Doop aan de kinderen der gelovigen

Boven het doopformulier staat dat de doop bediend moet worden aan de kinderen der gelovigen. Ook in de Heidelbergse catechismus wordt gesproken dat de kinderen der gelovigen nu onderscheiden worden van de kinderen der ongelovigen. Als de doop in de bijbel ter sprake komt, is dit altijd in combinatie met geloof. Wat vindt u van de volgende stelling: Onze huidige dooppraktijk is onbijbels en niet volgens de belijdenisgeschriften. Ouders die ongelovig zeggen te zijn, worden wel geacht hun kinderen te laten dopen.

Bij het beantwoorden van deze vraag moet allereerst alle nadruk gelegd worden op het feit dat zowel in het OT als in het NT de trouwe Verbondsgod Zijn beloften hoorbaar maakt door Zijn woord en zichtbaar door de sacramenten. M.a.w. de waarde van de doop hangt niet af van het geloof van de doopouders of hun kinderen, maar van Gods beloften die ja en amen zijn in Jezus Christus. Wie dit loslaat komt in het vaarwater terecht van hen die de kinderdoop verwerpen.

Maar vervolgens moet worden opgemerkt dat daarom zowel door het doopformulier als door de catechismus, de ouders en hun kinderen worden aangesproken als gelovigen krachtens het verbond van de Heere. Zo werd Israël als het volk Gods aangesproken, ook al waren er velen die de Heere niet van harte dienden. De Heere spreekt ons aan op datgene wat we behoorden te zijn.

Wij mogen de kinderen de doop niet onthouden omdat de ouders ongelovig zijn. Wij hebben de ouders en wie dan ook onbekeerd leeft, op te roepen zich tot de Heere te bekeren. Laat de aanspraak van het doopformulier ons maar ontdekken aan ons ongeloof en onbekeerlijkheid, opdat wij zo worden uitgedreven naar die God die op Zijn trouwverbond ons schenkt al wat ons ontbreekt.

Ds. A. J. Schalkoort