Geen kerkmuren
Ds. B.J. van Vreeswijk | Geen reacties | 01-10-2001| 00:00
Vraag
Wij zijn twee meiden van 18 en 19 jaar. Wij vroegen ons af in hoeverre het opbouwen van een reformatorisch wereldje ten grondslag ligt aan de Bijbelse principes, of is het gewoon een middel om ons in stand te houden in de geseculariseerde wereld? God zegt duidelijk in de Bijbel dat we als christenen één moeten worden. Voor God zijn er geen kerkmuren!
Antwoord
Bij jullie vraag zou ik eerst terug willen gaan in de geschiedenis van ons land met name naar de 19e en 20e eeuw. Door de snel veranderde opvattingen in Nederland t.a.v. het Woord van God als richtsnoer voor ons aller leven ontstond de behoefte aan specifiek christelijk onderwijs. Dat lijkt mij een bijbelse zaak. Daarnaast zie je de christelijke vakbeweging ontstaan naast de ideologisch getinte socialistische enz. Helaas verwateren in de 20e eeuw de christelijke instellingen en komt grotendeels als reactie daarop de reformatorische zuil naar voren. Ook dat zou ik willen uitleggen als bijbelse opdracht onszelf te bewaren van "de besmetting van de afgoden enz."
Als ik jullie vraag goed proef, signaleer je een uitbouw als doel in zichzelf met een strakke groepscode en afsluiting van "de boze wereld". Dat gevaar is er inderdaad. Principes mogen/moeten worden uitgedragen envruchtbaar worden gemaakt voor heel de samenleving. Dat vraagt openheid naar andere, ook christelijke stromingen, en een zekere bescheidenheid.
Exclusief optreden vanuit een hooghartige houding is niet goed. Daarbij schrijven we medechristenen niet bij voorbaat af, maar zullen we soms toch ook (te) grote verschillen ervaren om altijd hartelijk te kunnen samenwerken.
Hopelijk is dit een antwoord, of een aanzet die tot een nadere reactie aanleiding geeft.
Ds. B. J. van Vreeswijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B.J. van Vreeswijk
- Geboortedatum:23-08-1947
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Status:Inactief
