-samenwonen

Ds. R. W. van Mourik | Geen reacties | 23-02-2008| 00:00

Ik ben zelf een tijdje getrouwd, maar vind het getrouwde leven zó anders dan verkering hebben, dat ik weinig begrip meer kan opbrengen waarom je in de christelijke wereld niet mag samenwonen. Ik vind het huwelijk op zich een prachtig iets, maar eerlijk gezegd onmogelijk om iemand zonder samengewoond te hebben echt goed te leren kennen. Je mag geen seks hebben én je mag niet samenwonen, terwijl dat de twee dingen zijn die juist zo belangrijk zijn om elkaar te leren kennen. De spanning is er dan namelijk af en je let op hele andere dingen. Misschien zullen de meeste mensen zeggen dat ze blij zijn met gewacht te hebben met seks en samenwonen, maar ik heb er spijt van. We hebben verder een goed huwelijk hoor, maar er zouden veel problemen voorkomen zijn als we niet gewacht hadden. Ik vraag me echt af of God het zo bedoeld heeft. Is er echt geen ander antwoord van God hierop?

Een lastige materie die je aan de orde stelt. Het is zonneklaar dat in de Bijbel huwelijk en seksualiteit bij elkaar horen. Denk alleen maar aan Jozef en Maria die geen seksuele omgang met elkaar hadden voordat zij echt getrouwd waren. De vrijblijvendheid van het samenwonen waar toch nog de mogelijkheid bestaat om niet definitief met elkaar verder te gaan, verdraagt zich niet met de beleving van seksualiteit die een blijvende verbinding met elkaar veronderstelt.

Nu kan ik me voorstellen dat je zit met die vraag wanneer je elkaar nu echt goed kent om zo'n blijvende relatie aan te gaan. In de tijd van verkering heb je nog heel veel momenten dat je niet bij elkaar bent en wanneer je er voor kiest om geen seksuele omgang met elkaar te hebben vindt dat in de verkeringstijd ook niet plaats. Wanneer je dan trouwt komen er aspecten bij in je relatie die je van te voren niet hebt geweten omdat je dat buiten de verkering wilde houden. Blijkbaar kan het dan behoorlijk moeilijk zijn om in die blijvende relatie om te gaan met die aspecten die je niet van te voren 'geoefend' hebt. Ik kan die vraag van je begrijpen. Er zijn samenwonenden die gekozen hebben voor deze relatievorm omdat ze gezien hebben, bij eigen ouders bijvoorbeeld, hoe slecht een relatie liep en een huwelijk vaak ook op de klippen liep. Om dat te voorkomen in hun eigen relatie willen ze het eerst als het ware uitproberen om te zien of ze echt bij elkaar horen. Nogmaals, een begrijpelijke overweging.

Toch meen ik dat zo'n overweging, hoe begrijpelijk ook, af te wijzen is. Waarom? Wel, waar is een verkeringstijd voor? Het is de bedoeling dat je elkaar leert kennen, maar zeker ook om te leren de minste voor elkaar te zijn. De les van zelfverloochening is de belangrijkste les die in een relatie geleerd moet worden. Als twee mensen binnen een verkeringstijd dat geleerd hebben, kan er in een huwelijk heel veel op hen afkomen, ook nieuwe dingen op allerlei gebied (ook op seksueel gebied), maar er is geleerd om daar op een goede manier mee om te gaan. Zo alleen kun je het avontuur van zo'n blijvende relatie aan. Naar mijn inschatting ontbreekt het daar veel aan. Niet alleen bij hen die verkering hebben, maar ook bij hen die samenwonen.

Helaas is het in veel relaties zo dat het meer gaat om nemen dan om geven. En hoe leer je dat het beste door juist in een verkeringstijd te leven in zelfbeheersing, en daarom ook zelfverloochening, als het gaat om het beleven van seksuele omgang met elkaar. Wie leert geduldig te zijn en te wachten, kan in een blijvende relatie beter omgaan met de gave van de seksualiteit. Ook dan gaat het niet om bevrediging van eigen lusten, maar om het zoeken van het welzijn van de ander. Vandaar dat een verkeringstijd van eminent belang is voor een goede basis van het huwelijk. Wie het dan niet leert, leert het nooit. Maar wie het dan leert, ondanks het feit dat er zaken zijn die in een verkeringstijd nog niet beleefd worden, kan het huwelijk goed ingaan.

Het gaat dus om die basishouding van zelfverloochening die je aanleert en bij elkaar probeert te stimuleren zodat je het huwelijk met een stevige ondergrond ingaat. Vandaar die onderscheiding tussen verkering en huwelijk. Naar ik hoop heb ik zo geprobeerd om een voorzichtig antwoord te vinden op je vraag en tegelijkertijd recht te doen aan de gevoelens en vragen die je hebt.

Ds. R. W. van Mourik, Sommelsdijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R. W. van Mourik

• Geboortedatum:
  07-02-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

139 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven